Η Νοτρ Νταµ και εµείς

Η καταστροφική πυρκαγιά που λύπησε την ευρωπαϊκή κοινή γνώµη, καθώς ένα διάσηµο µνηµείο της παγκόσµιας πολιτιστικής κληρονοµιάς θα λείψει από τον γαλλικό πολιτιστικό χάρτη για αρκετά χρόνια, επιβεβαιώνει το ρητό πως όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος.

Ηδη συγκεντρώνεται ένα πρωτοφανές για την περίσταση χρηµατικό ποσό, που αν ένα κλάσµα του ήταν διαθέσιµο από τότε που αποφάσισαν να συντηρήσουν τη Νοτρ Νταµ, όλα θα ήταν διαφορετικά.

∆ιότι το γαλλικό κράτος αρνήθηκε να ξοδέψει 100 εκατοµµύρια ευρώ σε δέκα χρόνια, όπως ήταν ο πλήρης προϋπολογισµός της συντήρησης του µνηµείου, και η επιχείρηση ξεκίνησε µε πολύ µικρότερο κεφάλαιο, που σηµαίνει πως οι µεγάλες εταιρείες οι οποίες υπάρχουν µάλλον δεν συµµετείχαν στη διαδικασία. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Ηδη πληροφορηθήκαµε ότι το µνηµείο έχει σκαναριστεί µε κάθε λεπτοµέρεια και υπάρχει πλήρης τεκµηρίωσή του πριν από την πυρκαγιά, και έτσι θα κερδηθεί πολύτιµος χρόνος έως την αποκατάστασή του. Και τα κινητά στοιχεία που το δόξασαν µάλλον έχουν διασωθεί τα περισσότερα. Αυτή η συµφορά ίσως χτυπάει ένα καµπανάκι για να κοιτάξουµε λίγο τα του οίκου µας.

Διαθέτουµε δεκάδες µνηµεία πασίγνωστα στον κόσµο, ενταγµένα στην πολιτιστική κληρονοµιά της UNESCO, ακόµη και διατηρητέα οικιστικά σύνολα, αλλά η αντιπυρική θωράκιση µάλλον παραπέµπεται στις ελληνικές καλένδες. Ισως θα έπρεπε να τσεκάρουµε τη δική µας υπάρχουσα κατάσταση, επειδή τέτοιες συµφορές είναι πάντα πιθανές, καθώς εκτός από τη φωτιά υπάρχουν και οι σεισµοί.