Τρέµουλα... σαν της Μέρκελ

Τελευταία, γιατρέ, µε πιάνει ένα τρέµουλο, ακριβώς όπως η κυρία Μέρκελ» είπα στον παθολόγο. «Τρέµω ολόκληρος, όσο διαρκεί ο Εθνικός Υµνος». «Της Ουκρανίας;» ρώτησε ο γιατρός. «Οχι, της Ελλάδας» απάντησα. «Πηγαίνεις σε παρελάσεις;». «Οχι. Τον ψάλλω οσάκις πηγαίνω στον λογιστή, τη στιγµή που µου αναγγέλλει πόσο φόρο θα πληρώσω». «Και τον ψάλλεις ολόκληρο;» ρώτησε ο γιατρός. «Εξαρτάται» απάντησα «πόσο µεγάλο είναι το ποσόν. Στον ΦΠΑ ψάλλω µόνον τον Εθνικό Υµνο, αλλά στις δηλώσεις εισοδήµατος ολόκληρο τον Υµνο εις την Ελευθερία».

«Παθαίνεις τρέµουλο σε άλλη περίσταση;». «Οσάκις πηγαίνω για δάνειο στην τράπεζα και ψάλλω τον στίχο “είναι δύσκολες αι θύρες αν η χρεία τες κουρταλή”». «Πού είπες ότι πηγαίνεις;» ρώτησε µε έκπληξη ο γιατρός. «Πηγαίνω κάθε µήνα στην τράπεζα και κάνω αίτηση δανείου» του εξήγησα. «Για ποιον λόγο;» απόρησε ο γιατρός. «Για τον ίδιο λόγο που αγοράζουµε λαχεία και πηγαίνουµε στους γιατρούς. Καµιά φορά το λαχείο µπορεί να κερδίσει και ο γιατρός να κάνει σωστή διάγνωση». «Σου δίνει η τράπεζα δάνειο;» ρώτησε ο γιατρός, αγνοώντας το υπονοούµενό µου.

«Ποτέ. Αλλά µε κλειδώνουν στο υπόγειο, µαζί µε τους υπόλοιπους που έχουν κάνει αίτηση και τραγουδάµε όλοι µαζί το “Μπέλα Τσάο”». «Μάλιστα» είπε ο θεράπων. «∆ηλαδή, τρέµεις µόνον όταν στέκεσαι προσοχή και ψάλλεις τον Εθνικό Υµνο. Με τα ίδια συµπτώµατα, η κυρία Μέρκελ γίνεται περδίκι µε τρία ποτήρια νερό». «Αποκλείεται να µας αφήσει ο έφορος να πιούµε νερό» διαµαρτυρήθηκα, «γιατί θέλει να µας σκληραγωγήσει. Μας στήνει όρθιους κάτω από τον ήλιο και µας βάζει να φωνάζουµε δυνατά τις προϋποθέσεις για να µη χάσουµε τις 120 δόσεις». «Ολο τραγούδια και παράτες είναι η ζωή σου» είπε ο γιατρός και κατάπιε ένα ροζ χάπι.

«Τώρα πρέπει να φύγω». «Πού θα πας γιατρέ;» ρώτησα. «Στον λογιστή µου» είπε ο γιατρός. «Τι χαπάκι είναι αυτό που πήρες;» ρώτησα. «Για την πίεση;». «Για τη φορολογική δήλωση» είπε ο γιατρός. «Ενα δισκίο προ λογιστού και ψάλλω τον Εθνικό Υµνο χωρίς να τρέµω καθόλου».