Η νέα κυβέρνηση

Παρά την επίµονη προεργασία που προφανώς υπήρχε, δεν έλειψαν οι «καραµπόλες», δηλαδή µια «εθιµική» αναπροσαρµογή προσώπων της τελευταίας ώρας. Επίσης υπήρξε συµµετοχή µη νεοδηµοκρατών σε λίγες αλλά στρατηγικές θέσεις.

Στελέχη του «σηµιτικού» ΠΑΣΟΚ (Μενδώνη, Πιερρακάκης, Χρυσοχοΐδης). Υπάρχει µια σαφής επιρροή «καραµανλικών» στελεχών, όπως και ανακαινίσεις που δεν µένουν σε πρόσωπα, αλλά µεταβάλλουν ακόµη και τα κτίρια που θεωρούνταν στρατηγικά κέντρα της κυβέρνησης. Μικροδιαφορές παρουσιάζονται και στο τελετουργικό µετά την ορκωµοσία, όπως η κατά µία ηµέρα αργότερα πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συµβουλίου, προκειµένου να ενηµερωθούν προηγουµένως υπηρεσιακά οι νέοι υπουργοί.

Οι ρόλοι µέσα στην πυραµίδα της νέας διοίκησης γίνονται πιο ευδιάκριτοι, αφού ο κυβερνητικός εκπρόσωπος µνηµόνευσε τις υφυπουργικές θέσεις προσθέτοντας την αρµοδιότητα της καθεµιάς. Με ενδιαφέρον αναµένονται οι πρώτες ρυθµίσεις που έχουν προαναγγελθεί και περιέχονται στα πρώτα νοµοθετήµατα, όπως η ενίσχυση του ρόλου των γραµµατέων υπουργείων.

Οι περισσότερες από αυτές τις µεταβολές έχουν από καιρό αναγγελθεί ή αναφέρθηκαν σε αρχηγικές οµιλίες στην προεκλογική περίοδο. Και είναι βέβαια δυσχερές να εκτιµηθεί το δραστικό υλικό που περιέχει η κάθε µεταβολή, επειδή µόνο η εµπειρία κρίνει την αξία της. Πάντως, ο εποπτικός ρόλος του νέου πρωθυπουργού µε τα νήµατα που τον συνδέουν µε την υπόλοιπη κυβέρνηση είναι εξαιρετικά προφανής και διαφανής.

Από οργάνωση, λοιπόν, κατ’ αρχάς, πάµε καλά. Πολλές από τις ρυθµίσεις διατηρούν την επιρροή από υπάρχουσες δοµές, κυρίως της Ευρώπης. Αλλά πάντοτε οι άνθρωποι κρίνουν το αποτέλεσµα, κι αυτό θα αποδειχτεί στο µέλλον, ακόµη και στο άµεσο.