Οι διασημότεροι γκάνγκστερ του Λας Βέγκας

Μπορεί το Λας Βέγκας αυτή τη στιγμή που μιλάμε να είναι ένα από τα πιο χλιδάτα μέρη του πλανήτη όμως δεν ήταν πάντοτε έτσι. «Η πόλη της αμαρτίας», όπως την αποκαλούν, ξεκίνησε όχι ως… Μέκκα των casino όπως είναι σήμερα, αλλά ως μία εργατούπολη στην οποία έκαναν κουμάντο οι γκάνγκστερ.

Στις 15 Μαΐου 1905 οι πρώτοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στο Λας Βέγκας, το οποίο τότε ήταν μία όαση στην έρημο Μοχάβε. Μέσα από την πόλη περνούσαν όλα τα τρένα που πραγματοποιούσαν εμπορικά ταξίδια στις ΗΠΑ. Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν υπάλληλοι που δούλευαν στις σιδηροδρομικές εταιρίες. Επίσημα, αναγνωρίστηκε ως αμερικανική πόλη στις 16 Μαρτίου 1911 με 800 κατοίκους και μέχρι το 1930 θα μπορούσαμε να πούμε πως «φυτοζωούσε». Τότε ήταν που η αμερικανική Κυβέρνηση πήρε την απόφαση να κατασκευάσει το φράγμα Χούβερ στο Βέγκας. Πολλοί Αμερικανοί μετακόμισαν εκεί για να βρουν δουλειά και δεν άργησαν να καταφθάσουν και οι πρώτοι γκάνγκστερ.

Η πόλη άλλαζε μέρα με τη μέρα όψη και κυριαρχούσε ο παράνομος τζόγος και όχι μόνο. Η Κυβέρνηση γνώριζε πως εάν συνεχιζόταν αυτό το σκηνικό η κατάσταση θα ξέφευγε και αποφάσισε το 1931 να δώσει την πρώτη νόμιμη άδεια για καζίνο. Το Northern Club ήταν αυτό που την εξασφάλισε. Όλα έγιναν πιο έντονα με την άρση της ποτοαπαγόρευσης το 1933, αλλά και τη νομιμοποίηση της πορνείας.

Στο Λας Βέγκας ήκμαζε το «αφάν γκατέ» της αμερικανικής μαφίας. Ιρλανδοί, Ιταλοί και Εβραίοι γκάνγκστερ έκαναν τις δουλειές τους σε κοινή θέα αφού ήταν τα αφεντικά της πόλης και κανείς δεν τολμούσε να τους πειράξει. Μάλιστα, το μεγαλύτερο τότε καζίνο της πόλης, το διάσημο «Φλαμίνγκο» ανήκε στους διάσημους γκάνγκστερ Μπάγκσι Σίγκερ και Μέιερ Λάνσκι.

Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τις περιπτώσεις των διασημότερων εξ’ αυτών και θα μάθουμε την ιστορία του καθενός.

Μπάγκσυ Σίγκελ (Benjamin Siegel)

Ξεκινάμε με τον «βαρόνο» της Μαφίας στο Λας Βέγκας. Ο Μπέντζαμιν ή Μπάγκσι Σίγκελ ήταν ο «πατέρας» του παράνομου τζόγου στις ΗΠΑ. Ο Σίγκελ είχε ως όνειρο να δημιουργήσει στο Λας Βέγκας τον επίγειο παράδεισο των καζίνο και τα κατάφερε. Γέννημα – θρέμμα Αμερικανός, μεγαλωμένος στο Μπρούκλιν, παράτησε από νωρίς το σχολείο για να ενταχθεί στη συμμορία του Μανχάταν.

Στη συνέχεια, γνώρισε τον Λάνσκι και οι δυο τους, νεαροί ακόμα ηλικιακά, αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη δική τους συμμορία, τη γνωστή Murder Inc. Συνδέθηκαν στενά με την οικογένεια Τζενοβέζε, μία από τις πέντε φαμίλιες που διοικούσαν το οργανωμένο έγκλημα στη Νέα Υόρκη. Τα πρώτα τους χρήματα τα έβγαλαν πουλώντας παράνομα αλκοόλ, κλέβοντας αυτοκίνητα και στήνοντας αγώνες. Αυτά όμως δεν έφτασαν στον Μπάγκσι. Το 1946 άνοιξε το περιβόητο «Φλαμίνγκο» στο Λας Βέγκας, απ’ το οποίο πέρασαν όλοι οι αστέρες της εποχής.

