Νίκος Γκάλης: O θεός του ελληνικού μπάσκετ έχει γενέθλια (vids)

Ο Νίκος Γκάλης, ο θεός του Ελληνικού μπάσκετ, σβήνει… κεράκια καθώς κλείνει τα 62 του χρόνια. Ο μεγάλος Έλληνας καλαθοσφαιριστής γεννήθηκε, σαν σήμερα, στις 23 Ιουλίου του 1957 και έμελλε να γίνει ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία του μπάσκετ στη χώρα μας. Ο Γκάλης γεννήθηκε στο French Hospital του Μανχάταν. Μετακόμισε στο Νιου Τζέρσει όταν ήταν επτά ετών. Εκεί πήγε σχολείο, εκεί σπούδασε, εκεί έκανε τους πρώτους του φίλους.

Πολλοί  πιστεύουν πως εξαιτίας του πατέρα του ο Νικ αγαπούσε πάρα πολύ το μποξ. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Ναι μεν του άρεσε πολύ το μποξ, ωστόσο είχε τρέλα με το αμερικάνικο ποδόσφαιρο. Ίνδαλμα του στα νεανικά του χρόνια ήταν ο Γουόλτ Φρέιζερ της Νέας Υόρκης. Δοκίμασε να παίξει και ήταν πολύ καλός. Διακρινόταν στη θέση του running back. Γρήγορα όμως διαπίστωσε πως ήταν ένα σκληρό παιχνίδι με πολλούς τραυματισμούς. Εκτός από το μποξ (με το οποίο ασχολήθηκε ελάχιστα) του άρεσε πάρα πολύ το μπέιζμπολ και το χόκεϊ στο πάγο. Σε ηλικία 10 ετών ανακάλυψε το μπάσκετ χωρίς ωστόσο να το πάρει ιδιαίτερα στα σοβαρά.

Από τα 13 -14 και έπειτα άρχισε να προπονείται πιο συστηματικά χωρίς να έχει ακόμη κατασταλάξει πως αυτό είναι το άθλημα το οποίο επρόκειτο οριστικά να ακολουθήσει.Πολλές φορές έφευγε με παρέα δυο -τριών ατόμων από τη γειτονιά του και έπαιρνε το λεωφορείο της γραμμής με προορισμό το Χάρλεμ.

Δεκάδες φορές ο ίδιος έχει δηλώσει πόσο ευεργετικά λειτούργησαν για τον ίδιο εκείνες οι ομηρικές αναμετρήσεις στο street basketball όπου είχε να αντιμετωπίσει σωματώδεις, αλτικούς και πολύ ανταγωνιστικούς αντιπάλους. Με το κολέγιο του, το Σίτον Χολ αναδείχθηκε 3ος σκόρερ του ΝCAA στο 4ο έτος των σπουδών του με 27,5 πόντους μέσο όρο πίσω από τους Μπερντ και Μπάλντερ.

Το 1979 αρχίζουν να έρχονται οι πρώτες προτάσεις από την Ελλάδα. Η κίνηση των παραγόντων του Άρη να φέρουν ως δώρο στην άρρωστη μητέρα του μια εικόνα της Παναγίας έπαιξε καθοριστικό ρόλο: «Με πλησίασαν με πολύ ανθρώπινο τρόπο, επέλεξα τον Άρη παρότι τα χρήματα ήταν λιγότερα σε σχέση με αυτά που μου έδιναν ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός» θα διηγηθεί ο ίδιος μετά από χρόνια.

Μια συννεφιασμένη ημέρα του Οκτωβρίου, το 1979, τον βρίσκει σε δωμάτιο του «Μακεδονία Παλλάς» (η πρώτη κατοικία του στη Θεσσαλονίκη), να ατενίζει την πόλη και να σκέφτεται πως θα μείνει εκεί για 1-2 χρόνια ώστε να μαζέψει τα χρήματα που ήθελε για την οικογένειά του και στη συνέχεια να επιστρέψει για να κυνηγήσει το αμερικανικό όνειρο στο ΝΒΑ.

Τελικά έμεινε για πάντα στην Ελλάδα προσφέροντας στους φιλάθλους και στο ελληνικό μπάσκετ μοναδικές στιγμές με αποκορύφωμα βεβαίως την κατάκτηση του Eurobasket το 1987. Αναδείχθηκε έντεκα φορές πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος, δύο φορές πρώτος σκόρερ του κυπέλλου Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης, τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ σε Eurobasket και μία φορά πρώτος σκόρερ σε Μundobasket. Σταμάτησε την καριέρα του, όχι όπως του άξιζε, στον Παναθηναϊκό το 1994.

Από το 2017 είναι μέλος του Naismith Memorial Basketball Hall of Fame».