Μερικά (εκατομμύρια) Ευρώ ό,τι Paris

Ποια είναι άραγε η διαφορά μεταξύ κάποιων που έχουν την ομάδα της οποίας το κασκόλ φορούσαν μικροί από κάποιους που την βλέπουν, και καλά κάνουν από την οπτική τους γωνία, κυρίως ή εντελώς ως επιχείρηση;

Η μπασκετική Παρί, μια αθλητική ιστορία που είναι ήδη ντοκιμαντέρ ζωής πριν καν γίνει τηλεοπτικό, θύμισε κάτι από αθλητική ταινία στα 80s.

Μια ταλαντούχα, αντισυμβατική παρέα, εμφανίστηκε από το πουθενά σαρώνοντας τα πάντα και κάνοντας τέλεια το απλό... κάνοντας χόμπι τη δουλειά της, διαλύοντας τακτικές, πινακάκια προπονητών και στερεότυπα στο πέρασμά της.

Μια ετερόκλητη πολυπολιτισμική συντροφιά γειτονιάς βρήκε απάνεμο λιμανάκι σε μια απόμερη αλάνα στην άσημη μπασκετικά Βόννη, μετατρέποντας σε feelgood σειρά συνδρομητικού καναλιού τη μια σεζόν μετά την άλλη, ανεβαίνοντας στα Ευρωπαϊκά σαλόνια της καλαθόσφαιρας πριν καν προλάβεις να πεις «run and gun».

Λεπτομέρειες της στέρησαν τουλάχιστον την πρόκριση στο τελευταίο final four και όπως όλες οι cult σειρές ή ταινίες κατέληξε να μην έχει αντάξιο sequel, τουλάχιστον προς ώρας, παρά εν μέρει σκόρπισε, άθελά της, συμπαρασυρόμενη από το επικερδές μεν, αλλά για πολλούς κυνικό, επενδυτικό οικονομικό μοντέλο στο οποίο  ο ρομαντισμός δεν έχει καμία θέση.

Η τρελή παρέα που θύμιζε κοπάνα της πρώτης Λυκείου έσπασε, οι αφάνες και τα κοτσιδάκια χωρίστηκαν και η θεωρητική αποδυνάμωση αυτού του μαγικού πυροτεχνήματος συντελέστηκε. Ελπίζουμε μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Σε αντίθετο σενάριο, ίσως μιλούσαμε για νίκη της ετεροχρονισμένης Pop Culture επί της βέλτιστης κεφαλαιοποίησης επενδύσεων, του cost-benefit analysis και πολλών ακόμα φαντεζί εκφράσεων και όρων που χρησιμοποιούν οι πάντα καλοντυμένοι γκουρού των οικονομικών.

Καλή τύχη λοιπόν στην ομάδα που έμεινε πίσω, με την ελπίδα να διαψεύσει τα παραπάνω και να διακριθεί ξανά, αλλά και σε όλη την περσινή blacktop αλητοπαρέα εκ Παρισίου που μας γύρισε πίσω στον χρόνο.

Όταν υπήρχαν πολλοί περισσότεροι αθλητές και παράγοντες οι οποίοι έγιναν κάποιοι ακριβώς επειδή δεν νόμιζαν ότι είναι κάποιοι.

Όταν η αγάπη για το άθλημα έφερνε κέρδος πιο συχνά από όταν συνέβαινε το αντίθετο.

Το κέρδος πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει στο κάδρο μιας και ο ρεαλισμός και η καθημερινότητα δεν συγχωρούν. Στην θεατρική παράσταση της ζωής, όμως, προτιμούμε αυτά να έχουν δεύτερο ρόλο και οι πρωταγωνιστές να είναι η αγάπη για τον αθλητισμό, το fair play και οι διαχρομικές αρχές και αξίες.

Η Paris της σεζόν 2024-2025 θύμισε τον Άρη μας στα 80s.Αυτό από μόνο του αποτελεί παράσημο.