Αυτό του το όνειρο όμως τον «πρόδωσε». Εξαιτίας του «Φλαμίνγκο» δημιούργησε μεγάλα χρέη τα οποία δεν μπορούσε να αποπληρώσει στη Μαφία και παρ’ όλο που ήταν μεγάλο «κεφάλι», εν τέλει δολοφονήθηκε από αυτήν. Τον Ιούνιο του 1947 θα έπεφτε νεκρός στο Μπέβερλι Χιλς, σε μία δολοφονία που μέχρι και σήμερα δεν έχει εξιχνιαστεί.

? Είναι κοινό μυστικό πως την τελική εντολή την έδωσε ο παιδικός του φίλος, Μέιερ Λάνσκι.

Μέιερ Λάνσκι (Meyer Lansky)

Σειρά παίρνει ο Μέιερ Λάνσκι. Μαζί με τον Μπάκσι ίδρυσαν την περιβόητη «φαμίλια» «Μπάγκσι & Μέιερ». Κάπου εδώ έρχεται κάτι που θα ακουστεί παράδοξο. Ο Μέιερ ή αλλιώς «Mob’s Accountant» όπως ήταν το παρατσούκλι του, δεν ήταν άμεσα αναμεμειγμένος με τη Μαφία. Βρισκόταν στο παρασκήνιο και ήταν ο κύριος λόγος για τη ραγδαία ανάπτυξη των καζίνο και της βιομηχανίας στο Λας Βέγκας.

Εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ το 1911 όταν και έφτασε από τη Ρωσία όπου γεννήθηκε. Αρχικά βρέθηκε στη Νέα Υόρκη όπου και δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά. Γνώριζε τον Μπάγκσι από παιδική ηλικία, όπως και τον Λάκι Λουτσιάνο. Ενεπλάκη σε αρκετές παράνομες δραστηριότητες. Το 1936 ξεκίνησε να έχει τον έλεγχο σε πολλές επιχειρήσεις παράνομου στοιχηματισμού τόσο στην Κούβα, όσο και στη Νέα Ορλεάνη και στη Φλόριντα. Όσα λεφτά μάζευε τα μετέφερε σε τράπεζες της Ελβετίας.

Στη συνέχεια πήρε την απόφαση να επενδύσει στο Λας Βέγκας και εκεί ίδρυσε και την Transamerica. Αν και καρδιακός φίλος με τον Μπάγκσι, λέγεται πως αυτός έδωσε το τελικό O.K. για τη δολοφονία του συνεργάτη του (όπως είδαμε και ανωτέρω). Δεν το ήθελε όμως, δεχόμενος πιέσεις από τα υπόλοιπα μέλη της «φαμίλιας». Έφυγε από τη ζωή το 1983 και άφησε πίσω του περισσότερα από 300.000.000 δολάρια περιουσία, χρήματα που όμως ποτέ δεν βρέθηκαν.

Μο Σέντγουεϊ (Moe Sedway)

Ο Σέντγουεϊ ή Μόρις Σίβιρτζ όπως είναι το πραγματικό του όνομα ήταν στενός συνεργάτης του Λάνσκι. Μεγαλωμένος στη Νέα Υόρκη και με πολωνική καταγωγή ξεκίνησε από μικρή ηλικία να έχει επαφές με τη Μαφία.

Όταν ξεκίνησε να δουλεύει για τον Λάνσκι ήταν εκείνος που είχε τον έλεγχο της Transamerica. Επρόκειτο για ένα ειδησεογραφικό πρακτορείο και μέσω αυτού ήλεγχαν οι δυο τους τα αποτελέσματα, αλλά και τις αποδόσεις των ιπποδρομιών. Ο Σέντγουεϊ ήταν από τους πρώτους στενούς συνεργάτες του Λάνσκι που έφτασε πρώτος στο «Φλαμίνγκο», μετά τη δολοφονία του Μπάγκσι και ανέλαβε τη διαχείρισή του.

Στην πρώτη του χρονιά ως υπεύθυνος του καζίνο μαζί με τον συνεργάτη του Γκας Γκρίνμπαουμ, είχαν καθαρό κέρδος πάνω από τέσσερα εκατομμύρια δολάρια. Πριν αναλάβει το «Φλαμίνγκο», δημιούργησε με μεγάλη επιτυχία το ξενοδοχείο «Ελ Κορτέζ». Ο Σέντγουεϊ ήταν εξαιρετικό επιχειρηματικό πνεύμα.

