Απόψεις|14.06.2019 14:58

Η ποιότητα των αριθµών και η σύγχυση που δημιουργεί η ανάγνωσή τους

Κατερίνα Τζαβάρα

Τώρα, στο νήµα πριν από την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, µας απασχόλησαν οι µετατάξεις, ειδικά αυτές που αφορούσαν στη µετακίνηση προς το Κοινοβούλιο. Αλλες φορές ήταν τα «κοµµένα» δώρα, η περικοπή των επιδοµάτων, η επιστροφή κάποιων αναδροµικών ή και ο κίνδυνος συρρίκνωσης της δηµόσιας διοίκησης, µια δαµόκλειος σπάθη που λειτουργεί έτσι ή αλλιώς και αναδύεται ανανεωµένη για να γίνει η… φοβέρα της επόµενης -κάθε φορά- νέας τάξης πραγµάτων.

Ωστόσο, εκείνο που καλλιεργείται µεν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις µας αλλά δεν βρίσκει πλαίσιο εισαγωγής στον δηµόσιο λόγο είναι η αποτελεσµατικότητα αυτού του δηµόσιου τοµέα και οι δυνατότητες βελτίωσής της στο αντίστοιχο κάθε φορά πλαίσιο. Κι όµως. Αξίζει να λάβει υπόψη του κανείς ότι οι χώρες που απασχολούν τον µεγαλύτερο αριθµό δηµοσίων υπαλλήλων, σύµφωνα µε έκθεση του ΟΟΣΑ (Government at a Glance 2017), είναι -ίσως αντίθετα µε ό,τι θα περίµενε κανείςοι σκανδιναβικές χώρες, που είναι ταυτόχρονα και εκείνες που παρέχουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες στους πολίτες τους. Σύµφωνα µε τα επίσηµα στοιχεία, όσον αφορά τα ποσοστά των δηµοσίων υπαλλήλων σε σχέση µε το σύνολο του εργατικού δυναµικού, την πρωτιά κατέχει συγκεκριµένα η Νορβηγία, ακολουθεί η ∆ανία, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Γαλλία, ο Καναδάς και ύστερα η χώρα µας.

Το παράδοξο είναι ότι η πρώτη ανάγνωση αυτών των στατιστικών µόνο σύγχυση µπορεί να προκαλέσει. Γιατί η Ελλάδα µε ποσοστό 18% το 2015 µπορεί να είναι έβδοµη στην κατάταξη, όµως καµία σχέση δεν έχει η ποιότητα των παρεχόµενων υπηρεσιών µε την αντίστοιχη στον Καναδά που βρίσκεται στην ακριβώς προηγούµενη θέση στη λίστα µε 18,2% ή και στη Γαλλία, όπου το ποσοστό είναι στο 21,4%.

Στις ασιατικές χώρες είναι πολύ µικρό το µερίδιο των δηµοσίων υπαλλήλων, ενώ το αποκορύφωµα καταγράφεται στην Ιαπωνία, όπου µόλις το 5,9% του συνολικού εργατικού δυναµικού απασχολείται στον δηµόσιο τοµέα.  Κι εγώ λέω µήπως πρέπει να τεθεί επιτέλους ένα θέµα ποιότητας παροχής υπηρεσιών και να µη µετατοπίζεται σταθερά το βάρος σε όποιο πρόσφορο προς µικροκοµµατική εκµετάλλευση πεδίο; Λέω µήπως...

μετατάξειςβουλευτικές εκλογές