Χωρίς υπουργούς

Κυβέρνηση χωρίς αναπληρωτές υπουργούς υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης. Καλύτερο θα ήταν να µην έχει καθόλου υπουργούς, όπως θα επιχειρήσω να αποδείξω στη συνέχεια. Κεφάλαιο πρώτο: Οι επενδύσεις και οι υπουργοί έχουν σχέση µεταξύ τους; Ο κ. Μητσοτάκης ευελπιστεί ότι οι διεθνείς επενδυτές θα πεισθούν από τη σοβαρότητα της κυβέρνησής του, και άρα από τα πρόσωπα των υπουργών του, για να επενδύσουν στην Ελλάδα. Επί υπουργών της Ν∆ (2013-2014), οι ξένες επενδύσεις ήταν µόνο 2 δισεκατοµµύρια ετησίως. Επί υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ (2017-2018) ξεπέρασαν τα 3 δισεκατοµµύρια.

Αρα, είτε η αυξοµείωση των επενδύσεων είναι άσχετη µε τα πρόσωπα των υπουργών είτε για τον µικρό όγκο επενδύσεων της περιόδου 2013-2014 ευθύνονταν οι υπουργοί της Ν∆. Οµως, ο κ. Μητσοτάκης προορίζει για υπουργούς ακριβώς εκείνους στη θητεία των οποίων µειώθηκαν οι επενδύσεις. Αρα αποκλείεται να δει αύξηση (και -µεταξύ µας- µη δει και µείωση). Συµπέρασµα: Είτε οι υπουργοί δεν συµβάλλουν στην αύξηση των επενδύσεων, οπότε δεν τους χρειάζεται ο κ. Μητσοτάκης, είτε προκαλούν µείωση των επενδύσεων, οπότε του είναι άχρηστοι.

Κεφάλαιο δεύτερο: Τι θα συµβεί αν η µείωση των φόρων δεν οδηγήσει σε αύξηση των επενδύσεων; Ο κ. Μητσοτάκης ευελπιστεί ότι αν µειώσει τους φόρους των εγχώριων επιχειρήσεων, οι επιχειρηµατίες θα κάνουν επενδύσεις. Φαίνεται ότι στο Χάρβαρντ δεν έκαναν την απλή µέθοδο των τριών. Τα συνολικά -πριν από τη φορολογία- κέρδη των 500 µεγαλύτερων επιχειρήσεων ανήλθαν το 2017 σε 7 δισεκατοµµύρια ευρώ. Αλλα 3 δισεκατοµµύρια κέρδη έχουν όλες οι υπόλοιπες επιχειρήσεις που δηµοσιεύουν ισολογισµό. Σύνολο, λοιπόν, κερδών 10 δισεκατοµµύρια. Αρα, η µείωση της φορολογίας κατά τέσσερις εκατοστιαίες µονάδες θα µπορούσε να αποδώσει, το πολύ, επενδύσεις 400 εκατοµµυρίων.

Αν συνυπολογίσουµε και όλες τις µικροεπιχειρήσεις σε κουρεία, κοµµωτήρια, καφέ-µπαρ και πεντικιούρ (που αντιστοιχούν στο µισό των «µεγάλων» επενδύσεων), φτάνουµε στα 600 εκατοµµύρια, µε ιδανικές συνθήκες, δηλαδή µε επιχειρηµατίες ικανούς, λάτρεις των επενδύσεων και εχθρούς της φοροδιαφυγής. Όµως, το «επενδυτικό έλλειµµα» είναι 20.000 εκατοµµύρια. Και όταν διαπιστωθεί ότι δεν καλύπτεται, θα αρχίσουν στην κυβέρνηση οι υπουργικές γκρίνιες και οι υπουργικοί ανασχηµατισµοί. Γι’ αυτό και υποστηρίζω ότι η µόνη βιώσιµη κυβέρνηση Μητσοτάκη θα είναι εκείνη που δεν θα έχει υπουργούς. Το ζήτηµα είναι αν θα χρειάζεται και πρωθυπουργό