Ο «Αλεξάκος», η «Φωφίτσα» και τα παιδιά με μέλλον

Απόρησα µάλιστα που το γνώριζαν, αφού και την εποχή που εγώ ήµουν παιδί το παιχνίδι ήταν σπανιότατο. Τα παιδιά χωρίζονταν σε δύο οµάδες, που διατάσσονταν η µία απέναντι από την άλλη, πιασµένες από το χέρι.

Η πρώτη οµάδα διάλεγε ένα παιδί από τη δεύτερη, το οποίο πήγαινε και στοιχιζόταν µαζί της. Επειτα, η πρώτη οµάδα έκανε δύο βήµατα µπρος και δύο βήµατα πίσω τραγουδώντας: «Σας πήραµε, σας πήραµε φλουρί κωνσταντινάτο».

Στη συνέχεια, η δεύτερη οµάδα επαναλάµβανε τα βήµατα τραγουδώντας κι αυτή: «Μας πήρατε, µας πήρατε βαρέλι δίχως πάτο».

Επειτα, η δεύτερη οµάδα διάλεγε ένα παιδί από την πρώτη κι επαναλαµβανόταν η ίδια σκηνή, µε παρόµοιους στίχους, επαινετικούς από τη µία και απαξιωτικούς από την άλλη.

Η παρέα όµως που συνάντησα έλεγε διαφορετικά λόγια, τα οποία κάτι µου θύµιζαν. Πλησίασα κοντύτερα και άκουσα. «Σας πήραµε, σας πήραµε ολόκληρο λεφούσι» έλεγε η πρώτη οµάδα. «Μας πήρατε, µας πήρατε µονάχα τη Ρεπούση» απαντούσε η δεύτερη.

Μα είναι δυνατόν, σκέφτηκα. Μικρά παιδιά και να ξέρουν την κυρία Ρεπούση! «Σας πήραµε, σας πήραµε ολόκληρο Τζουµάκα». «Μονάχοι σας το χώσατε το πόδι σας στη φάκα».

Κάτι συµβαίνει εδώ, σκέφτηκα. Για να θυµάται κανείς τον Στέφανο Τζουµάκα, πρέπει να έχει λευκή κόµη κι αυτά είναι µικρά παιδιά. Αλλά εκπληκτική ήταν και η συνέχεια. «Σας πήραµε, σας πήραµε ολόκληρο Ραγκούση». «Ο θυρωρός κι η µάνα του τον έχουνε ακούσει».

Η περιέργειά µου έφτασε στο έπακρο. ∆ιότι τα παιδιά αυτά είχαν µελετήσει εκλογικά αποτελέσµατα και γνώριζαν πρόσωπα και επιδόσεις. Αρα γνώριζαν ανάγνωση, πράγµα εξαιρετικά σπάνιο στα σχολεία της εποχής µας. «Σας πήραµε, σας πήραµε µία οµάδα αρίστη» είπε η πρώτη οµάδα. «Μας πήρατε, µας πήρατε µονάχα έναν Μπίστη» απάντησε η δεύτερη.

Επικεφαλής της πρώτης οµάδας ήταν ένα χαµογελαστό αγοράκι πολύ δραστήριο, ενώ της δεύτερης ένα κοριτσάκι µε δυνατή φωνή. «Πώς σε λένε, παιδάκι µου;» ρώτησα τον αρχηγό της πρώτης οµάδας όταν έκαναν διάλειµµα. «Αλεξάκο» είπε το παιδάκι. «Κι εσένα, κοριτσάκι µου;». «Φωφίτσα» απάντησε το κοριτσάκι.

Και τότε σκέφτηκα ότι τα παιδιά αυτά είχαν πολύ µέλλον.