Drone της αποδιοργάνωσης

Στην αυγή της της νέας δεκαετίας, από τις πρώτες ώρες, δύο έννοιες, δύο καταστάσεις, δύο διαρκείς συνθήκες των περασμένων χρόνων σφραγίζουν και τον ερχόμενο: αναταραχή-αποδιοργάνωση και ψεύδος-παραπλάνηση. Οχι ηθικολογικά, όχι ιδεολογικά, αλλά εξόχως υλικά, πολιτικά, μάλιστα βιοπολιτικά και γεωπολιτικά. Το συμβάν των τελευταίων ωρών: Δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί στη Βαγδάτη από αμερικανικό drone, με εντολή Τραμπ.

Το μείζον γεγονός: Οχι μόνο διότι ο Σουλεϊμανί εθεωρείτο ο ισχυρότερος Ιρανός μετά τον θρησκευτικό μεγάλο ηγέτη, αλλά και διότι είναι το πρόσωπο που κατάφερε τα αποφασιστικότερα πλήγματα σε ISIS-Daesh, Αλ Νούσρα και Αλ Κάιντα, δηλαδή σε οργανώσεις που απείλησαν όλο το γεωπολιτικό στάτους Μέσης Ανατολής και Β. Αφρικής, και είχαν δημιουργηθεί ή εξοπλιστεί από τις ΗΠΑ και τους σουνίτες συμμάχους τους στον Κόλπο. Ειρωνεία της ιστορίας και ετερογονία των σκοπών: Ο Ιρανός φρουρός της επανάστασης ήταν απευθείας συνομιλητής του Κρεμλίνου στη Συρία, αλλά και των Αμερικανών στρατηγών κατά τις επεμβάσεις τους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Αναζητούσαν λύσεις για περιορισμό του σουνιτικού φονταμενταλισμού. Οταν ο Σουλεϊμανί «καθάριζε» το χαλιφάτο του Λεβάντε από Συρία και Ιράκ, εκεί που είχαν αποτύχει οι ΗΠΑ, το «Νewsweek» και ο «Εconomist» του αφιέρωναν εξώφυλλα και cover stories. Οχι μόνο λοιπόν.

Το αμερικανικό χτύπημα στη Βαγδάτη, όπως έγινε, κατά ανώτατου κρατικού αξιωματούχου σε έδαφος τρίτης χώρας, δεν έχει τυπικό προηγούμενο· μόνο οι ισραηλινές υπηρεσίες έχουν δράσει έτσι, π.χ. στο Εντεμπε. Και μόνο τα συμβολικά φορτία που εξαπολύονται, από το drone και τα τουίτ του προέδρου Τραμπ, αλλά και τις αναμενόμενες απαντήσεις των Ιρανών, κλιμακώνουν την ατυπικότητα και ασυμμετρία των πληγμάτων και την αποδιοργάνωση σε πλανητική κλίμακα