Απόψεις|09.07.2019 14:59

Η πρώτη µέρα στο σχολείο...

Ευάγγελος Χεκίμογλου

«Κανείς δεν µε ρώτησε πριν µε στείλουν στο σχολείο, όπως και κανείς δεν µε ρώτησε πριν µε φέρουν στον κόσµο» έγραψε. «Ηµουν ως τότε τόσο χαρούµενος στο παιδικό δωµάτιό µου µε όλα τα παιχνίδια µου! Είχα τόσο υπέροχα παιχνίδια! Μια αληθινή ατµοµηχανή, ένα µαγικό φανάρι και µια συλλογή σχεδόν χιλίων στρατιωτών. Ενώ πλέον, είχα µόνον τα µαθήµατα...

Αντεξα λιγότερο από έναν χρόνο και µετά έφυγα, για λόγους υγείας». Ετσι και εγώ. Κανείς δεν µε ρώτησε αν ήθελα να γίνουν εκλογές. Ηµουν τόσο ευτυχισµένος µε τη συλλογή των 120 δόσεων και των 13 συντάξεων και ήταν τόσο υπέροχη η παράταση της προθεσµίας για τη φορολογική δήλωση, ώστε σχεδόν την ξέχασα. Ασε πια την αντίστροφη Εφορία, την ευφορία των υποσχέσεων που ξαφνικά σταµάτησαν.

Και τώρα, η προθεσµία για την Εφορία πλησιάζει και θα έχουµε µόνον νέους υπουργούς, που ο καθένας θα κουβαλάει τη δική του λόξα. Ελπίζω να µην κρατήσουν περισσότερο από έναν χρόνο και να αποχωρήσουν για λόγους υγείας. Πολιτικής εννοείται. Μέχρι χθες, όλοι οι πολιτευτές µε είχανε στα όπα-όπα. Το πρόσωπό τους αντανακλούσε ελπίδα. Με κοιτούσανε µε το ίδιο χαµόγελο προσµονής, το οποίο µου χάριζε στα εφηβικά πάρτι η στρουµπουλή Μάρθα, µέχρι να τη ζητήσει σε χορό κάποιος οµορφότερος από µένα. ∆ιότι µετά από αυτό το χαµόγελό της εξαφανιζόταν κι έκανε ότι δεν µε ήξερε, όπως ακριβώς εξαφανίστηκε το χαµόγελο των υποψηφίων.

Οι αποτυχόντες αποσύρθηκαν στα παιδικά δωµάτιά τους για να παίξουν µε τα παιχνίδια τους και να ξεχαστούν. Αλλοι µε την ατµοµηχανή, άλλοι µε το φανάρι και άλλοι µε τα στρατιωτάκια. Εννοώ τις αναµνήσεις τους από τον ΟΣΕ, τη ΔΕΗ και το υπουργείο Εθνικής Αµυνας, αντιστοίχως. Οσο για τους εκλεγέντες, δεν τους ζηλεύω. Γι’ αυτούς δεν είναι µόνον η πρώτη µέρα στο σχολείο. Είναι σαν να κλείνεις µια κερδοφόρα εµπορική συµφωνία, να υπογράφεις το συµβόλαιο, κι όταν ξανακάνεις ήρεµος τους λογαριασµούς, να διαπιστώνεις ότι απαιτείται κεφάλαιο απείρως µεγαλύτερο από αυτό που διαθέτεις. Σε πιάνει µια ζάλη καθώς όλοι σπεύδουν να σε συγχαρούν. Και συ χαµογελάς, αλλά µέσα σου µετεωρίζεσαι.

ΟΣΕΔΕΗ