Διπλό βαρίδι ο Όρµπαν

Εκτός του απροόπτου µιας υποχώρησης-αναδίπλωσης του Όρµπαν, η διαγραφή του πρωθυπουργού και του κυβερνώντος κόµµατος της Ουγγαρίας από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόµµα θα πρέπει να θεωρείται δεδοµένη. Ο Όρµπαν έχει καταστεί διπλό βαρίδι: και για τους Χριστιανοδηµοκράτες της Γερµανίας και για τους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας. Συγκεκριµένα δυσχεραίνει τη χάραξη διαχωριστικών γραµµών απέναντι στην Εναλλακτική εν όψει ευρωεκλογών και των τοπικών αναµετρήσεων που έπονται, καθώς και την προάσπιση της γερµανικής κοπής δηµοσιονοµικής αυστηρότητας απέναντι στην εθνικιστική-λαϊκιστική ρητορική του Σαλβίνι.

Όποια ισορροπία και αν επιχειρήσει να διαµορφώσει η Χριστιανοδηµοκρατία απέναντι στην Εναλλακτική, άλλοτε προβάλλοντας την εκτός δηµοκρατικής πολιτικής ορθότητας ρητορική της, άλλοτε επικεντρώνοντας στη θεµατολογία που προκαλεί τη διαρροή των ψηφοφόρων της προς την άκρα ∆εξιά, η παραµονή των Ορµπάν - Fidesz στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόµµα ήταν µια έµµεση παραδοχή της πολιτικής κανονικότητας της ΑfD.

Η πρόκληση υπερβαίνει τη διαφορετική αντιµετώπιση της ακροδεξιάς από τη ∆εξιά, είτε µε σαφή διαχωριστική γραµµή είτε µε υφαρπαγή της ρητορικής και της θεµατολογίας της – δύο προσεγγίσεις που ενσάρκωσαν αντίστοιχα στη Γαλλία πρώτα ο Σιράκ και στη συνέχεια ο Σαρκοζί. Η πρόκληση Ορµπαν για τη γερµανική Κεντροδεξιά και τη βαυαρική ∆εξιά έρχεται να προστεθεί στην έµµεση νοµιµοποίηση της κανονικότητας της Εναλλακτικής, µετά τον σχηµατισµό της κυβέρνησης Κουρτς στην Αυστρία, µε εταίρους το δεξιό Λαϊκό Κόµµα και το ακροδεξιό κόµµα της Ελευθερίας.

Τα CDU και CSU δεν αντιµετωπίζουν µόνο την Εναλλακτική, αλλά και τη σκληρή δεξιά πλειοδοσία των Φιλελευθέρων, που δίνει επιλογή στους απογοητευµένους δεξιούς ψηφοφόρους να αναζητήσουν προγραµµατική και ρητορική ευκρίνεια, χωρίς να νοµιµοποιήσουν συµπεριφορές και συνθηµατολογίες που παραπέµπουν στο σκοτεινό παρελθόν της χώρας. Ο Ορµπαν ξεπέρασε τα όρια και η παρουσία του στις τάξεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος αποδραµατοποιεί, εκ των πραγµάτων, τη µετακίνηση των ψηφοφόρων της συµµαχίας CDU-CSU προς την Εναλλακτική για τη Γερµανία. Ετσι δείχνουν να σκέπτονται οι επικεφαλής των Χριστιανοδηµοκρατών, Κραµπ Καρενµπάουερ, και των Χριστιανοκοινωνιστών, Ζέντερ, σε µια σαφή πολιτική αντίθεση µε τον υπουργό Εσωτερικών και πρώην πρόεδρο του CSU, Ζεεχόφερ.