Αντιπαράθεση θέσεων, όχι ύβρεων

Αφορμή για το άρθρο είναι μια ψύχραιμη συζήτηση του Δ. Κουτσούμπα, χτες το πρωί στη δημόσια τηλεόραση. Χωρίς να αποστεί καμίας θέσης του κόμματός του, που πολλές είναι «μοναχικές» ή «απόλυτες», έκανε έναν ουσιώδη και κατατοπιστικό για το πλατύ κοινό, διάλογο. 

Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε τους πολιτικούς όχι μόνον ως ανθρώπους με συγκεκριμένες ιδέες και πεποιθήσεις, περισσότερο ή λιγότερο ταλαντούχους, αλλά και ως εκπροσώπους ενός τμήματος, μεγαλύτερου ή μικρότερου του εκλογικού σώματος, και να αξιολογούμε τις πολιτικές τους επιλογές και δράσεις μέσα στο πλαίσιο του γενικού καλού, του κοινού συμφέροντος και των αξιών της Δημοκρατίας.

Αν κατανοηθεί και συμφωνηθεί η παραπάνω πρόταση, και από τους ίδιους τους πολιτικούς, μπορεί η προεκλογική εκστρατεία να μη γίνει ζούγκλα, με εκατέρωθεν βαρείς χαρακτηρισμούς και αφορισμούς, που απλώς οξύνουν την αντιπαράθεση και φανατίζουν το κομματικό κοινό, αλλά που αύριο, μετά τις κάλπες θα είναι δύσκολο να «μαζευτούν», να αναταχθούν. Να μείνει η πολιτική αντιπαράθεση, στο επίπεδο της ανταλλαγής θέσεων και επιχειρημάτων, στην προσπάθεια να κερδίσουν ψηφοφόρους.

Και προφανώς δεν μας ενδιαφέρει η αγωγή και η συμπεριφορά κάθε πολιτικού, άλλωστε όλοι κρίνονται στο δημόσιο διάλογο, αλλά αν βαρύνει η ατμόσφαιρα μεταξύ τους με «ασήκωτες» κουβέντες, τότε οι όποιες συνεννοήσεις απαιτηθούν κατά τη διάρκεια των εντολών, θα είναι ακόμη πιο δύσκολες. Πέρα δηλαδή από τα προγράμματα και τις συμφωνίες, θα έχουν να επιλύσουν και ζητήματα αξιοπρέπειας ή εγωϊσμών...

Και το θέμα δεν υφίσταται μόνο για τους επικεφαλής των κομμάτων, αλλά και για τα στελέχη τους, προβεβλημένα και μη. Βεβαίως, η πολιτική είναι μια πάλη συμφερόντων, ταξικών, κομματικών, προσωπικών, μεταμφιεσμένη σε αγώνα αρχών, αλλά σε τελευταία ανάλυση όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε, όλοι πάνω στο ίδιο καράβι είμαστε… Ας μην το λησμονούν αυτό.