Αστυνομική βία: Τα «καμπανάκια» χτύπησαν, ο Χρυσοχοΐδης τα άκουσε;

Μπορεί ένα σχέδιο της ΕΛ.ΑΣ. για την περιφρούρηση μίας πορείας να θεωρηθεί πετυχημένο όταν βλέπουν το φως της δημοσιότητας σκηνές άγριας αστυνομικής βίας;

Μπορεί ένα σχέδιο να θεωρηθεί πετυχημένο διότι δεν έγιναν εκτεταμένα επεισόδια, σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια που είχαμε συνηθίσει πολύωρες ταραχές και καταστροφές;

Η απάντηση στα δύο παραπάνω ερωτήματα είναι κατηγορηματικά όχι. Οι σκηνές με αστυνομικούς να δέρνουν πολίτες που ήδη  έχουν ακινητοποιηθεί, αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας, καθώς πρόκειται για οφθαλμοφανή καταπάτηση θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Εδώ να σημειώσουμε ότι όταν ένα άτομο που φέρεται να έκανε επεισόδια ακινητοποιηθεί από τις αστυνομικές δυνάμεις και στη συνέχεια δεχτεί χτυπήματα από αστυνομικούς, τότε είναι που δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία από την πλευρά του κράτους. Και δυστυχώς είδαμε τέτοιες εικόνες την Κυριακή. Η φωτογράφος, Τατιάνα Μπόλαρη, μάλιστα, απαθανάτισε με το φακό της ακόμα και σκηνές εξευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Για να θεωρηθεί λοιπόν το σχέδιο της ΕΛ.ΑΣ. επαρκές θα πρέπει να μη γίνουν εκτεταμένα επεισόδια και ταυτόχρονα να μην υπάρχουν καταγγελίες για αστυνομική βία.

Ποια, όμως, είναι η διαφορά των σκηνών βίας της Κυριακής με τις άλλες περιπτώσεις του πρόσφατου παρελθόντος; Η διαφορά είναι ότι στην επέτειο Γρηγορόπουλου δεν υπήρχε δικαιολογία για επανάληψη του φαινομένου. Οι καταγγελίες είχαν πυκνώσει πριν την Κυριακή και θα περίμενε κανείς η πολιτική ηγεσία να μεριμνήσει, προκειμένου να μην υπάρξουν νέα κρούσματα.

Πολλώ δε μάλλον που είχαν χτυπήσει «καμπανάκια» από αρκετά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ανάμεσα σε αυτά το ethnos.gr που έκανε λόγο για «ήττες» σε σχέση με το σχέδιο της ΕΛ.ΑΣ. στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Στις 17 Νοέμβρη, η αναμφισβήτητη επιτυχία της μη πρόκλησης επεισοδίων, αμαυρώθηκε ξανά από φαινόμενα αστυνομικής βίας. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, το ξυλοφόρτωμα μίας 20χρονης στα Εξάρχεια.

Αυτό που είχε προκαλέσει εντύπωση τότε ήταν ότι δεν είχε ανακοινωθεί κάποια ΕΔΕ ή άλλη εσωτερική έρευνα για τα περιστατικά που είχαν δει το φως της δημοσιότητας. Πριν την επέτειο της 17^ης Νοέμβρη είχαν γίνει και άλλες καταγγελίες από έναν ηθοποιό που ανέφερε ότι έπεσε θύμα προπηλακισμού από αστυνομικούς κάτω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, από έναν αντιεξουσιαστή που κατήγγειλε ξεγύμνωμα και βασανισμό, όπως και καταγγελίες φοιτητών που είχαν κάνει λόγο για απρόκλητες επιθέσεις.

Δεδομένου ότι δεν έλαβαν χώρα αποτελεσματικές κινήσεις προς την κατεύθυνση του «φρεναρίσματος» της δράσης αστυνομικών που ξεφεύγουν από τα όρια των αρμοδιοτήτων τους, δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι την περασμένη Κυριακή θα μπορούσε να υπάρξει κάποιος πολύ πιο σοβαρός τραυματισμός διαδηλωτή, με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Το αξιοσημείωτο στην περίπτωση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη είναι ότι παρότι δείχνει εργατικότητα, αποτελεσματικότητα και μεγάλο ενδιαφέρον για πολλά κρίσιμα ζητήματα, δεν επέδειξε το προηγούμενο διάστημα το ίδιο ενδιαφέρον (έτσι φαίνεται τουλάχιστον εκ του αποτελέσματος) για τις καταγγελίες περί αστυνομικής βίας. Και αυτό παρότι το φαινόμενο μπορεί να γίνει η Αχίλλειος πτέρνα του, που θα αμαυρώσει συνολικά την εικόνα του.  

Σημειώνεται ότι η κίνηση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, σε σχέση με το φαινόμενο, ήταν να ιδρυθεί μία επιτροπή που θα διερευνά αυτά τα περιστατικά, με πρόεδρο τον καθηγητή, Νίκο Αλιβιζάτο, πρωτοβουλία που χαιρετήθηκε από την κοινή γνώμη.

Η βία φέρνει βία

Το φαινόμενο είναι σύνθετο. Η βία φέρνει βία. Ένας πιτσιρικάς που θα πέσει θύμα, θα το θυμάται για πάντα. Μάλιστα, το ίδιο το κράτος είναι αυτό που μπορεί να τον ξαναβρεί μπροστά του, ακριβώς λόγω της βίας που υπέστη. Είναι βέβαιο δε ότι ένα θύμα αστυνομικής βίας, είναι περισσότερο «επιρρεπές» στη ριζοσπαστικοποίηση.