Είχε προβλέψει πως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Λας Βέγκας θα κατακλυζόταν από παίκτες που είχαν ανάγκη να ξεδώσουν, πράγμα το οποίο και συνέβη.

Fun Fact: Ο χαρακτήρας «Μο Γκριν» στο αριστούργημα «Ο Νονός» ήταν ένας συνδυασμός των ονομάτων των Μο Σέντγουεϊ και Γκας Γκρίνμπαουμ.

Άντονι Κορνέρο (Αnthony Cornero)

Ο Τόνι Κορνέρο ή «The Hat» όπως ήταν το παρατσούκλι του, ήταν από τους πρώτους γκάνγκστερ της εποχής του. Το επιχειρηματικό του ξεκίνημα το έκανε πουλώντας παράνομα ρούμι την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης. Στη συνέχεια, από τα χρήματα που έβγαλε από το παράνομο αλκοόλ, αγόρασε μία τεράστια έκταση στη Νεβάδα όπου έχτισε το καζίνο «The Meadows». Μάλιστα λέγεται πως αυτός ήταν που ονοματοδότησε το Λας Βέγκας (στα ισπανικά λας βέγκας σημαίνει «τα λιβάδια»).

Ήταν αρκετά οξύθυμος και είχε καταφέρει να δημιουργήσει πολλές αντιπαλότητες στις τάξεις της Μαφίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η «φαμίλια» Λουτσιάνο να του κάψει το καζίνο που είχε δημιουργήσει. Στη συνέχεια πήγε στο Λος Άντζελες και εκεί δημιούργησε διάφορα πολυτελή καζίνο τα οποία λειτουργούσαν εν πλω. Μετά από λίγα χρόνια όμως επέστρεψε στο Λας Βέγκας , όπου άνοιξε το Stardust Hotel & Casino, το οποίο όμως τον οδήγησε στο θάνατο.

Αναγκάστηκε να πάρει πολλά δάνεια από τους Μπάγκσι και Λάνσκι και τελικά πέθανε μυστηριωδώς το 1955, ενώ έπαιζε ζάρια. Προηγουμένως είχε ζητήσει ένα δάνειο ύψους 800.000$. Αυτό που φημολογείται είναι ότι κάποιος έριξε δηλητήριο στο ποτό του και το ποτήρι που εμπεριείχε το δηλητήριο εξαφανίστηκε για να μην υπάρχει πειστήριο εγκλήματος.

Μο Ντάλιτς (Moe Dalitz)

Θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε και ως τον «αρχιτέκτονα» του Λας Βέγκας. Ο Mo Ντάλιτς ξεκίνησε την παράνομη επιχειρηματική του δραστηριότητα όταν χρησιμοποιούσε τα φορτηγά της οικογενειακής επιχείρησης (καθαριστήρια είχαν οι γονείς του) για να μεταφέρει παράνομα αλκοόλ.

Μετά την άρση της ποτοαπαγόρευσης άνοιξε καζίνο σε Κεντάκι και Οχάιο (μέρη που τα καζίνο τους ανταγωνίζονται τα διαδικτυακά live casino σήμερα) και αγόρασε το Desert Inn μαζί με τη συμμορία Mayfield Road. Τον αναφέραμε ως «αρχιτέκτονα» του Βέγκας διότι τη δεκαετία του 1950 ίδρυσε την κατασκευαστική «Paradise Development». Αυτή ανέλαβε την κατασκευή πολυτελών κτιρίων στην περιοχή της Νεβάδα. Εξαιτίας του η πόλη του Λας Βέγκας αναβαθμίστηκε και έχει την όψη που γνωρίζουμε σήμερα.. ? Μάλιστα, οι κάτοικοι του είχαν δώσει το προσωνύμιο «Mr. Las Vegas».

Σε συνέντευξη που παραχώρησε το 1983 είχε δηλώσει πως το σπουδαιότερο δημιούργημά του ήταν το συνεδριακό κέντρο του Λας Βέγκας. «Το Λας Βέγκας ήταν μία πόλη τζόγου. Τώρα είναι ένα τουριστικό θέρετρο. Το συνεδριακό κέντρο εκπροσωπεί επάξια το στόχο που έχουμε για την πόλη», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά…