Κοροναϊός: Το διάγγελμα Μητσοτάκη ήταν μια ψύχραιμη θέση

«Ο κόσμος όλος αντιμετωπίζει, πλέον, μια πρωτοφανή κρίση δημόσιας υγείας. Η χώρα μας, μέχρι σήμερα, δεν χτυπήθηκε όσο άλλες. Όμως, ας μην έχουμε αυταπάτες: Τα δυσκολότερα είναι ακόμα μπροστά μας», ανέφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης -το απόγευμα της Τετάρτης- κατά το διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό σχετικά με τον κοροναϊό.

Ανάμεσα στα υπόλοιπα τα οποία ανακοίνωσε για τα μέτρα τα οποία αφορούν στο προσεχώς της πανδημίας, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και σε ένα μείζον ζήτημα: «Κλείνω με μια αναφορά σε ένα θέμα που απασχολεί πολύ τον δημόσιο διάλογο. Προσωπικά, τις τελευταίες μέρες ένιωσα έντονη την ανάγκη να επικαλεστώ την πίστη μου για να αντλήσω δύναμη και να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων. Είμαι σίγουρος ότι και πολλοί από εσάς αισθανθήκατε το ίδιο. Ως πρωθυπουργός, όμως, οφείλω να ακούσω τους ειδικούς επιστήμονες. Ό,τι ισχύει για τις δημόσιες συναθροίσεις, ισχύει και για τις εκκλησίες μας. Σήμερα, δεν δοκιμάζονται τα “πιστεύω” μας, αλλά η πίστη μας στην υγεία του ανθρώπου. Η αγάπη προς τον “πλησίον” στην οποία ομνύει και η ίδια η Ορθοδοξία. Γι’ αυτό και τα θρησκευτικά καθήκοντα πρέπει κι αυτά να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα. Και να επιτελούνται, όσο είναι εφικτό, απ’ το σπίτι, ώστε να περιορίζονται οι μεγάλες συναθροίσεις. Η Εκκλησία των πιστών, άλλωστε, είναι μεγάλη. Προσβλέπω στη στήριξη της ηγεσίας της Εκκλησίας στον κοινό σκοπό. Αλλά ο θεσμικός μου ρόλος μού επιβάλλει να τοποθετηθώ με σαφήνεια στο θέμα».

Και ο ίδιος συνέχισε: «Ξέρω ότι η πίστη αρχίζει, συχνά, εκεί που τελειώνει η επιστήμη. Όμως η πίστη που χρειαζόμαστε τώρα είναι ότι θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε την κρίση. Αρκεί όλοι να ακολουθήσουμε συντεταγμένα τις οδηγίες των γιατρών και των ειδικών. Και αναλογιζόμενοι πάντα ότι δεν είμαστε υπεύθυνοι μόνο για τον εαυτό μας, αλλά για όλες τις Ελληνίδες και για όλους τους Έλληνες δίπλα μας».

Όσο κι αν διαφωνεί κάποιος με τα κομματικά πιστεύω και τις πολιτικές κινήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη σε κάποια θέματα, το συγκεκριμένο διάγγελμα -και ειδικά στο μείζον ζήτημα «λειτουργίες στις εκκλησίες»- εντάσσεται στις ψύχραιμες τοποθετήσεις. Ο πρωθυπουργός χειρίστηκε με απόλυτο τακτ τη θέση της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση του κοροναϊού, έδειξε σαφώς την αντίθεσή του ως προς εκείνη, όμως δεν έκλεισε εκκλησίες, αλλά ζήτησε τη στήριξη της ηγεσίας του Κλήρου, ζητώντας του να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα.

Για να γίνει αυτό βέβαια -να τοποθετηθεί, δηλαδή, με σαφήνεια, υπεύθυνα και θεσμικά ο πρωθυπουργός- έπρεπε να αδειάσει πρώτα αρκετούς βουλευτές τού κόμματός του. Ο λόγος για εκείνους οι οποίοι, τις προηγούμενες ημέρες, πίστευαν και έλεγαν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που είπε στο διάγγελμά του ο Μητσοτάκης, επιδεικνύοντας μια τουλάχιστον ανεύθυνη στάση σε ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα ζωής ή θανάτου. Αλλά αυτό είναι αλλουνού παππά ευαγγέλιο – κυριολεκτικά.

Ο κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, επικαλέστηκε την πίστη -τη θρησκευτική και την αντίστοιχη προς τον άνθρωπο- μεταλαμβάνοντας, επί του θέματος «εκκλησίες-λειτουργίες-μεταλήψεις», μια εξαιρετικά ξεκάθαρη στάση. Το ποια θα είναι, βέβαια, η στάση των πιστών από εδώ και πέρα -το εάν θα γεμίσουν τις εκκλησίες διατρανώνοντας «έχουμε την πίστη μας, δεν μας κολλάει κανένας ιός»- είναι ζήτημα αποκλειστικό δικό τους. Ο Μητσοτάκης είπε αυτά που έπρεπε και τώρα, κυριολεκτικά, ας βάλει ο Θεός το χέρι του. Εγώ πάω να νίψω με αντισηπτικό το δικό μου…