Προεκλογική συζήτηση και πελατειακό κράτος

Η μεγάλη ασθένεια του ελληνικού κράτους φάνηκε και στο Μάτι και στο δυστύχημα στα Τέμπη αλλά και στην καθημερινότητά μας. Είναι ότι παραμένει πελατειακό. Δέσμιο διαφόρων συμφερόντων, της αναξιοκρατίας, της διαφθοράς και της ρεμούλας.

Σε ένα βαθμό η ψηφιοποίηση πολλών τομέων οδήγησαν να μειωθούν ορισμένα φαινόμενα. Όσοι πολίτες όμως πηγαίνουν στα Υποθηκοφυλακεία και τα Κτηματολόγια, ανά τη χώρα, αφού στηθούν από τα χαράματα σε ουρές, έχουν ακούσει υπαλλήλους να τους λένε «ποιο gov.gr και κουραφέξαλα… εγώ δεν τα αναγνωρίζω αυτά». Άλλωστε η Μύκονος είναι εδώ, να μας θυμίζει ότι είμαστε Βαλκάνια και όχι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος…

Για να αλλάξει αυτή η πραγματικότητα πρέπει να γίνουν μεγάλες αλλαγές ακόμη. Να εφαρμοστούν τομές. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει αν τα πολιτικά κόμματα δεν συζητήσουν προεκλογικά για το μείζον πρόβλημα της χώρας, πώς θα πάψει το πολιτικό σύστημα να είναι ο σύγχρονος «Μαυρογιαλούρος».

Σαφώς και πρέπει να ολοκληρωθεί και να επιβληθεί παντού στο δημόσιο, η ψηφιοποίηση του κράτους, ώσπου να μην έρχεται σε επαφή ο πολίτης με τη δημόσια διοίκηση «δι υπόθεσιν του».

Προφανώς, πρέπει να αλλάξει η ταχύτητα έκδοσης δικαστικών αποφάσεων, να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η ανεξαρτησία των δικαστικών αρχών, ώστε οι δικαστές να εφαρμόζουν το νόμο απρόσκοπτα.

Να υπάρχει ένα σύστημα επιβολής δημοσιότητας σε όσους ενεπλάκησαν στη διαφθορά και σε άλλες παρανομίες, πέραν από τυχόν δικαστικές αποφάσεις, ώστε να αποτραπεί στο μέλλον η επανάληψη τέτοιων δράσεων. Δηλαδή να περάσει το μήνυμα ότι όπου υπάρχει έγκλημα θα υπάρχει και τιμωρία. Ότι δεν θα βασιλεύει η ατιμωρησία και ο ωχαδερφισμός.

Οι ανεξάρτητοι ελεγκτικοί μηχανισμοί που έχουν δημιουργηθεί, πρέπει να ενισχυθούν με ικανό προσωπικό. Και πολλά βέβαια ακόμη. Θέμα δεν είναι η καταγραφή μέτρων, αλλά η υλοποίησή τους και η παγίωση στη δημόσια ζωή.

Και κυρίως να ψηφισθεί και να εφαρμόζεται σταθερά η τετραετής διακυβέρνηση και ένας εκλογικός νόμος που δεν θα οδηγεί στην «πελατειακή σχέση» πολιτευτή, βουλευτή με τον πολίτη μέσω της σταυροδοσίας κατά νομό.

Σε ένα σύγχρονο κράτος οφείλει να υπάρχει ενημέρωση από τα σχολεία ακόμη, αλλά και διαρκής, όλου του πληθυσμού, για το τι σημαίνει χρηστή διοίκηση, διαφάνεια και δικαιοσύνη. Γιατί εν τέλει όλα είναι θέμα παιδείας.