Απόψεις|31.03.2020 14:44

Ο Ριζοσπάστης «έθαψε» τον Μανώλη Γλέζο πριν από την κηδεία του...

Νίκος Τζιανίδης

Εκείνο το «πλήρης ημερών» πόνεσε περισσότερο από την είδηση που τοποθετήθηκε στα ακρόφρυδο της εφημερίδας, που λίγο ακόμη και θα χανόταν στο ρείθρο, στη βάση των περιπτέρων…«Εφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών ο Μανώλης Γλέζος», έγραψε ο «Ριζοσπάστης» και τοποθέτησε το μικρό πλαισιάκι κάτω κάτω αριστερά, λίγο πριν το λευκό κάδρο του «τίποτα» των εφημερίδων!

Και δεν είναι ο χώρος που επιλέξαν οι παλιοί σύντροφοι να θάψουν τον (ίσως) τελευταίο αγωνιστή της Αντίστασης, είναι εκείνο το ψυχρό: πλήρης ημερών, που λύπησε περισσότερο. Ηταν σαν να ‘θελε να πει το όργανο του ΚΚΕ, «μην κλάψετε κιόλας, 98 χρονών ήταν…».

Αυτή τη γεύση, τη στιφή της απαξίωσης, άφησε το ισχνό μονόστηλο, το πρωτοσέλιδο για τον μεγάλο αγωνιστή Μανώλη Γλέζο. Το «πλήρης ημερών» ήταν σαν μια φτυαριά χώμα στα 98 χρόνια του ανθρώπου που φυλακίστηκε, που βασανίστηκε, που ύψωσε το χέρι και τη φωνή του όταν έπρεπε, που έσκυψε το κεφάλι και σιώπησε όταν οι καιροί το απαιτούσαν!

Όχι, δεν μας ξένισε και δεν προκάλεσε την απέχθεια μας ο τρόπος που γκρεμίστηκε ένας ακόμη αγωνιστής του ΚΚΕ από το «όργανο του κόμματος». Κι ο καπετάνιος Αρης σε πιο βαθείς γκρεμούς είχε ριχτεί από τους συντρόφους του, τότε: σ’ εκείνον της Μεσούντας και του αναθέματος! Και χρόνια μετά, πολλά χρόνια μετά, βρέθηκε μια θέση για την… ανακομιδή των πολιτικών λειψάνων του Αρη στα ορεινά μνήματα του κόμματος…

Και σίγουρα ο σκοπός του «Ριζοσπάστη» (άλλωστε δεν είναι εφημερίδα κοινωνικού περιεχομένου…)δεν ήταν να μας ενημερώσει ότι πέθανε ο Μανώλης Γλέζος, αλλά ότι για το κόμμα είχε πεθάνει προ πολλού. Δεν φταίει ο «Ριζοσπάστης», τόσος είναι…

Μανώλης Γλέζος