Οι νέοι και οι γυρισμένες πλάτες

Στην προεκλογική περίοδο τα κόμματα ομνύουν στους νέους, αλλά στην ουσία ασκούν πολιτική επικεντρωμένη στο «άρρωστο» δημόσιο και τους συνταξιούχους.

Από μια έρευνα (OPINION POLL) αποκλειστικά σε νέους 17-29 ετών, ξεχωρίζουμε κάποια στοιχεία:

Ο θεσμός της οικογένειας συγκεντρώνει την μέγιστη εμπιστοσύνη, από 9 στους 10 νέους.

Οι 8 στους 10 θεωρούν ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε είναι κάτι σημαντικό για την χώρα μας.

Οι 3 στους 4 θα έφευγαν αν τους δινόταν ευκαιρία, για να ζήσουν μόνιμα στο εξωτερικό για καλύτερες εργασιακές συνθήκες και εργασία.

Ενας στους δύο είναι υπέρ της λειτουργίας μη Κρατικών Πανεπιστημίων.

Και πριν πούμε το εντελώς αυτονόητο, οτι η νέα γενιά πρέπει να είναι στο κέντρο της προσοχής των κομμάτων, ιδιαίτερα όσων υπήρξαν ή στοχεύουν να είναι πάλι, κυβερνητικά, οι δύο στους τρεις νέους θεωρεί
ότι τα κόμματα, δεν ακούν καν τις προτάσεις που να αφορούν την ζωή τους… Ενώ οι τρεις στους τέσσερις είναι απογοητευμένοι από την ποιότητα του δημόσιου διαλόγου και τον τρόπο που γίνεται η κομματική αντιπαράθεση.

Εχουμε μια χώρα γερασμένη. Με 3 εκατ. συνταξιούχους. Αν και οι πολιτικοί μας δεν κατανοούν οτι στο κέντρο της προεκλογικής και κυρίως της μετεκλογικής προσοχής τους, πρέπει να είναι οι νέοι άνθρωποι, οι δουλειές που πρέπει να έχουν, οι καλές απολαβές τους, ώστε να θέλουν να μείνουν, να ζήσουν και να προκόψουν εδώ, τότε δεν έχει νόημα καμιά πολιτική αντιπαράθεση αν η χώρα εξακολουθεί να είναι μια χώρα που διώχνει τα παιδιά της. Επειδή ως γνωστόν, οι νέοι δεν έχουν πάντοτε δίκαιο, αλλά οι πολιτικοί και η εφαρμοσμένη πολιτική που δεν τους δίνει σημασία, ή τους αγνοεί, έχει πάντοτε άδικο.