Άιρτον Σένα: Η αποφράδα Πρωτομαγιά που πήρε μαζί της το χαμόγελο της Formula1

Χαρακτηρίστηκε ως η «μαύρη πρωτομαγιά» που άλλαξε την ιστορία της Formula1. Από την αποφράδα εκείνη ημέρα στην πίστα Ιμολα τότε πέρασαν 25 χρόνια όμως για όσους θυμούνται τον τεράστιο Άιρτον Σένα είναι σα να μην πέρασε μία μέρα.

Όταν η κάμερα κόλλησε πάνω στο διαλυμένο μονοθέσιο του «θρύλου» κανείς δεν πίστευε πως είναι αλήθεια. Το τηλεοπτικό ριπλέι έδειχνε και ξανά έδειχνε τα δευτερόλεπτα που η αφρενάριστη Γουίλιαμς Ρενό συντρίβεται πάνω στις μπάρες χωρίς να έχει γίνει προσπάθεια για να μπει στη μοιραία στροφή Ταμπουρέλο.

Η επισήμανση του σκηνοθέτη που επρόκειτο για το αυτοκίνητο του Άιρτον Σένα πάγωσε το αίμα εκατομμυρίων οπαδών του σε όλο τον πλανήτη. Ο Σένα δεν σαλεύει μέσα από το μονοθέσιο ανεβάζοντας την αγωνία στο κατακόρυφο.

Δύο ώρες αργότερα άφηνε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Μπολόνια που από τότε έκλεισε για πάντα εκείνο το θάλαμο της εντατικής.

Η πορεία της Formula1 άλλαξε σε μία μέρα. Οι κανονισμοί ασφαλείας στους κορυφαίους αγώνες επανασχεδιάστηκαν όμως κανείς δε μπόρεσε να διατυπώσει με βεβαιότητα και ακρίβεια για το τι συνέβη την 1η Μαΐου 1994 στο φημισμένο γκραντ πρι της Ιμολα.

Η προφητική δήλωση

«Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι μία κι έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα. Αν πρόκειται να ζήσω, θέλω να ζήσω κανονικά και έντονα, γιατί είμαι άνθρωπος της δράσης», είχε πει προφητικά σε συνέντευξη του τρία χρόνια νωρίτερα.

Τρεις φορές παγκόσμιος

Ο Άιρτον Σένα Ντα Σίλβα πέρασε στην αιωνιότητα ως ο πιο ταλαντούχος οδηγός της Formula1 και όχι άδικα. Tρεις φορές αναδείχτηκε παγκόσμιος πρωταθλητής (1988, 1990, 1991). Επίσης 41 φορές πήρε την καρό σημαία, ξεκίνησε 65 φορές από την πολ ποζίσιον και έκανε 19 ταχύτερους γύρους. Πέρα από τις νίκες του αυτό που τον έκανε ξεχωριστό ήταν το λατινοαμερικάνικο ταπεραμέντο του, το φιλικό προφίλ του αλλά και η «αιώνια εφηβία» του μέσα στις πίστες. Αδάμαστος, απρόβλεπτος και θεαματικός οδηγός εκπλήρωνε πάντα την φαντασία των θεατών που τον αποθέωναν ακόμα και όταν δεν κατακτούσε την καρό σημαία.

Τα όρια του θρύλου ξεπέρασαν οι κόντρες του με τον Αλέν Προστ. Η αποχώρηση του σπουδαίου Γάλλου οδηγού το 1994 ανοίγει το δρόμο στον Σένα να ανοίξει το μαγικό κόσμο της Γουίλιαμς Ρενό. Ο Σένα είχε μοναδικό αντίπαλο τον εαυτό της και της… ανησυχίες του που λέγεται πως είχε εκφράσει πολλές φορές λίγο καιρό πριν τον θάνατο του.

Νεκρός και ο Ρατζενμπέργκερ

Στον αγώνα της Ιμολα το 1994 έγιναν φοβερά πράγματα. Την Παρασκευή 29 Απριλίου ο νεαρός τότε Ρούμπεν Μπαρικέλο τραυματίστηκε σοβαρά ενώ την επομένη ημέρα ο αγώνας συγκλονίζεται συνθέμελα όταν ο 34χρονος τότε Αυστριακός Ρόλαντ Ρατζενμπέργκερ της Βερτανικής MTV Simtek Ford συγκρούεται με ταχύτητα 314,9 χιλιομέτρων την ώρα και τραυματίζεται σοβαρά στον αυχένα.

