Στροφές και... τούµπες

Το έδειξε και η τελευταία τηλεοπτική συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Star. Η Πειραιώς γίνεται σαφές ότι κατεβάζει τους τόνους, αποσύρει τους ακραίους χαρακτηρισµούς και επανατοποθετεί την επίθεση προς τον πρωθυπουργό σε πολιτικό και όχι σε προσωπικό επίπεδο. Εξ αυτού του λόγου και η αναφορά του προέδρου της Νέας ∆ηµοκρατίας ότι επιθυµεί να κάνει µία ουσιαστική συζήτηση µε τον κ. Τσίπρα...

Εντάξει, το επικοινωνιακό επιτελείο της Νέας ∆ηµοκρατίας µάλλον κατάλαβε -έστω και καθυστερηµένα- πως οι προσωποποιηµένες επιθέσεις, και µάλιστα µε αβάσιµες κατηγορίες, πολλές φορές φέρνουν αποτελέσµατα αντίθετα από τα επιδιωκόµενα. Εξ αυτού του λόγου, η νέα γραµµή της αξιωµατικής αντιπολίτευσης -εάν εξαιρέσει κανείς τζούφια πυροτεχνήµατα αλά Αυγενάκη- θέλει να επικεντρώνεται σε θετικά στοιχεία του δικού της προγράµµατος και όχι στην εξόντωση του πολιτικού της αντιπάλου. Ειδικά από τη στιγµή που συνειδητοποιήθηκε ότι η αλόγιστη επίθεση και ενίοτε η χαλαρότητα του πολιτικού λόγου δηµιουργούν στους ψηφοφόρους την αίσθηση ενός ταξικού µίσους.

Στον αντίποδα, στη Χαριλάου Τρικούπη θεωρούν ότι το σφυροκόπηµα στον ΣΥΡΙΖΑ τους δίνει πόντους. ∆εν ήταν ο Πολάκης που έγραψε χθες στον τοίχο του «Ρε συ ΛΑΜΟΓΙΟ» εξαπολύοντας επίθεση κατά πρώην στελέχους του ΠΑΣΟΚ και µέλους της Προοδευτικής Συµµαχίας. Αν ήταν ο Πολάκης, θα φρόντιζαν όλοι να διαδοθεί. Ηταν όµως βουλευτής του ΚΙΝΑΛ, που αντιγράφει σε ύφος αυτό που ο ίδιος καταγγέλλει ως πολακισµό.

Το ενδιαφέρον στη στρατηγική των τελευταίων ηµερών για το Κίνηµα Αλλαγής, που επιθυµεί να καταλάβει την τρίτη θέση, πιεζόµενο από ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή, είναι η επαναφορά της παλαιότερης θέσης της κυρίας Γεννηµατά για εθνική συνεννόηση. Η πιο πρόσφατη γραµµή ήταν πως το ΚΙΝΑΛ πρέπει να λάβει την τρίτη εντολή και -γιατί όχι;- η Φώφη να γίνει πρωθυπουργός. Οµως στην τελευταία συνέντευξή της η πρόεδρος του Κινήµατος Αλλαγής επιστρέφει στο παλαιότερο σύνθηµα για «εθνική οµάδα» και τονίζει: «Ενα µεγάλο µάθηµα πήραµε από την κρίση που κρατάει δέκα χρόνια: ότι καµία πολιτική δύναµη δεν µπορεί µόνη της».

Πρακτικά, θα πρέπει να εξηγηθεί τι σηµαίνει αυτό. ∆ιότι είναι άλλο το θα διεκδικήσω την τρίτη εντολή, εποµένως θα έχω προηγουµένως απορρίψει τη µετεκλογική συνεργασία µε τους δύο πρώτους, και άλλο το θα γίνω σύµµαχος µε τον νικητή (που δεν θα είναι αυτοδύναµος) χωρίς να οδηγήσω τη χώρα σε επαναληπτικές εκλογές.