Δημήτρης Κουφοντίνας: Η αφέλεια απέναντι σε έναν «ψευδοπροφήτη»

Σε άλλες εποχές, οι επαναστάτες έχτιζαν τον θρύλο τους ζώντας στην αχλή της Ιστορίας και με τον βίαιο θάνατό τους, κάποτε, πέρναγαν στη σφαίρα του μύθου έχοντας ωσάν χαρώνειο νόμισμα μια σφαίρα στο στήθος!

Σε άλλες εποχές οι τρομοκράτες έβλεπαν έντρομοι τις ιδέες τους να ξεθωριάζουν σε Λευκά Κελιά μέχρι να τους… αυτοκτονήσουν «κάποιοι» και να τους οδηγήσουν στο σκοτεινό τους επέκεινα…

Σήμερα, «επαναστάτες» ή «τρομοκράτες» βγάζουν στην «αναφορά» τη ζωή τους, διαμαρτυρόμενοι για μια άδεια μικρής διάρκειας, που δεν τους εγκρίθηκε.

Σήμερα οι «επαναστάτες» - «τρομοκράτες» υπό τη σκέπη της νομικής προστασίας που τους περιβάλλει, εξεγείρονται και εγείρουν (κάποιες) συνειδήσεις, καθοδηγούν (κάποιους) νέους που αναζητούν πυξίδες από εκείνες που δείχνουν Νότο και είναι πεπεισμένοι ότι έπεισαν, πως δεν υπήρξαν απλά αδίστακτοι δολοφόνοι, αλλά ριζοσπάστες που προσπάθησαν να γράψουν Iστορία, όμως απέτυχαν γιατί προσέκρουσαν στο γρανίτη του κατεστημένου!

Αν στην Ελλάδα όντως είσαι ό,τι δηλώσεις, ο Δημήτρης Κουφοντίνας δήλωσε «επαναστάτης», το πίστεψε και ο ίδιος, αλλά και κάποιοι που αφελώς εμπνέονται μέσα στη δίνη της ανερμάτιστης φιλοσοφίας ζωής τους, από ψευδοπροφήτες· και τους ακολουθούν.

Και ο «ταγός» και οι ακόλουθοί του, λησμονούν οι δυστυχείς το Καφκικό: Κάθε επανάσταση εξατμίζεται και αφήνει ένα κατακάθι γραφειοκρατίας…

Προσοχή λοιπόν στα «κατακάθια»…

Η ιδιότητά τους είναι μοναχά να λερώσουν!