Κάποιοι πίστευαν πως σήμερα θα γινόταν το «μνημόσυνο» του ΠΑΟΚ

Συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ημέρα που ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε την ΑΕΚ, στο ντέρμπι τίτλου της σεζόν 2017-18, το οποίο ξεκίνησε και δεν τελείωσε ποτέ, με διαιτητή τον Γιώργο Κομίνη. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ετοίμαζαν τον επικήδειο του ΠΑΟΚ, προκαταλαμβάνοντας το τέλος μιας μεγάλης προσπάθειας για την επιστροφή του «Δικεφάλου του Βορρά» στους τίτλους.

Αρκετοί ήταν και εκείνοι που δεν έμεναν μόνο σε εκείνο το πρώτο βήμα. Προδίκαζαν τα μελλούμενα για τους ασπρόμαυρους, προλογίζοντας μεταξύ άλλων και την αποχώρηση του Ιβάν Σαββίδη όχι μόνο από τον ΠΑΟΚ αλλά και από τη χώρα. Δε μπορεί κανείς να τους αδικήσει. Οταν θέλεις κάτι πολύ, και δε σου φτάνει η συνωμοσία του σύμπαντος για να γίνει, βάζεις και τις όποιες δικές σου δυνάμεις. Στο παρελθόν, υπήρχαν αρκετές φορές που ο ΠΑΟΚ κατέγραφε ένα βήμα μπροστά και ακολούθως οδηγούνταν (το πως είναι πάντα μια μεγάλη, διαφορετική κάθε φορά, ιστορία) στο να κάνει δυο βήματα πίσω.

Οι συγκεκριμένοι μελλοντολόγοι, με βάση τις προβλέψεις τους, θα ήταν προετοιμασμένοι να κάνουν σήμερα το ετήσιο «μνημόσυνο» του ΠΑΟΚ. Θα μιλούσαν για την αρχή της αντίστροφης μέτρησης προς το τέλος της προσπάθειας ένας επιχειρηματία που δεν ξέφυγε από το δρόμο που ακολούθησαν οι προκάτοχοί του. Να δώσει όραμα, να παλέψει, να «χτίσει» κάτι που θα είχε προοπτική και να αποχωρήσει απογοητευμένος.

Αντί μνημοσύνου, λοιπόν, έχει ενδιαφέρον να γίνει μια συγκεντρωτική καταγραφή όλων όσων συνέβησαν από εκείνο το βράδυ, τις 11της Μαρτίου 2018, μέχρι σήμερα... Και πρώτα, ας ξεκινήσουμε με τον μεγάλο κερδισμένο εκείνης της βραδιάς.

Ο Γιώργος Κομίνης, έλεγε πως «τελείωσε από την διαιτησία». Εκανε λάθος. Οχι μόνο δεν τελείωσε, αλλά στη φετινή Super League Σουρωτή είναι ο διαιτητής που «έγραψε» τους περισσότερους ορισμούς από κάθε άλλον διαιτητή. Ναι, καλά διαβάσατε, καλά μετρήσαμε.

Η ΑΕΚ πανηγύρισε, στο τέλος της σεζόν το πρωτάθλημα, και φέτος κινδυνεύει να «σπάσει» το δικό της αρνητικό ρεκόρ. Τη τελευταία χρονιά που είχε αγωνιστεί στο πρωτάθλημα ως πρωταθλήτρια Ελλάδος, τη σεζόν 1994-95, είχε τερματίσει 21 βαθμούς κάτω από τη πρώτη θέση, που αποτελεί τη χειρότερη επίδοση πρωταθλήτριας στα επαγγελματικά πρωταθλήματα. Φέτος, που και πάλι αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα ως πρωταθλήτρια, έξι στροφές πριν από το τέλος είναι στο – 20 από τη πρώτη θέση. Και το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, οι φίλαθλοι της στις εξέδρες φώναζαν «αυτό, δεν είναι ΑΕΚ».

Και ο ΠΑΟΚ; Ο ΠΑΟΚ που «θα γκρεμιζόταν», ο ΠΑΟΚ που «θα τον άφηνε ο Ιβάν Σαββίδης», ο ΠΑΟΚ που «οι ποδοσφαιριστές του απογοητευμένοι σκέφτονται να φύγουν από την ομάδα λόγω της κατάληξης που είχε η σεζόν». Αρχικά έδωσε επτά αγώνες μετά την 11η Μαρτίου 2018, για την ολοκλήρωση της σεζόν. Πέτυχε το απόλυτο νικών με τέρματα 18-3, κατακτώντας το κύπελλο Ελλάδος. Στο πρωτάθλημα της φετινής σεζόν, πριν την έναρξη ήταν προτελευταίος. Οι 14 ομάδες ξεκίνησαν χωρίς βαθμό, ο «Δικέφαλος του Βορρά» από το -2 και ο Παναθηναϊκός από το -6. Τελείωσε το πρώτο γύρο με 14-1-0.

