Τι απομένει από την ημέρα του Περιβάλλοντος; Ανάπτυξη και Περιβάλλον

Πολύ συχνά διαπιστώνω ότι υπάρχει μια νοηματική σύγχυση, τόσο στα ΜΜΕ όσο και στο λόγο και την έκφραση των πολιτικών και των κυβερνήσεων σε σχέση με το τι σημαίνει οικονομική ανάπτυξη και το τι σημαίνει ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον, δηλαδή ανάπτυξη που να επιτρέπει ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης -ή και επιβίωσης- και στις επόμενες γενιές.

Η υπερκατανάλωση των ορυκτών ενεργειακών πόρων (πετρέλαιο, άνθρακας, φυσικό αέριο), η αλόγιστη επέμβαση με ταχείς ρυθμούς στο περιβάλλον, με εξωφρενικού μεγέθους ανθρωπογενή τερατουργήματα, η υπερπληρότητα των πόλεων με ενεργοβόρες και μολύνουσες λαμαρίνες, η τσιμεντοποίηση κάθε τετραγωνικού ελεύθερου φυσικού εδάφους, η εξάρτηση από ενεργοβόρες καθημερινές ευκολίες, είναι γνωστό πως αφενός οδηγούν στην εξάντληση των φυσικών πόρων, αφετέρου ρυπαίνουν υπερβολικά τον αέρα, το νερό και το έδαφος. Ήδη η βιόσφαιρα δείχνει με έντονα και ακραία φαινόμενα να αντιδρά στα ανθρώπινα σφάλματα. Παρ' όλα αυτά, εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτοι στους ίδιους ρυθμούς...

Η παγκοσμιοποίηση και ο απόλυτος στόχος της ξέφρενης αύξησης των κερδών για κάποιους, οδήγησαν στη στρέβλωση της έννοιας του όρου «ανάπτυξη» (την ταύτιση με την υπερκατανάλωση), και φυσικά η δομή του συστήματος την πρόβαλε ως το απόλυτο ιδανικό.

Άραγε υπάρχει εναλλακτική; 

Άραγε υπάρχει εναλλακτική πρόταση; Υπάρχει τρόπος να έχουμε ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης για τους ανθρώπους, ικανοποιητικά κέρδη για κάποιους (αναγκαίο κακό) και ταυτόχρονα σεβασμό στο περιβάλλον και τις μέλλουσες γενιές; Πιστεύω πως ναι.

Παραθέτω στη συνέχεια λύσεις και προτάσεις της συμβατικής νοούμενης «ανάπτυξης», και, σε αντιπαράθεση, λύσεις και προτάσεις που πετυχαίνουν βιώσιμη ανάπτυξη, φιλική στους ανθρώπους και στο περιβάλλον.

Κι ακόμα πιο συγκεκριμένα, αυτές οι λύσεις θα βοηθούσαν αυτήν τη χώρα, την ευλογημένη από κλιματολογικά δεδομένα (ήλιο και άνεμο), και με τόσο έντονη ανάγκη οικονομικής απεξάρτησης...

Τα συμπεράσματα, δικά σας.