Γιώργο (Κατρούγκαλε), χάσαμε...

Η ιστορία, λένε, επαναλαµβάνεται σαν φάρσα και κάπως έτσι ο Γιώργος Κατρούγκαλος θυµήθηκε προχθές τον αείµνηστο Γεράσιµο Αρσένη, λίγο πριν ο πρωθυπουργός αναγγείλει την προσφυγή στις εθνικές κάλπες: «Γιώργο, χάσαµε» είπε ο υπουργός Εξωτερικών, θυµίζοντας την αξέχαστη ατάκα του Αρσένη όταν έχασε τις εσωκοµµατικές εκλογές από τον Κώστα Σηµίτη, το 1996.

Για την ιστορία, η ατάκα αυτή ήταν κατάληξη ενός ανέκδοτου, όπου κάποιος χωρικός ακούει φωνές µέσα στο κεφάλι του που του λένε να παίξει όλη του την περιουσία σε ένα άλογο. «Γιώργο, παίξε αυτό» του λέει η επιµένουσα εσωτερική φωνή, ο χωρικός την ακούει, ποντάρει τα πάντα στο άλογο και εκείνο τελικά χάνει. Τότε ακούει ξανά τη φωνή να του λέει τη διάσηµη ατάκα. Κάπως έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ άκουσε τις εσωτερικές φωνές µεγαλείου που του ψιθύριζαν ότι δεν έχει σηµασία να διορθώσει τα λάθη και τις αλαζονικές του συµπεριφορές, γιατί η ελληνική κοινωνία έχει αποφασίσει ότι δεν θα επιστρέψει η ∆εξιά.

Ο απαράδεκτος χειρισµός της τραγωδίας στο Μάτι, η έπαρση των τηλεοπτικών σποτ της ∆ούρου, η στήριξη του Πολάκη στην επίθεση κατά Κυµπουρόπουλου και σε όλα τα άλλα, η επιµονή στη µη αναγνώριση των λαθών της διακυβέρνησης, τα 300άρια των συντάξεων παραµονές εκλογών, όλα αυτά που στο πέρασµα αυτών των τεσσάρων χρόνων συγκρότησαν το corpus µιας συµπεριφοράς που απέχει από την ουσία της Αριστεράς και παραπέµπει στην καταστατική διαχείριση της εξουσίας στοίχισαν τη συντριβή.

Και µπορεί ο ∆ιονύσης Σαββόπουλος να έχει επίσης εξολοθρεύσει χρόνια τώρα την Αριστερά από µέσα του, όµως νεότερος το είχε προβλέψει: «Ηµασταν πάντοτε της ήττας που νικάει την εξουσία και ξαφνικά µας παρεδόθη αληθινά, τι τραγωδία». ∆εν ξέρω αν στις επικείµενες εθνικές εκλογές η Αριστερά, όπως αυτή εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα µπορέσει και θα προλάβει να ξαναβρεί τον εαυτό της. Αυτόν που της στέρησε η µεθυστική νίκη του 2015. Ενδεχοµένως είναι αργά γι’ αυτό – αν και ποτέ δεν ξέρεις

Αυτό όµως που σίγουρα µπορεί είναι να σταµατήσει να συµπεριφέρεται όπως αυτό που έως τώρα κατηγορούσε. Και ας έρθει ακόµα µία ήττα. Γιατί χαρακτηριστικό της Αριστεράς είναι το όραµα, η επιµονή στα ιδανικά της και η διάρκεια, όχι η ευκαιριακή κατάληψη µιας εξουσίας.