Θείες και ενεχυροδανειστήρια

Μια οικογένεια µπορεί να εκποιήσει τα τιµαλφή της λόγω ανάγκης. Η ανάγκη όµως είναι σχετική έννοια. Αν χρωστάς παντού και ταυτοχρόνως έχεις ένα χαλί τυλιγµένο από τότε που παντρεύτηκες διότι δεν πηγαίνει µε τον καναπέ, το φορτώνεσαι και το πηγαίνεις στο ενεχυροδανειστήριο. Στη θεία Ευρυδίκη, που είναι άτεκνη και προσδοκάς να την κληρονοµήσεις, κλαίγεσαι ότι δεν έχετε να φάτε και εκποιείτε τα τιµαλφή σας, ενώ στη φίλη σου οµολογείς «το ξεφορτώθηκα το παλιόπραµα που µου είχε κάνει δώρο η θεία Ευρυδίκη µε τα προπολεµικά της γούστα».

Στα ενεχυροδανειστήρια, πάντως, δεν πηγαίνουν µόνο οι οικογένειες. Πηγαίνουν και τα πολιτικά κόµµατα.Το πρώτο κόµµα που πήγε στο ενεχυροδανειστήριο ήταν η ΕΡΕ. Ακούµπησε στον πάγκο τον αντικοµµουνισµό της, εισέπραξε άφθονο ρευστό σε κεντρώο νόµισµα, και έτσι χρηµατοδότησε τη µετακόµισή της σε νέο διαµέρισµα και τη µετονοµασία της σε Νέα ∆ηµοκρατία.

Ο ενεχυροδανειστής, άλλοτε νόµιµα, άλλοτε χωρίς τιµολόγια, ξεπούλησε την πραµάτεια σε διάφορους. Αλλά ήταν τόσο καλή η στόφα, που δεν έχασε ποτέ την αξία της. Πάντα βρίσκει αγοραστές.

Και άλλα κόµµατα προσήλθαν στο µάρµαρο του ενεχυροδανειστηρίου. Ο σοσιαλισµός, λόγου χάρη, µε «τον κοινωνικό τοµέα», ο «τρίτος δρόµος», αλλά και ο «ευρωκοµµουνισµός», µπήκαν όλα αµανάτι και τα λεφτά φαγώθηκαν σε γλέντια. Αλλά, φευ, ως ενέχυρα έµειναν στα αζήτητα. Ποιος στην Ελλάδα θα πήγαινε να αγοράσει «Στις 18 - Σοσιαλισµός» και «Μπερλινγκουέρ» την σήµερον ηµέρα;

Μη νοµίζετε όµως ότι τα κόµµατα δεν έχουν θείες. Η θεία Τρίτη Σεπτεµβρίου-Παπανδρέου τηλεφωνεί κάθε εβδοµάδα και ρωτά τη Φώφη αν έχει κρεµασµένο τον πίνακα που γράφει «Ο σοσιαλιστικός µετασχηµατισµός αποτελεί τον θεµέλιο λίθο του Κινήµατός µας». «Βέβαια, θεία» απαντά η Φώφη. «Να έρθεις καµιά φορά να τον δεις». Κι ύστερα λέει στον Ευάγγελο: «Αµάν, πια, αυτή η θεία Τρίτη, µας έπρηξε. Ευτυχώς που είναι ανάπηρη και δεν µετακινείται»