Το βέτο του Γιώργου και το «αίνιγµα» του Λονδίνου

Μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Ελληνικό Παρατηρητήριο στο London School of Economics (LSE), µε θέµα «Τι διδαχθήκαµε από την ελληνική κρίση», ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο ενδεχόµενο κυβερνητικών συνεργασιών µε τρόπο που κατά µία άποψη «λύνει τα χέρια» της Φώφης και κατά κάποια άλλη «τα δένει».

Τι είπε, όµως, ο Γιώργος και ξεσήκωσε όλον αυτόν τον θόρυβο; «Θα έλεγα», τόνισε, «ότι δεν πρέπει να επικεντρωθούµε στο µε ποιους θα είµαστε µαζί, αλλά τι θέλουµε να αλλάξουµε στη χώρα, και αυτό πρέπει να είναι η πυξίδα του κόµµατός µας... Το να είµαστε στην κυβέρνηση δεν είναι το κύριο ζήτηµα. Το να είµαι ξανά υπουργός ούτε αυτό είναι ζητούµενο...».

Αν η αναφορά Παπανδρέου στις συνεργασίες σταµατούσε εδώ, τότε πράγµατι υπάρχει θέµα, αφού µε τη φράση «δεν πρέπει να επικεντρωθούµε στο µε ποιους θα είµαστε µαζί» φαίνεται να εγκαταλείπει το βέτο που έχει θέσει στην πιθανότητα συγκυβέρνησης Ν∆ - ΚΙΝΑΛ.

Αλλά η δήλωση είχε και συνέχεια: «Ποιες είναι οι µείζονες αλλαγές που χρειάζονται στην Ελλάδα; Αυτές να βρούµε και δεν µε ενδιαφέρει εάν θα είµαι ή όχι στην κυβέρνηση» τόνισε, αφήνοντας τον «χρησµό» για το τέλος: «Ισως», είπε, «και να µπορούµε να πολεµήσουµε γι’ αυτές καλύτερα, όντας εκτός κυβέρνησης...».

Οπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, η δήλωση διαβάζεται µε δύο τρόπους: και από την αρχή προς το τέλος, οπότε κλίνεις στο συµπέρασµα ότι ο Γιώργος «τα γυρίζει», ή από το τέλος προς την αρχή, οπότε λες ότι δεν θέλει και πολλά πολλά µε τη Νέα ∆ηµοκρατία.

∆ιαλέγεις και παίρνεις... Οσοι, για παράδειγµα, διάβασαν τη δήλωση από πάνω προς τα κάτω, ξεχώρισαν τη φράση που αφήνει ανοιχτό µε ποιον µπορεί το ΚΙΝΑΛ να συµπορευτεί και έµειναν µε την εντύπωση της πολιτικής στροφής. Εντελώς διαφορετική είναι η ανάγνωση που προτείνουν πρόσωπα κοντά στον Γιώργο Παπανδρέου. Οπως λένε, οι θέσεις του πρώην πρωθυπουργού για τη σχέση του χώρου της Κεντροαριστεράς µε τη ∆εξιά και στέρεες είναι και κατ’ επανάληψη διατυπωµένες.

Προσθέτουν, µάλιστα, ότι αποτελούν πλαστογράφηση της δήλωσής του όσα του αποδίδονται περί αποδοχής του σεναρίου σύµπλευσης µε τη Ν∆, αφού ρητά τόνισε ότι η προώθηση των θέσεων του Κινήµατος Αλλαγής πιθανά να είναι πιο αποτελεσµατική αν επιχειρηθεί εκτός κυβέρνησης. «Τη στιγµή που η Ν∆ µετακινείται δεξιότερα, υπό την πίεση εθνοκεντρικών και αντιµεταναστευτικών θέσεων, θα ήταν πολιτικά ανήκουστο να συντονίζονται µαζί της όσοι επιδιώκουν την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας» σηµειώνουν οι συνεργάτες του Γιώργου.

«Αρραβώνες» και «γάµοι»...

Η αλήθεια είναι ότι το θέµα Σηµίτη και η πλήρης διάρρηξη των σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ - Κινήµατος Αλλαγής ενισχύουν το µπλοκ όσων θα έβλεπαν την επανάληψη του πειράµατος Σαµαρά - Βενιζέλου µετά τις επόµενες εκλογές. Η όξυνση των σχέσεων µε την κυβέρνηση και η δηµιουργία κλίµατος αναµέτρησης δίνουν εσωκοµµατικούς πόντους σε όσους θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ εχθρό της Κεντροαριστεράς και επιδιώκουν τη στρατηγική του ήττα, µε το επιχείρηµα ότι µόνο έτσι «η πολιτική ζωή θα επανέλθει στην κανονικότητα».

∆εν υπάρχει αµφιβολία ότι στην Κοινοβουλευτική Οµάδα του ΚΙΝΑΛ και στις τάξεις των περισσότερων στελεχών του κυριαρχεί η άποψη της µετωπικής σύγκρουσης µε την κυβέρνηση και ωριµάζει η θέση σύµπλευσης µε τη Νέα ∆ηµοκρατία, εάν το επιβάλουν οι εκλογικές εξελίξεις. Μια τέτοια επιλογή δεν πρόκειται να είναι, βέβαια, περίπατος σε ανέφελο πολιτικό περιβάλλον, αφού είναι προφανές ότι, αν δροµολογηθεί, θα προσκρούσει όχι µόνο σε ισχυρές εσωκοµµατικές αντιδράσεις, αλλά και στις διαθέσεις της εκλογικής και κοινωνικής βάσης της Κεντροαριστεράς, που παραµένει κατά βάση αντιδεξιά.

Η σύγκλιση µε τη Ν∆ δεν είναι συµβατή και µε το κλίµα που διαµορφώνεται πλέον στην ευρωπαϊκή Σοσιαλδηµοκρατία, όπου η συνεργασία µε τα χριστιανοδηµοκρατικά και κεντροδεξιά κόµµατα θεωρείται ο βασικός λόγος που οδήγησε κεντροαριστερές πολιτικές δυνάµεις στην πολιτική και εκλογική εξαέρωση.

Σε κάθε περίπτωση, κρίσιµη για τις τελικές αποφάσεις θα αποδειχθεί και η εκλογική επίδοση του Κινήµατος Αλλαγής, αφού από αυτή θα κριθεί αν ο χώρος µπορεί να δηµιουργήσει γεγονότα ή να συρθεί πίσω από αυτά. Οπως λέει βετεράνος της Κεντροαριστεράς που συµµετέχει στο εγχείρηµα του ΚΙΝΑΛ, «αν το ποσοστό που θα πάρουµε ακουµπά ή ξεπερνά το διψήφιο, η πρωτοβουλία είναι στα χέρια µας και οι επιλογές δικές µας».

Ο ίδιος προσθέτει, ωστόσο, ότι αν η εκλογική επιρροή του χώρου κινηθεί στα επίπεδα που καταγράφουν αυτήν την περίοδο οι δηµοσκοπήσεις, «και η σκέψη ακόµα συνεργασίας µε τον Μητσοτάκη µπορεί να αποδειχθεί διαλυτική».