Ενας τρελός τρελός δρομέας οπαδός! (pics)

Ο Σκοτ Κάνλιφ πέρασε περίπου δύο δεκαετίες σε μέρη της Νοτιοανατολικής Ασίας προσφέροντας κοινωνικό έργο μέσω φιλανθρωπικών οργανώσεων. Ειδε κατάματα τη φτώχεια, τον πόλεμο, τη δυστυχία. Ηταν δυνατές εμπειρίες ζωής που όμως άφησαν πάνω του το στίγμα τους. Ηρθε αντιμέτωπος με τη μετατραυματική διαταραχή άγχους και την κατάθλιψη. Πάλεψε σκληρά σε μια δύσκολη μάχη αλλά βγήκε νικητής χάρη στις δύο μεγάλες αγάπες του: το τρέξιμο και την Μπέρνλι.

Ο 44χρονος Σκοτ, έχοντας πια γιατρευτεί, θέλει να μοιραστεί την ιστορία του με τον υπόλοιπο κόσμο δίνοντας δύναμη και κουράγιο σε όσους συνανθρώπους του αντιμετωπίζουν κάτι παρόμοιο με εκείνον. Και βρήκε έναν, αν μη τι άλλο, πρωτότυπο τρόπο για να το κάνει συνδυάζοντας την μπάλα, το τρέξιμο και τη φιλανθρωπία.

Ως φανατικός οπαδός της αγγλικής Μπέρνλι, η οποία αγωνίζεται στην Premier League, αποφάσισε να δώσει το «παρών» σε όλα τα εφετινά εκτός έδρας παιχνίδια των «Κλάρετς» για το πρωτάθλημα. Μόνο που δεν το κάνει με τον καθιερωμένο τρόπο των οπαδών, τουτέστιν με τρένο, λεωφορείο ή αυτοκίνητο, αλλά τρέχοντας!

Το «TheRunAway Challenge», όπως ονόμασε την πιο τρελή ιδέα του, άρχισε τον περασμένο Αύγουστο. Αναχώρησε από το «Τερφ Μουρ» -έδρα της Μπέρνλι- με προορισμό το γήπεδο «Σεντ Μέρις» στο Σαουθάμπτον, στον αγγλικό νότο καλύπτοντας 433 χιλιόμετρα τρέχοντας! «Ηταν το πιο δύσκολο ταξίδι. Δεν γνώριζα πως θα ένιωθα τρέχοντας για δέκα ημέρες. Ημουν ενθουσιασμένος ανακαλύπτοντας τα όριά μου, ενώ επίσης έμαθα να ελέγχω τη διατροφή μου, την προπόνησή μου, την καθημερινότητά μου. Ημουν εξουθενωμένος αλλά και με μεγάλο κίνητρο. Τα επόμενα ταξίδια ήταν μικρότερα με εξαίρεση το τελευταίο στο Μπράιτον που ήταν και το πιο μακρινό» σχολίασε ο Βρετανός δρομέας.

Η αποστολή της Μπέρνλι χρειάστηκε τέσσερις ώρες για να ταξιδέψει οδικώς με το λεωφορείο μέχρι το Σαουθάμπτον. Ο Κάνλιφ όμως έκανε δέκα ημέρες για να φτάσει. «Οταν οι παίκτες με βλέπουν στις εξέδρες με σέβονται και χαίρονται που είμαι εκεί. Γιατί ξέρουν ότι είμαι σαν και εκείνους, προσπαθώ δίνοντας τον καλύτερο εαυτό μου, να είμαι στην ώρα μου στο γήπεδο, για να βοηθήσω την Μπέρνλι» δήλωσε μιλώντας στην ισπανική εφημερίδα «Marca».

700 χιλιόμετρα σε δύο εβδομάδες

Οσο για την πιο εξουθενωτική περίοδο τούτης της ξεχωριστής περιπέτειες, ο Κάνφλιφ θύμαται: «Αντιμετωπίσαμε την Τότεναμ λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα. Πήγα τρέχοντας στο Λονδίνο, επέστρεψα μετά το ματς με το λεωφορείο στο Μπέρνλι και την επόμενη ημέρα, έφυγα ξανά τρέχοντας για το Λονδίνο γιατί παίζαμε και πάλι εκτός έδρας με την Αρσεναλ. Εκανα περίπου 700 χιλιόμετρα σε δύο εβδομάδες».

