Οι σωστές αποστάσεις που παίρνει ο Τσίπρας

Ο πρωθυπουργός «χτίζει» το δικό του αύριο και συγχρόνως του ΣΥΡΙΖΑ µε πρώτες ύλες την Προοδευτική Συµµαχία και το αφήγηµα της συγκρότησης της µεγάλης δηµοκρατικής παράταξης. ∆εν έχει κανέναν λόγο να εµφανίζεται large για µία πολιτική περίοδο που ακόµη και σήµερα κάνει τους προοδευτικούς πολίτες και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ -στους οποίους απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ- να εξοργίζονται. Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τσίπρας απαξίωσε τα πεπραγµένα της καραµανλικής διακυβέρνησης. Τον προηγούµενο Μάρτιο, στην εκδήλωση των Ευρωπαίων ∆ηµοκρατών και Σοσιαλιστών είχε µιλήσει για «µία δεξιά διακυβέρνηση που λίγο πριν σκάσει η κρίση φρόντισε να εκτινάξει τα ελλείµµατα σε δυσθεώρητα µεγέθη».

Επί της ουσίας, ωστόσο, ο πρωθυπουργός, εξηγώντας γιατί δεν προτίθεται να διενεργήσει εθνικές εκλογές τον Μάιο, αποκάλυψε ότι πιλότος του για τις κάλπες δεν είναι όσα έγιναν το 2009 -δηλαδή δέκα χρόνια πριν- µε πρωταγωνιστές τους Καραµανλή και Παπανδρέου, αλλά περισσότερο όσα έλαβαν χώρα το 1999 -δηλαδή µία εικοσαετία πίσω- µε αντιπάλους τότε τους Σηµίτη και Καραµανλή. Η µόνη σταθερά και στις δύο περιπτώσεις ήταν ο Κ. Καραµανλής.

Ο Τσίπρας ορθώς σχολίασε, αναφερόµενος στον χρόνο των εκλογών, πως δεν υπάρχουν οµοιότητες µε το σήµερα, καθώς ο πρώην πρόεδρος της Ν∆ επέλεξε και οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές πάνω στη διετία. Αυτό που έχει σηµασία σε αυτήν την επισήµανση είναι πως όταν οι ψηφοφόροι πήγαν στις κάλπες τον Ιούνιο του 2009 για τις ευρωεκλογές, ήταν εντελώς ανυποψίαστοι για τις αιφνιδιαστικές εκλογές που θα ακολουθούσαν τους επόµενους µήνες. Ο Καραµανλής το είχε ξανακάνει το 2007 και ουδείς πίστευε ότι θα το επαναλάβει. Αρα, η αύξηση της απόστασης από τις 4 µονάδες στις 10 µέσα σε ένα τετράµηνο οφείλεται και στο ότι οι πολίτες συνειδητοποίησαν ότι επρόκειτο για απόδραση.

Στην περίπτωση του Τσίπρα έχουµε ακριβώς το αντίθετο. Η αξιωµατική αντιπολίτευση πρόσφερε πολλές ευκαιρίες στον πρωθυπουργό να «αποδράσει» την τελευταία τετραετία. Οµως εκείνος παρέµεινε και επέλεξε την εξάντλησή της. Το ίδιο έκανε και ο Κώστας Σηµίτης το 2000. Παρά την ήττα τον Ιούνιο του 2009 στις ευρωεκλογές από τον Καραµανλή µε 3,1 µονάδες, κατάφερε να καλύψει τη διαφορά µέσα σε δέκα µήνες και να πάει σε ντέρµπι, το οποίο στο τέλος κέρδισε. Ως εκ τούτου, µόνο τυχαία δεν είναι η ατάκα Τσίπρα «µη βάζετε τα λεφτά σας ότι η εκλογική αναµέτρηση δεν θα είναι ντέρµπι»...