Απόψεις|14.06.2019 15:01

Μπλεγµένος στο παρά πέντε ο Ξανθός

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Ο λόγος για τον Ανδρέα Ξανθό, που µερικές εβδοµάδες πριν από τις εκλογές ήρθε αντιµέτωπος µε την αποχή (γιατί απεργία δεν τη λες) των εξεταστικών κέντρων. Η υπόθεση έληξε αισίως, αλλά... προσωρινά. Ποιος, τελικά, είχε δίκιο σε αυτήν την ιστορία των περίπλοκων clawback και των πληρωµών που πρέπει να γίνουν προς το ∆ηµόσιο;

Σίγουρα οι ασφαλισµένοι του ΕΟΠΥΥ. Αυτοί, δηλαδή, που πλήρωναν εδώ και τόσες ηµέρες τη νύφη, µια και ραντεβού για εξετάσεις ακυρώνονταν σωρηδόν. Σε συνδυασµό, δε, µε τις διαχρονικές ελλείψεις που παρουσιάζουν τα δηµόσια νοσοκοµεία, τα πράγµατα είχαν γίνει πολύ ζόρικα. Με όλα αυτά, ως κοινωνία ίσως παίρνουµε µια πρόγευση του τι σηµαίνει να µην υπάρχει ένας ισχυρός και κυρίαρχος βραχίονας δηµόσιας υγείας στη χώρα. Μια χώρα που είναι -ως γνωστόν- στην Ευρώπη, όχι στις ΗΠΑ, όπου οι στέρεες υποδοµές ενός κοινωνικού κράτους είναι «ένα το κρατούµενο» και δεδοµένες.

Ο Ανδρέας Ξανθός στην όλη υπόθεση εκτίµησε ότι υπάρχουν... περίεργα κίνητρα. Περιγράφοντας ουσιαστικά έναν προεκλογικό εκβιασµό. Αν και αναγνώρισε ότι τα εξεταστικά κέντρα είναι ένας χώρος µε µεγάλη διαστρωµάτωση. Αλλο είναι ένας γιατρός στην επαρχία που κάνει εξετάσεις και άλλο µια τεράστια ανώνυµη εταιρεία στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Προς το παρόν βρέθηκε «µια κάποια λύσις». Οµως αποτελεί ουσιαστικά µια προσωρινή συνθήκη. Γιατί το θέµα είναι αρκετά βαθύ. Ουσιαστική και πραγµατική λύση θα ήταν κάποια που σιγουρεύει ότι οι ασφαλισµένοι δεν θα βρεθούν ξανά στο µέλλον απέναντι σε τέτοια προβλήµατα.

Οµως, µάλλον είµαστε µακριά από κάτι τέτοιο. Οταν ο Ανδρέας Ξανθός ξεκαθαρίζει πως «είναι αναγκαίες οι συµβάσεις µε τους ιδιώτες γιατί το ∆ηµόσιο δεν µπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες», προφανώς είναι δύσκολο η Νέα ∆ηµοκρατία να προτείνει την απεµπλοκή των ιδιωτών. Τα κρατικά χρήµατα, επίσης, δύσκολα θα αβγατίσουν εντυπωσιακά. Αρα, τέτοια πράγµατα είναι πιθανόν να επαναληφθούν -και µάλιστα µε µεγαλύτερη οξύτητα- στο µέλλον. Εκτός πια κι αν αυτή η ιστορία είχε έντονα πολιτικό χαρακτήρα και σχετιζόταν περισσότερο µε τις επικείµενες εκλογές παρά µε τα ζητήµατα του χώρου της Υγείας.

Ανδρέας Ξανθός