Ο θάνατος του Αυστριακού είναι ακαριαίος. Ο Σένα συγκλονίζεται. Η σύντροφος του Σένα, η Αντριάνα, εκμυστηρεύτηκε ότι μετά το θανατηφόρο ατύχημα του Αυστριακού οδηγού ο Σένα ζήτησε από τους διοργανωτές να αναβάλουν τον αγώνα. Το κλίμα είναι βαρύ αλλά και η πίεση μεγαλύτερη. Οι διοργανωτές απορρίπτουν κάθε πρόταση αναβολής του αγώνα. Η μοίρα τα έχει όλα γραμμένα…

«Καρφώθηκε» χωρίς να στρίψει

Ο Σένα για τρίτο συνεχόμενο αγώνα βρίσκεται στην πρώτη θέση εκκίνησης. Ο αγώνας ξεκινάει και στον έβδομο γύρο η Γουίλιαμς Ρενό χωρίς καν να στρίψει στην καταραμένη Ταμπουρέλο πέφτει με ταχύτητα πάνω στο τσιμεντένιο στηθαίο. Η Γουίλιαμς Ρενό παραμορφώνεται, οι ρόδες εκτοξεύονται και ο πιλότος δεν δείχνει να έχει τις αισθήσεις του. Δύο ώρες αργότερα, ο Σένα έφυγε από την ζωή.

Θρήνος σε όλο τον πλανήτη

Η είδηση του θανάτου διαδόθηκε με αστραπιαία ταχύτητα παγκοσμίως, πυροδοτώντας θρήνο στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Σάο Πάολο. Χιλιάδες θαυμαστές του πήγαν στο πατρικό του σπίτι κλαίγοντας. Ο πρόεδρος της Βραζιλίας Ιταμάρ Φράνκο συγκλονισμένος ανακοινώνει τον θάνατό του από την τηλεόραση. Κήρυξε την χώρα σε τριήμερο εθνικό πένθος, έθεσε το προεδρικό αεροπλάνο στην διάθεση της οικογένειάς του για να μεταφέρουν τη σορό του στην Βραζιλία, ενώ εκατομμύρια Βραζιλιάνοι ξεπερνούν κάθε όριο λατρείας για τον αγαπημένο τους οδηγό.

Στο πάρκο Ιμπιραπουέρα ου Σάο Πάουλο στήνεται με κάθε μεγαλοπρέπεια ένα μεγάλο γλυπτό στη μνήμη του αδικοχαμένου Σένα.

Στα καρτ από 10 ετών

O Άιρτον Σένα Ντα Σίλβα, όπως ήταν το πλήρες όνομα του, γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1960 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας.

Από μικρός έδειξε την κλίση του στους μηχανοκίνητους αγώνες. Ο πατέρας του τον στήριζε από τότε καθώς ήταν και ο ίδιος λάτρης των αγώνων ταχύτητας. Το πρώτο του αγωνιστικό καρτ το απέκτησε σε ηλικία 10 ετών. Το 1977 σε ηλικία 17 ετών ήρθε πλέον η ώρα να πάρει μέρος στο πρωτάθλημα καρτ Νοτίου Αμερικής.

Το 1981 έφυγε από την Βραζιλία για την Ευρώπη και συγκεκριμένα για την Αγγλία. Εκεί πήρε μέρος στο πρωτάθλημα Formula Ford 1600, το οποίο και κατέκτησε. Το 1982 κέρδισε και την Βρετανική και την ευρωπαϊκή Formula Ford 2000. Την επόμενη χρονιά μεταπήδησε στην Φόρμουλα 3 με την ομάδα της West Surrey Racing. Κέρδισε 9 αγώνες και τον τελευταίο στο Μακάο και έτσι κατέκτησε τον τίτλο εκτοξεύοντας την φήμη του.

Ανίκητος στο βρεγμένο οδόστρωμα

Τον πρώτο του βαθμό θα καταφέρει να τον πάρει στις 7 Απριλίου 1984 στο Γκραν Πρι της Νότιας Αφρικής με την Τολμαν. Όμως η μεγάλη επιτυχία ήρθε την ίδια αγωνιστική περίοδο, στο Γκραν Πρι του Μονακό. Στις κατατακτήριες δοκιμές κατέλαβε μόλις την 13η θέση. Στη διάρκεια του αγώνα ξέσπασε καταιγίδα. πολλοί οδηγοί άρχισαν να εγκαταλείπουν, ο αγώνας τελικά τελείωσε νωρίτερα λόγω της ισχυρής βροχόπτωσης και το τέλος του βρήκε τον 24χρονο τότε Σένα στη δεύτερη θέση.

