Συνολικό βραχυκύκλωµα

Αν η απάντηση είναι αυτονόητα αρνητική, τότε τι περιεχόµενο και αντικείµενο θα έχουν οι συνοµιλίες του συµβούλου Εθνικής Ασφαλείας, Μπόλτον, στη Μόσχα αλλά και η προγραµµατισµένη συνάντηση Πούτιν - Τραµπ στο Παρίσι στις 11 Νοεµβρίου; Η ορθολογική συνολική απάντηση στα δύο παραπάνω ερωτήµατα δεν µπορεί να είναι άλλη από την καταγραφή της πρόθεσης εγκατάλειψης της συµφωνίας για τους πυραύλους µέσου βεληνεκούς ως σκληρή, αρχική διαπραγµατευτική εκκίνηση για την τροποποίηση επικαιροποίησής της. Η Ρωσία εισπράττει την αµφισβήτηση της συµφωνίας ως αµφισβήτηση από την Ουάσιγκτον του µόνου πεδίου πραγµατικής ισοτιµίας της, αλλά και ως κατοχύρωση ενός άτυπου, αλλά βαρύνοντος αµερικανικού βέτο στις σχέσεις της Μόσχας µε την Ευρώπη. Η παρουσία εκ νέου πυραύλων µέσου βεληνεκούς σε ευρωπαϊκό έδαφος και η αυτονόητη ανάπτυξη ανάλογων συστηµάτων από τη Ρωσία οριοθετούν τις σχέσεις της Γερµανίας και της Γαλλίας µε τη Μόσχα, καθώς η ασφάλεια της Γηραιάς Ηπείρου καθίσταται ένα πεδίο διαπραγµάτευσης και ισορροπίας µεταξύ των δύο πυρηνικών υπερδυνάµεων. Είναι προφανές ότι η απόφαση Τραµπ αντανακλά τη βεβαιότητα ότι Βερολίνο και Παρίσι έχουν περιορισµένα, αν όχι µηδενικά περιθώρια αντίδρασης σε µια επιλογή που τους αφορά. Αν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την ασφάλεια της ΕΕ και τις σχέσεις µε τη Μόσχα τον έχει η Ουάσιγκτον, τότε η διαµεσολάβηση Γερµανίας - Γαλλίας µεταξύ Ουκρανίας - Ρωσίας στερείται ουσιαστικού περιεχοµένου. Παράδοξο και ειρωνεία της διεθνούς συγκυρίας ο Τραµπ να ερευνάται για τη διαπλοκή του µε το Κρεµλίνο στην προεκλογική εκστρατεία του 2016 και ταυτόχρονα να απειλεί µε ολική επαναφορά στη συνολική ψυχροπολεµική αντιπαράθεση της περιόδου Ρέιγκαν, την οποία τερµάτισαν το 1987 οι Σουλτς και Σεβαρντνάντζε