Δικαιοσύνη: Αντε βγάλε άκρη...

Παρότι θεωρητικά είναι για τον 44χρονο υπουργό µια µάλλον θετική περίοδος. H Δικαιοσύνη φαίνεται να κάνει αποτελεσµατικά βήµατα στη διερεύνηση πολλών υποθέσεων.

Τόσο για τα δάνεια των κοµµάτων όσο, κυρίως, και για το σκάνδαλο Novartis. Πρόκειται για εκκρεµότητες που, ανεξαρτήτως του από ποια «πολιτική» γωνία το βλέπει κανείς, πρέπει να διερευνηθούν και να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Γιατί αν υπερβεί κανείς τις πολιτικές κρίσεις που γίνονται, είναι πανθοµολογούµενα υποθέσεις στις οποίες ζηµιώθηκε έµµεσα ή άµεσα το ∆ηµόσιο, αλλά κυρίως ο φορολογούµενος. Ο Μιχάλης Καλογήρου θεσµικά δεν εµπλέκεται στην ουσία των εισαγγελικών ερευνών.

Οµως έχει να αντιµετωπίσει την κριτική της αντιπολίτευσης για τον τρόπο που λειτουργεί η ∆ικαιοσύνη. Κάπου εδώ αρχίζει το πρόβληµα. Γιατί αυτή η κριτική έχει αρχίσει να γίνεται κάπως «σχιζοφρενική». Για να εξηγηθώ: Οταν στελέχη της Νέας ∆ηµοκρατίας και του ΚΙΝΑΛ θεωρούν ότι γίνεται στόχος ο πολιτικός τους χώρος και µιλούν για επίορκους δικαστικούς λειτουργούς, είναι αναµενόµενο.

Επίσης αναµενόµενη ήταν και η αντίδραση του Μιχάλη Καλογήρου που µίλησε για επίθεση εναντίον της ∆ικαιοσύνης. Ελα όµως που σχεδόν την ίδια στιγµή οι ίδιοι αντιπολιτευόµενοι φορείς λένε ότι η ∆ικαιοσύνη κάνει (και) καλά τη δουλειά της! Πώς γίνεται αυτό; ∆είτε, για παράδειγµα, την ανακοίνωση της Ν∆ για τη Novartis που εκδόθηκε τη ∆ευτέρα το βράδυ: µιλούσε για τη «µεγαλύτερη σκευωρία που έχει στήσει ελληνική κυβέρνηση».

Στην επόµενη όµως παράγραφο, µε αφορµή την αρχειοθέτηση των ερευνών για Π. Πικραµµένο, Ευ. Βενιζέλο, Γ. Κουτρουµάνη και Α. Λυκουρέντζο, έλεγε: «Το γεγονός, ωστόσο, ότι η ∆ικαιοσύνη στέλνει στο αρχείο τις δήθεν κατηγορίες εκθέτει µε πρωτοφανή τρόπο τους κυβερνητικούς σκευωρούς». Τα ίδια και µε τον Α. Λοβέρδο. Στην πρώτη ανακοίνωσή του δήλωσε πως «προφανέστατα έχω εµπιστοσύνη στη ∆ικαιοσύνη», όχι όµως και «στους λίγους εκείνους και εκείνες που καταχράστηκαν την εξουσία τους».

∆ηλαδή σε κάποιους από τους λειτουργούς της. Λες και γίνεται να έχει κανείς εµπιστοσύνη σε έναν θεσµό «αλά καρτ». Τι να σας πω. Πρόκειται για ένα είδος κριτικής µε το οποίο πραγµατικά είναι δύσκολο να βγάλει άκρη κ ανείς. Μόνο που ο Μιχάλης Καλογήρου έχει υποχρέωση να το κάνει. Μάλιστα περισσότερες από µία φορές, αφού το θέµα θα απασχολεί συνεχώς την επικαιρότητα.