Σήκω και πάτα το

Στον σύγχρονο αθλητισμό των ασταμάτητων αγώνων, των γεμάτων προγραμμάτων και της μόνιμης πίεσης για απόδοση, πολλοί υποστηρίζουν ότι λίγα σπορ δοκιμάζουν το σώμα όσο το μπάσκετ.

Το παραπάνω μπορεί να ακούγεται από περίεργο έως και "συκοφαντικό" στα αυτιά των ποδοσφαιρόφιλων και όχι μόνο,μιας και η "μπάλα" είναι ένα σαφώς σκληρό άθλημα,με το κλισέ "το ποδόσφαιρο είναι αντρικό σπορ", να μην είναι τελικά κλισέ αλλά πραγματικότητα.

Ειδικά όσοι έχουν φάει "μύτο" στο κεφάλι, με την ταχύτητα της μπάλας να πλησιάζει την τελική πειραγμένου σκούτερ,πιθανότατα θα διαφωνήσουν κάθετα με την πρώτη παράγραφο.

Το αν το μπάσκετ, μολοταύτα, είναι πιο απαιτητικό σωματικά και πιο επικίνδυνο για τραυματισμούς από το ποδόσφαιρο εξαρτάται από το πώς ορίζουμε την «αθλητικότητα» που απαιτείται στα εν λόγω αθλήματα.

Σε επίπεδο εκρηκτικότητας, κατακόρυφης δύναμης, αλλαγών κατεύθυνσης και συνεχούς σωματικής επαφής, το μπάσκετ απαιτεί πράγματι υψηλότερη συγκέντρωση αθλητικών προσόντων σε μικρότερο χρόνο.

Πρώτα απ’ όλα, το μπάσκετ είναι άθλημα κλειστού χώρου με περιορισμένο γήπεδο. Αυτό σημαίνει ότι οι παίκτες εκτελούν συνεχώς σπριντ 5–20 μέτρων, απότομα φρεναρίσματα, πλευρικές μετακινήσεις και εκρηκτικές αλλαγές κατεύθυνσης, με πολύ μικρά διαστήματα ξεκούρασης μέσα στη φάση. Σε αντίθεση, το ποδόσφαιρο περιλαμβάνει μεγαλύτερες αποστάσεις, αλλά με πιο αραιές εκρήξεις μέγιστης έντασης.

Δεύτερον, το μπάσκετ απαιτεί συνεχή άλματα. Ριμπάουντ, μπλοκ, σουτ, lay-up: δεκάδες κάθετα άλματα ανά αγώνα. Η επαναλαμβανόμενη καταπόνηση σε γόνατα, αστραγάλους και αχίλλειο τένοντα αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμών, ιδιαίτερα όταν συνδυάζεται με προσγειώσεις σε πόδια αντιπάλων ή σε κακή ισορροπία.

Τρίτον, υπάρχει σχεδόν μόνιμη σωματική επαφή. Στο post παιχνίδι, στα drive, στα σκριν, οι παίκτες δέχονται ώθηση, χτυπήματα και πίεση σε πλήρη ταχύτητα. Σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο, όπου η επαφή είναι συχνά στιγμιαία, στο μπάσκετ είναι διαρκής και σε όρθια στάση, κάτι που επιβαρύνει κορμό και αρθρώσεις.Όσο γερός και να είσαι,ένα σκρίν από τον Ταβάρεζ πλησιάζει επικίνδυνα στο να θυμίζει σύγκρουση με τοίχο.

Επιπλέον, το μπάσκετ απαιτεί συνδυασμό ύψους, δύναμης, ταχύτητας και συντονισμού στο ίδιο σώμα. Ένας παίκτης πρέπει να είναι δυνατός για επαφή, εκρηκτικός για άλμα, γρήγορος στα πόδια και ταυτόχρονα τεχνικός με τα χέρια,ένα πακέτο αθλητικότητας που θυμίζει δεκαθλητή δηλαδή.Προφανώς τα παραπάνω απαιτούνται και στο ποδόσφαιρο, αλλά όχι με την ίδια ένταση ή συχνότητα και σαφώς σε διαφορετικό ταχυδυναμικό πλαίσιο.

Συμπερασματικά, ενώ το ποδόσφαιρο υπερέχει σε αντοχή,συνολική απόσταση και ενέχει την πιθανότητα σκληρών τραυματισμών,το μπάσκετ είναι πιο απαιτητικό σε εκρηκτική αθλητικότητα υψηλής έντασης, κάτι που εξηγεί τόσο τη σωματική του δυσκολία όσο και τον κίνδυνο συγκεκριμένων τραυματισμών.

Δεν είναι τυχαίο που off the record, αρκετοί μπασκετμπολίστες χαριτολογόντας αναφέρονται στον αστράγαλο και στην γενικότερη μηχανική της ποδοκνημικής ως "σφάλμα της φύσης", λόγω του οτι τα διαστρέμματα στο μπάσκετ δυστυχώς είναι πιο συχνά και και απο καβγάδες σε κυριακάτικα οικογενειακά τραπέζια.