Απόψεις|02.05.2019 11:59

Αλλο να κοπείς στο ξύρισµα κι άλλο να χαθεί µια ζωή επειδή είσαι «αµελής»

Πάνος Θεοδωρίδης

Πολλά χρόνια πριν, η πολιτεία και η κοινωνία στάθηκαν εχθρικά και ακύρωσαν ένα έθιµο, επίσης παλαιό και «τεκµηριωµένο»: ήταν το «τίναγµα των σκυλιών», όντως αποτρόπαιο θέαµα. Εκτοτε θεσπίστηκαν νόµοι ενάντια στην κακοµεταχείριση των ζώων. Ενίοτε τηρούνται, αλλά έχουν πέσει αρκετές καµπάνες.

Αλλά το σενάριο της ταινίας «Τα σαγόνια του καρχαρία» έµεινε σταθερά στον χώρο, σε πολλές παραλλαγές: Ενας δήµαρχος πασχίζει να διατηρήσει τους τουρίστες του. Ενας σερίφης αγωνίζεται να αποδείξει πως στη θάλασσα ένας καρχαρίας είναι ανθρωποφάγος. ∆εν τα καταφέρνει στην αρχή. Ωσπου το κακό περνάει σε οµαδικό πανικό και ο σερίφης κερδάει.

Σε ένα µεγάλο µέρος της χώρας, όχι παντού, ένα τσακίρ κέφι δεν θεωρείται κέφι αν δεν ρίξεις, υποτίθεται στον αέρα, σµπάρους και µπαταριές. Η παραγωγή θορύβου θεωρείται αίτιο να φεύγουν οι δαίµονες. Είναι αρχαία δοξασία, δεν ξεριζώνεται εύκολα. Πάντως µπροστά σε έναν νεκρό που βρίσκεται καταγής, σηκώνεται ένας κουρνιαχτός άρνησης. Φτάνουν τα παιχνίδια µε τα όπλα. Και δύο υποκατηγορίες απόψεων βγαίνουν στο µεϊντάνι, πριν από τις κηδείες. Η µια υποστηρίζει πως κάτι έχει το DNA του τόπου και δεν νικιέται το έθιµο. Η άλλη επικαλείται πως αν παρθούν µέτρα ασφαλείας, το µπαρούτι θα συνεχίσει να επιδοτείται. Τόσο απλά.

Οι νόµοι υπάρχουν από καιρό, οι απαγορεύσεις δεν ισχύουν συνήθως. Επειδή µπορεί να µην τηρούνται αλλά φταίει η κακιά η ώρα, και το θύµα θα κηδευτεί µε θρήνο αλλά ο φταίχτης θα δικαστεί για πληµµέληµα. Αυτός είναι ο κανόνας. ∆ιότι δεν υπήρχε παρά µόνο αµέλεια. Η οποία παράγει διαφορετικούς νεκρούς από τους συνειδητά εκτελεσµένους.

Αυτά δεν είναι συµπτώµατα της κοινωνίας της ανοχής, αλλά της κοινωνίας της ενοχής. Αλλο να κοπείς στο ξύρισµα κι άλλο να χαθεί µια ζωή επειδή είσαι «αµελής». Ως πότε θα κρατήσει αυτό; Ωσπου να εκλείψουν οι ανθρωποφάγοι καρχαρίες, απαντώ. Πράγµα που δεν πρόκειται ποτέ να συµβεί. Το φλερτ µε τον θανάσιµο κίνδυνο ενεδρεύει παντού. Το «έτσι τα βρήκαµε», µε ολίγη εσάνς Τουρκοκρατίας, δεν πείθει κανέναν. Αυτά...

ΚαλαμάτασαϊτοπόλεμοςΘεσπιέςΘήβα