Το περασμένο καλοκαίρι ο ΠΑΟΚ έκανε μεταγραφές, όπως έκανε και τον περασμένο χειμώνα. Και τότε, εκεί στις αρχές Ιανουαρίου, όσοι δεν έβαλαν μυαλό από τα μνημόσυνα που είχαν κάνει τον περασμένο Μάρτιο, άρχισαν να ετοιμάζουν επικήδειους. Κάποιοι τους καθαρόγραφαν κιόλας, με αφορμή την παραχώρηση του Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς, και έβαζαν σημάδι στο timeline την αναμέτρηση του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό. Οταν ο Πρίγιοβιτς έφυγε, ο «Δικέφαλος του Βορρά» ήταν στο +8 από την δεύτερη θέση, και την επόμενη του αγώνα του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό, βρέθηκε στο +9.

Η γλώσσα του Ραζβάν Λουτσέσκου, την περσινή σεζόν, είχε... μαλλιάσει. Ο Ρουμανος έλεγε συνεχώς «κανονικά, στη βαθμολογία όπως γράφτηκε στο χορτάρι, είμαστε πρώτοι με ένα ματς λιγότερο». Αν είχε χιούμορ, θα έλεγε τώρα πως ο ΠΑΟΚ «είναι πρώτος με ένα σκόρερ λιγότερο».

Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, ένα χρόνο μετά την 11η Μαρτίου 2018, έχει συνολικά 26-3-0 ως ρεκόρ στο πρωτάθλημα, έχει το κύπελλο Ελλάδος του 2018 στα γραφεία του, και διεκδικεί και το φετινό. Και το βράδυ της περασμένης Κυριακής, οι φίλαθλοι του τραγουδούσαν στις κερκίδες της Τούμπας «και σε 5-6 εβδομάδες, θα είμαστε πρωταθλητές»

Αντί μνημοσύνου, ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να στήσει μια μεγάλη γιορτή σήμερα. Και, αν ήταν γαλαντόμος, να μοιράσει και δωρεάν μαθήματα επιβίωσης, αυταπάρνησης, γιγάντωσης,από μια ομάδα, από έναν οργανισμό, που δοκιμάστηκε όσο κανείς άλλος. Μια ομάδα, ένας οργανισμός που στο παρελθόν είχε πνιγεί από μικρότερα απόνερα από αυτά που δημιουργήθηκαν το βράδυ της 11ης Μαρτίου.

Και κάτι ακόμα. Κάτι που στην αρχή ήταν μια εικόνα που τονιζόταν, και πλέον έγινε συνήθεια. Σε πολλά από τα εκτός έδρας παιχνίδια, και κυρίως σε όλα τα εντός έδρας, ο Ιβάν Σαββίδης ακολουθεί το λεωφορείο που μεταφέρει τους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ από το «Μακεδονία Παλλάς» στο γήπεδο. Πριν ανοίξουν οι πόρτες του, έχει στηθεί λίγα μέτρα μπροστά από αυτό, και περιμένει να χαιρετήσει και να αγκαλιάσει έναν - ένας όσους κατεβαίνουν από αυτό. Από τον αρχηγό αποστολής, τον Παντελή Κωνσταντινίδη, μέχρι τον οδηγό, που βγαίνει τελευταίος. Και μετά, φεύγει. Δεν πρέπει να υπάρχει πιο μαρτυρικός τρόπος αποδοχής μιας τιμωρίας. Ενα χρόνο τώρα, ο ΠΑΟΚ, για το πρωτάθλημα, δε χάνει πουθενά. Και εκείνος, δεν έχει γευτεί δια ζώσης ούτε λεπτό από αυτή την ονειρική πορεία. Ούτε μπήκε στη διαδικασία να «τρυπώσει» μέσα από νομικά «παράθυρα» (που υπήρχαν), ούτε ποτέ πήγε «ετσιθελικά» να μπει στα αποδυτήρια ή σε γήπεδο. Για όσους το έχουν ξεχάσει. Η περσινή σεζόν ξεκίνησε με τον ΠΑΟΚ να έχει 7 διαδοχικά παιχνίδια κεκλεισμένων των θυρών. Και ο Ιβάν Σαββίδης δεν πήγε ούτε σε ένα, βάζοντας τον εαυτό του στη θέση των χιλιάδων φιλάθλων της ομάδας του «Δικεφάλου του Βορρά» που δεν μπορούσαν να βρεθούν στο στάδιο της Τούμπας.

11 Μαρτίου 2019, και αντί ετήσιου «μνημόσυνου» που κάποιοι πίστευαν πως θα γινόταν, συνοδευόμενο από κάποιο πένθιμο εμβατήριο, κάπου στο βάθος, κάποιο κασετόφωνο παίζει Στράτο Διονυσίου. «Άιντε, κάντε όλοι στην μπάντα, γέμισε την πίστα, ο Σαλονικιός».