Διεμβολισμός

Λίγες ώρες πριν να σε κατηγορούν για απόπειρα συριζοποίησης του Συντάγµατος και να προαναγγέλλουν «ανένδοτο» για την υπεράσπιση της δηµοκρατίας µας από τον «µαδουρισµό», και λίγες ώρες µετά να σπεύδουν να διεκδικήσουν την πατρότητα της πολιτικής συµφωνίας (διότι περί αυτού πρόκειται) ανάµεσα στην κυβέρνηση και την ηγεσία της ελληνικής Εκκλησίας. Είναι λίγο αντιφατικό, αλλά δεν χάθηκε κι ο κόσµος... Η αλήθεια είναι ότι πολλά µπορεί να πει κανείς και γι’ αυτή καθαυτή την εν λόγω συµφωνία και την «επαγγελµατική» αντίληψη που τη διαπερνά. Και αν θελήσει να τη συνδέσει µε τη διαδικασία, συνταγµατικής αναθεώρησης, πολύ καλά θα κάνει διότι είναι προφανές ότι αποτελεί τµήµα ενός συνολικότερου consensus. Ταυτόχρονα όµως παράγει πολιτικά αποτελέσµατα στο σύνολο του πολιτικού φάσµατος και ίσως καταδεικνύει µε τον πλέον καθαρό τρόπο το νέο πολιτικό προφίλ που σταδιακά φιλοτεχνεί για τον χώρο του ο πρωθυπουργός. Ρεαλισµός, συνεννόηση ακόµα και µε «παραδοσιακούς» ιδεολογικούς αντιπάλους της Αριστεράς -όπως η Εκκλησία-, αφήνοντας πίσω του παλαιές κάθετες δογµατικές αντιλήψεις και ανοίγοντας το παράθυρο σε τµήµατα της κοινωνίας µε τα οποία ο χώρος της ανανεωτικής Αριστεράς είχε παλαιόθεν επικοινωνία και την οποία απώλεσε όταν αποφάσισε να ριζοσπαστικοποιηθεί... Ο Τσίπρας, κατά το κοινώς λεγόµενο, «κεντράρει» αφήνοντας στην άκρη του ακραίους, όχι του κόµµατος, αλλά της κοινωνίας. Είναι εξάλλου ηλίου φαεινότερο ότι η θεσµική θωράκιση του κοσµικού κράτους είναι σαφώς αποτελεσµατικότερος τρόπος αντιµετώπισης του ρασοφόρου φονταµενταλισµού και διαπαιδαγώγησης της κοινωνίας από µια ισχνή διολίσθηση στη θέση της «ουδετερότητας». Η πολιτική προσαρµογή -ωρίµανση τη λένε ορισµένοι- διεµβολίζει τον κοινωνικά αλλά και εκλογικά κρίσιµο µεσαίο χώρο, δίχως τον οποίο µεγάλη και σταθερή πολιτική δύναµη στην Ελλάδα ουδέποτε υπήρξε. Ακόµα και η Αριστερά τότε διεύρυνε τα όριά της, όταν µπόρεσε να συµβαδίζει µε τον κόσµο αυτόν. Φανταστείτε τώρα, τέλος του 2018, την εικόνα εξαγριωµένων ρασοφόρων να διαµαρτύρονται όχι για τους διωγµούς των χριστιανών για την πίστη του Θεού την αγία, αλλά για τον µισθό του ∆ηµοσίου... Και ναι! Μα τον Μεγαλοδύναµο, θα έχει µεγάλο ενδιαφέρον να συγκρίνει κανείς τις κριτικές και τις αντιδράσεις που όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν για όσους αποτόλµησαν να διαµαρτυρηθούν για φόρους, περικοπές και απολύσεις. Κόψτε κι εσείς, βρε χριστιανοί µου, µια απόδειξη για τη βάπτιση...