Ηδη έχει ολοκληρώσει 14 από τις 19 αποστολές, έχοντας καλύψει απόσταση που ισοδυναμεί περίπου με 90 μαραθωνίους! Τουτέστιν έχει τρέξει 3.800 χιλιόμετρα κάνοντας 4,4 εκατομμύρια βήματα σε περίπου 565 ώρες τρεξίματος. Ο μέσος όρος που καλύπτει καθημερινά είναι 40-50 χιλιόμετρα.

Η «οδύσσειά» του περιελάμβανε μέχρι τώρα τα παιχνίδια με: Σαουθάμπτον (433 χλμ.), Φούλαμ (375 χλμ.), Γουλβς (161 χλμ.), Κάρντιφ (389 χλμ.), Μαν. Σίτι (43 χλμ.), Γουέστ Χαμ (345 χλμ.), Λέστερ (183 χλμ.), Κρίσταλ Πάλας (360 χλμ.), Τότεναμ (335 χλμ.), Αρσεναλ (346 χλμ.), Χάντερσφιλντ (42 χλμ.), Γουότφορντ (336 χλμ.), Μαν. Γιουνάιτεντ (49 χλμ.), Μπράιτον (446 χλμ.), ενώ απομένουν τα ταξίδια για τις αναμετρήσεις με: Νιούκαστλ (160 χλμ.), Λίβερπουλ (75 χλμ.), Μπόρνμουθ (385 χλμ.), Τσέλσι (325 χλμ.) και Εβερτον (74 χλμ.).

Τα έσοδα σε φιλανθρωπίες

Κι όλα αυτά δεν τα κάνει μόνο για την... τρέλα του. Αντιθέτως, προσπαθεί να συγκεντρώσει και χρήματα τα οποία θα διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Το 50% των εσόδων θα δοθούν, μέσω του ιδρύματος της ομάδας, για φιλανθρωπίες και κοινωνικά προγράμματα στην πόλη του Μπέρνλι και το υπόλοιπο 50% θα διανεμηθεί στα ανάλογα ιδρύματα των ομάδων της Premier League για αντίστοιχες ενέργειες. Ηδη μέσω της ιστοσελίδας JustGiving έχουν συγκεντρωθεί περίπου 14.000 ευρώ από τις 28.500 που είχε θέσει ως στόχο ο Κάνλιφ.

«Κάποιοι λένε ότι είμαι τρελός. Αλλά εγώ το κάνω γιατί έχω έναν σκοπό. Πέρασα δύο δεκαετίες με φιλανθρωπικές οργανώσεις σε διάφορα μέρη της Νοτιοανατολικής Ασίας που πλήττονται σοβαρά από βίαιες συγκρούσεις και φτώχεια. Οσα έζησα εκεί μου προκάλεσαν μετατραυματική διαταραχή άγχους και κατάθλιψη. Το τρέξιμο ήταν ένα σημαντικό μέρος για τη θεραπεία μου προκειμένου να ξεπεράσω το πρόβλημα που είχα. Πλέον θέλω να χρησιμοποιήσω αυτήν την εμπειρία για να ωφελήσω και άλλους ανθρώπους. Και νομίζω ότι το ποδόσφαιρο είναι ο τέλειος τρόπος για να ενώσει» σχολιάζει ο Κάνλιφ, ο οποίος τρέχει πάντοτε με τη φανέλα της Μπέρνλι και μια σημαία της στο σακίδιό του.

Δεν τον πτοούν ούτε τα βρετανικά κρύα, ούτε οι βροχές, ούτε καν τα χιόνια. Εχει ήδη λιώσει τις σόλες από δέκα ζευγάρια παπούτσια και μάλλον θα φτάσει τα 20 μέχρι τις αρχές του ερχόμενου Μαΐου, οπότε θα ολοκληρωθεί η περιπέτειά΄του στο «Γκούντισον Παρκ», την ιστορική έδρα της Εβερτον.