Τα ’λεγε η Ολγα

Εξηγήσεις για τον λόγο που αρνήθηκε να µετάσχει στη νέα κυβέρνηση έδωσε χθες η Όλγα Κεφαλογιάννη (χρόνια πολλά κιόλας, µια και γιόρταζε). Οµως το πάρτι των πρώτων ηµέρων για την ανάληψη της κυβέρνησης από τη Ν∆ το χάλασε. Και αυτό δεν «ξεγίνεται». Εχουµε δει, βέβαια, και πολύ χειρότερους τριγµούς σε κυβερνήσεις. Οµως εκεί που όλοι είχαν βάλει τα καλά τους, τις γραβάτες τους, τα εντυπωσιακά φορέµατα οι σύζυγοι και τα χαµόγελα ήταν «από αυτί σε αυτί», η Ολγα Κεφαλογιάννη «ράγισε» την εικόνα. Οι περισσότεροι την είχαν «σίγουρη» για υπουργείο, βλέπετε. Αν και εκείνη προεκλογικά το έλεγε: «Περιµένετε να δούµε...».

Με αφορµή την άρνησή της, φρεσκαρίστηκαν αρκετές µνήµες. Πολλοί ξανάφεραν την πραγµατική εικόνα της Νέας ∆ηµοκρατίας στο µυαλό τους. Που καµία σχέση δεν έχει, βέβαια, µε την εικόνα µιας οµάδας σύγχρονων τεχνοκρατών-πολιτικών την οποία επιθυµεί να παρουσιάσει. Είναι µία παράταξη µε ιστορικό βάθος, «στηµένη» µετά τη Μεταπολίτευση σε συγκεκριµένες παραδόσεις. Αυτές µάλιστα δεν υπάρχουν από µόνες τους. Εχουν φορείς γνωστά «γαλάζια» πολιτικά τζάκια, µε επώνυµο. Η Ολγα Κεφαλογιάννη ανήκει σε ένα από αυτά. Οπότε η απουσία της από την κυβέρνηση υπερβαίνει τις προσωπικές της δυνατότητες.

«∆εν µίλησα τις προηγούµενες ηµέρες, γιατί δεν ήθελα να δηµιουργήσω περισσότερο θόρυβο και κυρίως να µη δώσω καµία λαβή σε παρερµηνείες και διαστρεβλώσεις» ανέφερε στη δήλωσή της. Μόνο που -υποθέτω το κατανοεί- κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο. Είτε µιλούσε είτε όχι. Αλλωστε, από την αντιπολίτευση εδώ και µέρες λέγονται πολλά, εµπλέκοντας την όλη ιστορία σε επιχειρηµατικούς ανταγωνισµούς, που έχουν αντανάκλαση σε πολιτικούς συσχετισµούς.

Η Ολγα Κεφαλογιάννη, πάλι, δίνει άλλη ερµηνεία, υποστηρίζοντας ότι είχε ολοκληρώσει το έργο της στον χώρο του τουρισµού και περίµενε να αξιοποιηθεί στον πολιτισµό. Μάλιστα, τονίζει πως δεν θέλει υπουργείο µόνο για την καρέκλα. Φυσικά, έχει ήδη θητεύσει υπουργός, και µάλιστα µε µεγάλη χρονικά θητεία, σε αρκετά νεαρή ηλικία για πολιτικός, Οπότε σίγουρα δεν το έχει «απωθηµένο». Μόνο που στην ελληνική πολιτική σκηνή τέτοιες εξηγήσεις συνήθως δεν γίνονται πιστευτές. Κακώς ίσως, αλλά έτσι είναι. ∆εν πρόκειται για κάποια έµφυτη ροπή της κοινής γνώµης στη συνωµοσιολογία. Οφείλεται στο ότι ο κόσµος έχει δει πολλά.