Οµόλογα και επενδύσεις

«Θα πάµε στην Ερµού για παπούτσια;» ρώτησε µε ελπίδα η σύζυγός µου. «Εχουµε να πάµε από το 2010». «Θα κάνουµε κάτι άλλο που µπορεί να µας οδηγήσει στην Ερµού» της απάντησα µε ευκλείδεια προφορά. «Θα βγούµε στις αγορές ο-µο-λό-γων». «Εννοείς σε µολ;» απόρησε η σύζυγος. «Εχουµε να πάµε από το 2009». «Οχι» της εξήγησα. «Εννοώ οµόλογα, bonds» (καθότι το έτερόν µου ήµισυ είναι αµερικανοσπουδαγµένο). «Θα εκδώσουµε bonds και θα έρθουν να τα αγοράσουν διάφορα funds». «Τα παπούτσια πού µπαίνουν;» ρώτησε η σύζυγος. «Τα παπούτσια έρχονται µετά. Πρώτα θα εκδώσουµε τα bonds, µετά θα εγγραφούν τα funds, έπειτα θα τους δώσουµε τα bonds, και τέλος εκείνοι θα µας δώσουνε λεφτά για να πάµε στην αγορά».

«Και γιατί δεν το κάναµε τόσον καιρό;» ρώτησε η σύζυγος. «∆ιότι δεν είχαµε πλεόνασµα» της εξήγησα. «Γιατί, τώρα έχουµε πλεόνασµα;». «Βρήκα ένα πενηντάρικο µέσα σε ένα παλιό παλτό» της αποκάλυψα το µυστικό της δηµιουργίας πλεονασµάτων. «Αν διαιρέσεις το πενηντάρι µε το εισόδηµά µας, είναι πλεόνασµα τόσο τοις εκατό». «Ναι, αλλά δεν πληρώσαµε όλους τους λογαριασµούς του µήνα» είπε το έτερόν µου ήµισυ µε αντιπολιτευόµενο ύφος.

«Αν τους είχαµε πληρώσει, γιατί να βγαίναµε στις αγορές;» την αποστόµωσα. Κάθισα λοιπόν και έγραψα στην ιστοσελίδα µου: «Εκδοση οµολόγων προς 4%. Γραφτείτε, παρακαλώ, στέλνοντας µήνυµα στο apelpisia@xreos.gr». Κάθισα και περίµενα να υπερκαλυφθεί το οµόλογο, αλλά η ώρα περνούσε και δεν ερχόταν κανένα µήνυµα. «Μάλλον πρέπει να ανεβάσεις το επιτόκιο» παρατήρησε η σύζυγος.

«Τέσσερα παρά κάτι δίνει ο Τσακαλώτος. ∆ώσε λίγο παραπάνω». Κάθισα λοιπόν και διόρθωσα: «Εκδοση οµολόγων προς 10%. Ευκαιρία. Σπεύσατε». «Τώρα θα πάρουµε σίγουρα παπούτσια», είπα, «και θα µας αναβαθµίσει και η Μούντη». «Ποια είναι αυτή, πού τη γνώρισες, τι χρώµα είναι τα µαλλιά της;» ρώτησε µε ξινό ύφος η σύζυγος. Μετά από λίγη ώρα, ελλείψει προσφοράς, ανέβασα το επιτόκιο στο 20% και προς το απόγευµα στο 40%, αλλά κανένα µήνυµα δεν ήρθε. «∆εν θέλουν τα bonds µας» είπα µε περίλυπο ύφος. «Φέρε το πενηντάρικο να πάω να επενδύσω εγώ», είπε η σύζυγος, «και ξαναδοκιµάζεις όταν θα έχουµε πάλι πλεόνασµα».