Το Ασφαλιστικό είναι πρόβλημα πολιτικό και όχι οικονομικό

Όπως είναι γνωστό, την τελευταία 30ετία όλες οι κυβερνήσεις σταθερά, ανεξάρτητα από το πώς αυτοπροσδιορίζονται πολιτικά, μονοκομματικές ή σε συνεργασία, αποδομούν-κατεδαφίζουν το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα που με αιματηρούς αγώνες, θυσίες κερδήθηκε και πληρώθηκε από την εργατική τάξη και τον λαό. Το Ασφαλιστικό δεν είναι πρόβλημα οικονομικό, αλλά πολιτικό, που στον πυρήνα των αλλαγών που προωθούνται βρίσκονται οι απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην κυβέρνηση ξεγελώντας τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τον λαό ότι θα τα ανατρέψει όλα. Αντί γι’ αυτό ψήφισε το 3ο μνημόνιο και στη συνέχεια ψήφισε τον θανατηφόρο νόμο 4387/16 (νόμος Κατρούγκαλου), που πρόσθεσε νέα δεινά στους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους. Το ίδιο κάνει τώρα η ΝΔ, που ως αντιπολίτευση θα καταργούσε τον νόμο Κατρούγκαλου, με το νομοσχέδιο που δόθηκε πρόσφατα στη διαβούλευση. Ενσωματώνει ό,τι αντεργατικό, αντιασφαλιστικό, αντιλαϊκό ψηφίστηκε τα περασμένα χρόνια απ’ όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, αυτό ισχύει και δεν αλλάζει. Σωστά αυτό το σ/ν βαπτίζεται νόμος Κατρούγκαλου-Βρούτση. Με αυτό ισχύουν όλες οι περικοπές σε κύριες, επικουρικές, αναπηρικές συντάξεις, 13η και 14η σύνταξη, ΕΚΑΣ, χηρεία, αναπηρία.

Οποιος παίρνει από δύο κύριες συντάξεις και πάνω θα παίρνει μόνο μία εθνική σύνταξη. Καταργείται το οικογενειακό επίδομα 10% για σύζυγο και 5% για κάθε παιδί μέχρι 18 ετών ή 24, εάν σπουδάζει. H εθνική σύνταξη παραμένει στα 340 και 384 ευρώ με 15 και 20 χρόνια εργασίας αντίστοιχα, που μόνο αυτή θα εγγυάται το κράτος, ενώ η (όπως τη λένε) ανταποδοτική θα κρίνεται στον χρηματιστηριακό τζόγο, μαζί με τις επικουρικές. Τα μερίσματα τσακίζονται. Ισχύουν τα πετσοκομμένα ποσοστά αναπλήρωσης με βάση όλο τον εργασιακό βίο, που θα μειώνουν δραστικά τις συντάξιμες αποδοχές, έως και 40% από τις σημερινές. Καθώς και τα όρια ηλικίας για 67 χρόνια και πάνω.

Θα ισχύει η προσωπική διαφορά που προέκυψε από τα θανατηφόρα ποσοστά αναπλήρωσης του νόμου Κατρούγκαλου, που έφθασαν τα ποσοστά αναπλήρωσης στο 37% από το 80% που υπολογίζονταν πριν. Για τους συνταξιούχους πριν από το έτος 2019 θα υπολογιστεί με πιο βελτιωμένο ποσοστό αναπλήρωσης, θα προκύψει λογιστική μείωσή της δίχως αφαίρεση, που θα συμψηφίζεται σε κάθε θετική μεταβολή. Για τους νέους συνταξιούχους που θα βγαίνουν στη σύνταξη μετά το έτος 2019, θα προκύψει νέα, μεγάλη μείωση στις συντάξιμες αποδοχές σε σχέση με τους παλαιότερους συνταξιούχους. Σε ελάχιστο αριθμό, από τα 2,5 εκατ. συνταξιούχους που θα προκύψει μικρή αύξηση, αυτή θα αποδίδεται σε βάθος 5ετίας σε πέντε ισόποσες δόσεις κάθε χρόνο. Οι συνταξιούχοι που έχουν συνολικά πάνω από 30 χρόνια εργασίας και 9.000 ένσημα και κάτω (και αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία), δεν θα πάρουν τίποτα.

Για τις επικουρικές συντάξεις, σε όσους συνταξιούχους είχαν μείωση που προκύπτει από την απαράδεκτη παρακράτηση του νόμου Κατρούγκαλου, δηλαδή το άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης πάνω από 1.300 ευρώ (περίπου 250.000 δικαιούχοι), τα ποσά που θα προκύψουν από την όποια διορθωτική ρύθμιση γίνει δεν θα έχουν αναδρομική ισχύ από το 2016 που έγινε η περικοπή, αλλά από τις 4.10.2019. Η ενσωμάτωση του ΕΤΕΑΕΠ στον ΕΦΚΑ ανοίγει τον δρόμο για την παράδοση της κοινωνικής ασφάλισης στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. 

Ολα αυτά τα χρόνια από την αύξηση των ορίων ηλικίας έχουν εισπράξει δεκάδες δισεκατομμύρια μαζί με αυτά που ληστεύτηκαν από τα ασφαλιστικά ταμεία. Με αυτά ανακεφαλαιοποιήθηκαν οι τράπεζες, αλλά και σήμερα τα 35 δισ. που οφείλουν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στα ασφαλιστικά ταμεία δεν εισπράττονται, με πολιτική επιλογή.

Τα προβλήματα αυτά, που αποτελούν τα βασικότερα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού για να ζει με αξιοπρέπεια, δεν θα τα λύσουν τα δικαστήρια και οι αιτήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά ένα ρωμαλέο, καλά οργανωμένο διεκδικητικό κίνημα της εργατικής τάξης σε κοινή συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες και τους συνταξιούχους.