Εκκλησιαστικός εµφύλιος

Χωρίς προφανή λόγο φουντώνει στους κόλπους της Εκκλησίας η διαµάχη για τη συµφωνία Τσίπρα - Ιερώνυµου για την εκκλησιαστική περιουσία και τη µισθοδοσία του κλήρου. Πέρα από τις -δεδοµένες και ενδεχοµένως βάσιµες- αντιδράσεις των ιερέων, που νιώθουν ανασφάλεια, κυρίως για το συνταξιοδοτικό τους καθεστώς, εκδηλώνονται µε επιθετικό τρόπο αντιρρήσεις για ένα ζήτηµα που ταλαιπωρεί τη χώρα εδώ και πολλές δεκαετίες. Το «Έθνος» επισήµανε από την πρώτη στιγµή ότι η συµφωνία πρωθυπουργού και Αρχιεπισκόπου δεν σηµατοδοτεί παρά ένα πρώτο βήµα για τον διαχωρισµό των ρόλων Κράτους και Εκκλησίας – και µάλιστα µε τρόπο που θα επιτρέψει στην Εκκλησία να αξιοποιήσει το σύνολο της περιουσίας της, είτε της αναµφισβήτητης είτε της αµφισβητούµενης, ώστε να εκπληρώνει µε ακόµα πιο αποτελεσµατικό τρόπο το µεγάλο κοινωνικό της έργο. Οι δικαστικές διαµάχες Κράτους-Εκκλησίας θα µπορούσαν να κλείσουν µε τρόπο επωφελή πρώτιστα για την ελληνική κοινωνία, αλλά και για τις δύο πλευρές, εφόσον η συµφωνία Τσίπρα - Ιερώνυµου γίνει αποδεκτή από την Ιεραρχία. Στο πλαίσιο αυτό, οι ιεράρχες οφείλουν να δουν το δάσος και όχι το δένδρο – να πεισθούν δηλαδή ότι τα συµφωνηθέντα δεν συνιστούν χωρισµό της Εκκλησίας από το Κράτος. Υπάρχει βεβαίως και η πλευρά της Μητέρας Εκκλησίας, του Οικουµενικού Πατριαρχείου, που δεν είναι καθόλου αµελητέα, ειδικά µάλιστα στη σηµερινή συγκυρία της έντασης ανάµεσα στον κ. Βαρθολοµαίο και τον κ. Ιερώνυµο. Ωστόσο, οι πάντες πρέπει να αντιληφθούν ότι η συµφωνία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας προωθητικός συµβιβασµός για µια πολύχρονη διαµάχη που δεν έχει να κάνει µε τους συσχετισµούς ισχύος εντός της Εκκλησίας. Με την έννοια αυτή, όλοι πρέπει να κοιτάξουν µπροστά – και να µη στέκονται στις διαµάχες του χθες.