«Προϊόν» ή ουσία, η παιδεία για τη ΝΔ;

Με αφορμή τη χθεσινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, βιώσαμε από πρώτο χέρι πώς εννοεί η «νέα κανονικότητα» τις δημοκρατικές διαδικασίες.

Το τελευταίο διάστημα «περνάνε» θέματα που αφορούν στην παιδεία και την εκπαίδευση, καίριας σημασίας θέματα και η Επιτροπή παραμένει, με υπαιτιότητα της κυβέρνησης και της αρμόδιας υπουργού, βουβή. Σε ν/σ του Υπουργείου Υγείας συμπεριλαμβάνονται ρυθμίσεις που αφορούν στον ορισμό του σημαιοφόρου αλλά και στις πιστώσεις για τις προσλήψεις αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών. Στο ν/σ του Ανάπτυξης και Επενδύσεων υπάρχουν διατάξεις για την κατάργηση των «πράσινων» σχολών, για τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, και, κυρίως, για την εξίσωση των πτυχίων κολλεγίων με τα ΑΕΙ.

Ουσιαστικά μιλάμε για μια ριζική μεταβολή του προσώπου της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, όπου μέσα από συμβολικές αλλά και κινήσεις ουσίας, βαθαίνει η διαίρεση των εκπαιδευόμενων σε πλούσιους, πιο πλούσιους, φτωχούς και εντελώς αποκλεισμένους. Γίνεται η δημόσια παιδεία ένα αγαθό που εξακολουθούν να το παρέχουν σχεδόν κατά πλειοψηφία ωρομίσθιοι και αναπληρωτές, με τις λιγότερες δυνατές παροχές και τα λιγότερα εργασιακά δικαιώματα. Η σημαία θα επιβεβαιώνει ότι μόνο ο άριστος ή μία ομάδα αρίστων που θα μετέχει στην κλήρωση του εννιά και του δέκα, θα δικαιούνται να είναι περήφανοι πολίτες του ελληνικού κράτους, των υπολοίπων η δυνατότητα να παρελάσουν με το εθνικό σύμβολο δε μας ενδιαφέρει και δε μας αφορά. Και τέλος, η χαριστική βολή δίνεται με την εξίσωση των πανεπιστημίων και των ιδιωτικών κολλεγίων.

Ο φτωχός μαθητής και φοιτητής, μπορεί να είναι άξιος, μπορεί να είναι και μελετηρός και εργατικός και να φτάσει στη σχολή της επιλογής του, με προσωπικές και οικογενειακές θυσίες. Ο πλούσιος όμως, ανεξαρτήτως ικανοτήτων, θα κόψει δρόμο και θα βρεθεί μπροστά του, ξεκούραστος, πληρώνοντας το ιδιωτικό κολλέγιο (πρόσφατο παράδειγμα της ενίσχυσης της ιδιωτικής παιδείας, η κατάργηση του νόμου για την ίδρυση της Νομικής Σχολής στην Πάτρα). Κατά τα άλλα, κρατήστε τη σημαία για τους άριστους, αλλά προβάδισμα στην εργασιακή εξασφάλιση και την κοινωνική καταξίωση θα έχουν πάντα οι «έχοντες» και τα «προϊόντα της ελίτ», τόσο για το Υπουργείο Παιδείας όσο και για την κυβέρνηση της ΝΔ. Εξυπακούεται ότι

διαφωνούμε κάθετα με αυτές τις αλλαγές και είμαι βέβαιη ότι το ίδιο συμβαίνει με μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας. Ως εκ τούτου, είναι ανάγκη αυτές οι ενστάσεις να εκφραστούν και να συζητηθούν με την προβλεπόμενη κοινοβουλευτική διαδικασία, μέσα από την αρμόδια Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.