Θα μπορούσε να είχε καταλάβει ακόμα και την πρώτη, αν οι αγωνοδίκες δεν σταματούσαν τον αγώνα. Παρόλα αυτά η αξία του ως οδηγού είχε πλέον επιβεβαιωθεί. Εκείνη την ημέρα απέκτησε και την φήμη που τον ακολούθησε μέχρι τον θάνατο του. Στο βρεγμένο οδόστρωμα, ήταν πραγματικά ανίκητος.

Οι ομηρικές κόντρες με τον Προστ

Ακολούθησε το σύντομο πέρασμα του από την Λότους και στη ΜακΛάρεν Χόντα ξεκίνησαν οι μεγάλες κόντρες με την Αλέν Προστ. Το 1989 Προστ και Σένα βρίσκονται στην ίδια ομάδα και δίνουν ομηρικές μάχες για τον τίτλο. Τελικά τον κέρδισε ο Προστ, αφού ο Σένα ακυρώθηκε στην ιαπωνική πίστα της Σουζούκα. Ο Προστ το 1990 φεύγει για την Φεράρι και ο Σένα κατακτά τους τίτλους το 1990 και το 1991.

Το 1993 η Γουίλιαμς θέλησε να ενώσει ξανά τον Σένα με τον Προστ στην ίδια ομάδα, όμως ο Γάλλος άσκησε βέτο στην απόκτηση του Σένα πυροδοτώντας νέο κύκλο αντιπαράθεσης. Ο Σένα τερματίζει 2ος, πίσω από τον Προστ και μπροστά από τον ανερχόμενο τότε Μίχαελ Σουμάχερ, που οδηγούσε για την Μπένετον.

Η μεγάλη απογοήτευση

Ο Προστ σταματά την καριέρα του ως οδηγός το 1994 ανοίγοντας τον δρόμο στον Σένα προς την Γουίλιαμς. Όμως τα πράγματα δεν ήταν ρόδινα. Αν και είχε τρεις πολ ποζίσιονς  στους τρεις πρώτους αγώνες, όχι μόνο δεν είχε νίκη, αλλά ούτε καν τερμάτισε. Το μονοθέσιο του Σένα είχε εμφανές πρόβλημα υποστροφής και υπερστροφής. Ο Σένα είχε δηλώσει πως τα μονοθέσια είναι πολύ ασταθή, αφότου είχε αφαιρεθεί η ηλεκτρονικά ελεγχόμενη ανάρτηση και πως τα μονοθέσια είχαν γίνει πολύ δύσκολα στην οδήγηση. Έδειχνε απογοητευμένος και ξένος στη Γουίλιαμς - έφυγε από την Μακ Λάρεν με στόχο να ξαναπάρει το πρωτάθλημα και αντί αυτού βρέθηκε σε μία ομάδα με ένα αυτοκίνητο άκαμπτο και αδιάφορο οδηγικά που τελικά τον οδήγησε και στον θάνατο.

Φαντασίες, συνωμοσίες και το σπασμένο τιμόνι

Μέχρι σήμερα έχουν ακουστεί και έχουν γραφτεί πολλά σενάρια για το πώς έγινε το ατύχημα, όμως κανένα δεν στάθηκε δυνατό να αποδειχτεί. Ορισμένα μάλιστα άγγιζαν και τα όρια της φαντασίας, ενώ προτάθηκαν ακόμα και σενάρια συνωμοσίας.

Μετά τον θάνατό του η ομάδα του δικάστηκε για το αδικαιολόγητο σπάσιμο του τιμονιού της FW16. Έπειτα από δικαστικές διαμάχες που διήρκεσαν μερικά χρόνια, τελικά αθωώθηκε όμως στη συνείδηση όλων έμεινε ένα μεγάλο «γιατί» που δεν θα απαντηθεί ποτέ.

Η ταινία που συγκίνησε

Το 2011 ο Βρετανός σκηνοθέτης, Ασίφ Καπάντια ανασυνθέτει τις μνήμες από την ζωή του Σένα σε ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας 104 λεπτών. Η ταινία έγινε πραγματικότητα χάρη στην συνεργασία της οικογένειας του Σένα και προκάλεσε ρίγη συγκίνησης σε ανθρώπους, όπως ο Ρον Ντένις, πρόεδρος της ΜακΛάρεν, ο οποίος έκλαιγε για δέκα λεπτά έπειτα από την προβολή της, αδυνατώντας να διατηρήσει την ψυχραιμία του. Για το τέλος δείτε ένα σπάνιο βίντεο με τους Άιρτον Σένα, Ντέιμον Χιλ, Μίκαελ Σουμάχερ και Χουάν Μανουέλ Φάντζιο από το γκραν πρι Βραζιλίας του 1993.