Πόλεµος λέξεων

Αφού διαδόθηκε πως ο Ερντογάν έφυγε από τη ζωή, «αναστήθηκε» αµέσως µια απειλή από έναν έµπιστό του: η υπόθεση µε τις τουρκικές βίζες στην Ευρώπη καρκινοβατεί, εποµένως η συµφωνία που έχει γίνει µε την Ευρώπη και τους πρόσφυγες µένει στον αέρα.

Εγκυροι κύκλοι θυµήθηκαν πως η «φραγή» προσφύγων από την Τουρκία προς Ευρώπη στηρίζεται σε δύο και όχι σε µία συµφωνία: µια παλαιότερη, αυτή που καταγγέλλεται, και του 2016, για τις επιστροφές προσφύγων που δεν πήραν άσυλο στην Ευρώπη, συµφωνία που έγινε ερήµην της ελληνικής πλευράς. Οποιος γνωρίζει τι εστί ανατολίτικο παζάρι, δεν έχει ψευδαισθήσεις.

Οι Τούρκοι θα ανακαλύπτουν τόσο το καρφί όσο και το πέταλο. Τελικός τους στόχος δεν είναι κάποια ελληνοτουρκική ή άλλη ένταση, αλλά να «τους παίξει» ο δυτικός ενεργειακός πυλώνας. Και για να γίνει αυτό, κάποιες εκκρεµότητες πρέπει να γίνουν πάγιες αρχές για αρκετούς γείτονες.

Οι σχέσεις Ισραήλ και Αιγύπτου µε την Τουρκία δεν έχουν καλή βαθµολογία, η Κύπρος θα µπορούσε, ως πιθανός αδύναµος στρατιωτικά κρίκος, να συρθεί σε διαπραγµάτευση, καθώς φαίνεται ελκυστικό για τον Ερντογάν αυτά που επιδιώκει µε τα τρυπάνια και τις παραβιάσεις της ΑΟΖ να τα έχει στο πιάτο αν µπουν και Τουρκοκύπριοι στο παιχνίδι. Ολες τότε οι «παραβιάσεις» θα έχουν, για τα µάτια, µια υπέρτατη δικαιολογία. Παιχνίδι για γερά νεύρα, αλλά τίποτε δεν στηρίζεται στην τύχη. Αρα δεν είναι τάβλι. Είναι ένας πόλεµος λέξεων που κρύβουν βαριές σηµασίες. Το ότι είναι λέξεις δεν τις κάνει λιγότερο επικίνδυνες.