Ο Ευκλείδης, ο Δάντης και οι προδότες

Κάπου λίγο πριν από τον 9ο κύκλο των προδοτών και κοντά στο κέντρο της κόλασης όπου κατά τον ∆άντη ο Εωσφόρος αυτοπροσώπως θα βασανίζει αιώνια τον Ιούδα και τους δολοφόνους του Καίσαρα, Βρούτο και Κάσσιο, βασανίζονται και οι αχάριστοι. Ποιοι είναι αυτοί; Κατά τον υπουργό Οικονοµικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, αχάριστοι είναι όλοι όσοι της Νέας ∆ηµοκρατίας κατηγορούν τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αφήνει πίσω του καµένη γη.

«Βγαίνω από τα ρούχα µου όταν το ακούω αυτό, γιατί αφήνουµε πίσω µας 37 δισ. ευρώ πλεόνασµα, ένα “µαξιλάρι” που δίνει στην οικονοµία κάποια άνεση για τα επόµενα 2-3 χρόνια. Γιατί λοιπόν τέτοια αχαριστία; Θυµάστε την “Κόλαση” του ∆άντη µε τους οµόκεντρους κύκλους που κατεβαίνουν προς το κέντρο; Ε, λοιπόν, οι αχάριστοι είναι πολύ κοντά στο κέντρο, καθώς θεωρείται µεγαλύτερο αµάρτηµα ακόµα και από τη µοιχεία – και µη φανταστείτε ότι ο υπουργός Οικονοµικών θέλει να ενθαρρύνει τη µοιχεία!» είπε προχτές σε πολιτική εκδήλωση στη Νέα Ιωνία, προκαλώντας ηχηρά γέλια στους παρευρισκόµενους.

Λίγο πριν το πει αυτό, πάντως, ο Τσακαλώτος είχε κάνει κάποια αυτοκριτική. Είχε πει ότι η ακροδεξιά έχει κατανοήσει καλύτερα από την Αριστερά τη δύναµη της κοινότητας. Και αυτός είναι ο λόγος που κατά τον Ευκλείδη ευδοκίµησαν οι Τραµπ, οι Λεπέν, οι Ορµπάν, οι Σαλβίνι του κόσµου µας: επειδή πάνω στα ερείπια της µεσαίας τάξης που κατέστρεψε η παγκοσµιοποίηση έφτασε πρώτη η ακροδεξιά, τάζοντας στους ανθρώπους µια νέα κοινότητα, κατηγορώντας την παγκοσµιοποίηση, ενώ η Αριστερά κοιτούσε αµήχανη.

Είπε και άλλα ο Ευκλείδης. Οτι η ευτυχία, σύµφωνα µε έρευνες, δεν εξαρτάται από το εισόδηµα που έχει κανείς -εκτός αν είναι πολύ φτωχός-, αλλά από µια θέση εργασίας που να είναι ανθρώπινη, µια ασφαλή γειτονιά, καλά σχολεία, νοσοκοµεία κ.λπ. Και αυτά τα απλά πράγµατα, κατέληξε, είναι η βάση των αξιών της Αριστεράς που έχει την υποχρέωση να κάνει την κοινωνική πολιτική αναπόσπαστο µέρος της οικονοµικής, ώστε να ξαναθεµελιώσει το κοινωνικό κράτος, να ξαναφτιάξει την κοινότητα της µεσαίας τάξης και να πολεµήσει την ακροδεξιά αλλά και τον φιλελευθερισµό.

Και γι’ αυτό ο Ευκλείδης εκνευρίζεται µε τον Μητσοτάκη αλλά και τον Σηµίτη που τον κατηγορούν για επιδοµατική πολιτική, ενώ αυτό που κάνει, λέει, είναι η επαναθεµελίωση του διαλυµένου από την κρίση κοινωνικού κράτους, αντί µιας σκέτης µείωσης φόρων. Σύµφωνοι. Αρκεί να θυµάται πάντα η Αριστερά ότι ζητούµενο δεν είναι να κυβερνήσει οπωσδήποτε, αλλά να κυβερνήσει σύµφωνα µε τις αυθεντικές της αξίες. Γιατί αν το ξεχάσει, όπως έδειξαν ορισµένες καθεστωτικές εξάρσεις στελεχών της στο πρόσφατο παρελθόν, τότε -και φαίνεται να το γνωρίζει καλά ο Ευκλείδης- στον 9ο και τελευταίο κύκλο της κόλασης ο ∆άντης έχει τοποθετήσει τους προδότες.