Κάλτσες και πολιτική

Ο βρετανικός σοσιαλισµός 1964-1979 διακρίθηκε διότι πάγωσε τους µισθούς. Ο ελληνικός σοσιαλισµός 1981-2004 διακρίθηκε γιατί πολλοί υπουργοί πήγαν στη φυλακή.

Υπάρχει, πάντως, µια οφθαλµοφανής διαφορά ανάµεσα σε µια αριστερή κυβέρνηση βρετανικού τύπου και σε µια αριστερή κυβέρνηση ελληνικού τύπου – διαφορά που δεν έχει µελετηθεί επαρκώς. Αφορά τις κάλτσες των πρωθυπουργών. Οταν ο Μακαρίτης ο Κάλαχαν πήγε -φυσικά, µε τη δηµόσια συγκοινωνία- στην έδρα των βρετανικών συνδικάτων για να διαπραγµατευτεί τη λύση µιας µεγάλης απεργίας, φρόντισε να φορά κάλτσα τρύπια στον αστράγαλο και να φωτογραφηθεί την ώρα που ανέβαινε στο λεωφορείο.

Η τρύπια κάλτσα συµβολίζει την εργατική τάξη και η άνοδος στο λεωφορείο συµβολίζει την άνοδό της στην εξουσία. Ο συµβολισµός έπιασε τόπο και η απεργία λύθηκε αµέσως. Οταν ο δικός µας πρωθυπουργός δέχθηκε τις προάλλες τον πρόεδρο της Σλοβενίας, φρόντισε να φοράει χαλαρωµένες κάλτσες, όπως επισήµανε η ΟΝΝΕ∆, η οποία, ως γνωστόν, ασχολείται µόνον µε τη σοβαρή πλευρά της πολιτικής.

Η φαρδιά κάλτσα συµβολίζει την ευρύτητα της εξωτερικής πολιτικής µας. Εξάλλου η φαρδιά κάλτσα, που δεν πιέζει το πόδι, είναι βασική ένδειξη ψυχικής ευφορίας και άνεσης. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω προσέξει ποτέ τις κάλτσες του αρχηγού της αντιπολίτευσης, ώστε να αντιληφθώ το αληθινό πρόγραµµα του κόµµατός του.

Θεωρώ αδύνατον να είναι τρύπιες, διότι δεν έχει σχέση µε την εργατική τάξη, ούτε χαλαρές, διότι τον βλέπω συνήθως σφιγµένο. Κάτι σε ανατοµικές, φαντάζοµαι, και ψηλές ως το γόνατο, ώστε να εκφράζουν τη συναφή προς τον συντηρητισµό σοβαρότητα. Στήνοµαι, ως εκ τούτου, µπροστά στην τηλεόραση και όταν έχω νέα θα σας ενηµερώσω. Και για να περνάει η ώρα, παίρνω και καµιά τρύπια κάλτσα να µαντάρω.