Θάνος Μικρούτσικος: Ο ύμνος που έγραψε για το ποδόσφαιρο

Ο αθλητισμός και δη το ποδόσφαιρο είχε ξεχωριστή θέση στην καρδιά του Θάνου Μικρούτσικου, ο οποίος ήταν δηλωμένος φίλος του Παναθηναϊκού αλλά και λάτρης του καλού ποδοσφαίρου. Τον Δεκέμβριο του 2015, όντας καλεσμένος σε μια εκδήλωση για τα 90χρονα του Μίκη Θεοδωράκη, με θέμα «όταν το ποδόσφαιρο συναντά την τέχνη», ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης αποτύπωσε στο χαρτί τις σκέψεις του για την μπάλα σε μια επιστολή που διαβάστηκε στο κοινό καθώς ο ίδιος δεν μπόρεσε να παραστεί στην εκδήλωση λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Επιλέγοντας τον τίτλο «Ιεροτελεστία της Ανοιξης» ο Θάνος Μικρούτσικος έγραψε έναν ύμνο για την... τέχνη του ποδόσφαιρο και τους... καλλιτέχνες της μπάλας.

«Ιεροτελεστία της Ανοιξης»

Το περιεχόμενο της επιστολής είχε ως εξής: «Λατρεύω το ποδόσφαιρο από την εποχή του Λινοξυλάκη, του Πανάκη, του Μπέμπη, του Νεστορίδη και του Μανταλόζη. Στη δεκαετία του 1950 στην Πάτρα, κάθε Κυριακή 3 το μεσημέρι το αυτί κολλημένο στο ραδιόφωνο και το απόγευμα στην πλατεία Όλγας με το πάνινο τόπι να προσπαθείς να μιμηθείς και να κάνεις αυτά που μόλις είχες ακούσει. Και διάβαζα τα κατορθώματα του Ντι Στέφανο, του Κουμπάλα και της Ταξιαρχίας του Πούσκας. Έπαθα κατάθλιψη όταν οι ισχυροί του κόσμου – ακόμα και στη Ρομαντική εποχή- δίνανε χαριστικά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 στη Δυτική Γερμανία γιατί έπρεπε οι Γερμανοί να καθαρίσουν το παρελθόν τους.

Γνώρισα και λάτρεψα τον Δομάζο, τον απίστευτο Λουκανίδη και έφηβος δεν έχανα ούτε φιλικό παιχνίδι στη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Κάποια στιγμή το ποδόσφαιρο άλλαξε. Ήρθε η εποχή που το ποδόσφαιρο χρησιμοποιήθηκε από τους οικονομικά ισχυρούς που με τους στρατούς οπαδών προσπαθούσαν να περάσουν τα δικά τους σχέδια για τα συμφέροντά τους. Και η βία να κρατάει καλά ειδικά στην Ελλάδα της κρίσης.

Αλλά και πάλι ως δια μαγείας ακόμα και σ’ αυτό το περιβάλλον καινούργιοι καλλιτέχνες και μάγοι της μπάλας με απογείωναν, από τον Μαραντόνα και τις ντρίπλες εντός ενός μέτρου, του Χατζηπαναγή, μέχρι το μαγικό τρίο της δεκαετίας του 2000, Τσάβι, Ινιέστα, Μέσι. Και τώρα με τον Μέσι, τον Νεϊμάρ και τον Σουάρεθ να με κάνουν να τρελαίνομαι.

Σκεφτόμουνα όταν έβλεπα στο Άμστερνταμ την κούρσα 50 μέτρων του Δώνη και το άψογο γκολ του Βαζέχα που έγραψε το ΑΓΙΑΞ- ΠΑΟ 0-1, τί μουσική υπόκρουση θα έβαζα. Κατέληξα ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσω την αγαπημένη μου "Ιεροτελεστία της Ανοιξης" του Στραβίνσκι. Γιατί το ποδόσφαιρο αυτές τις στιγμές δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα πιο σπουδαία έργα τέχνης. Γιατί η μπάλα στα πόδια των μάγων της, δημιουργεί την ίδια απόλαυση με τις πιρουέτες του Νουρέγιεφ, την ίδια απόλαυση με τον Γκλεν Γκουλντ όταν παίζει Μπαχ ή με τον Ραβί Σανκάρ όταν αυτοσχεδιάζει.

Κι εκεί όπου η Τέχνη ταυτίζεται με το ποδόσφαιρο, εκεί όπου οι μεγάλοι καλλιτέχνες συναντούν τους μεγάλους μάγους της μπάλας, είναι η στιγμή που ξεπερνούν τις καταγεγραμμένες τους δυνατότητες. Εκεί που ξεπερνούν τα όριά τους. Εκεί που κάνουν το αδύνατο, δυνατό. Στην περιπέτεια του ανθρώπου αυτό δεν είναι που μετράει; Τα παιδιά στο Παρίσι το 1968 αυτό είπανε "Ας είμαστε ρεαλιστές, ας κατακτήσουμε το αδύνατο".

Ευγνωμοσύνη σε όσους ποδοσφαιριστές μας απογείωσαν στο παρελθόν αλλά και σε όσους μας απογειώσουν στο μέλλον».

Θάνος Μικρούτσικος

Το εν λόγω κείμενο (από το βιβλίο του Γιάννη Γεωργάκη «Κόμμα αλλάζουμε ομάδα ποτέ ή όταν ο Μίκης Θεοδωράκης συνάντησε το ποδόσφαιρο) γράφτηκε από τον Θ. Μικρούτσικο και διαβάστηκε τον Δεκέμβριο του 2015 όταν ο Νίκος Μάλλιαρης σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό – Επιστημονικό Σύλλογο «ΑΡΓΩ», οργάνωσε στο Χαλάνδρι εκδήλωση για τα 90χρονα του Μίκη Θεοδωράκη, με θέμα: «Όταν το ποδόσφαιρο συναντά την τέχνη». Οι επισκέπτες, εκτός των άλλων,  είχαν τη δυνατότητα να δουν έργα των ζωγράφων Π. Ζουμπουλάκη, Στ. Κατσιρέα, Σπ. Κουρσάρη, Αλ. Βακιρτζή, Β. Διονυσόπουλου, Ν. Οικονομίδη, Γ. Παπανελόπουλου εμπνευσμένα από το ποδόσφαιρο.

Η έμπνευση από τη Λεωφόρο

Αξίζει επίσης να τονιστεί κι η αναφορά του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού στη συλλυπητήρια-αποχαιρετιστήρια ανακοίνωση, όπου τονίζονται τα εξής: «Ο Σύλλογος δεν λησμονεί το έργο του και φυσικά την παναθηναϊκή ταυτότητα του, καθώς παρακολουθούσε το αγαπημένο του ''τριφύλλι'' σε όλα τα αθλήματα έχοντας ζωηρό ενδιαφέρον για την πορεία των ''πράσινων''. Η παρουσία του στις κερκίδες ήταν συχνή, ενώ ένα σύνθημα γραμμένο στον τοίχο της Λεωφόρου, που του μετέφερε ο Αλκης Αλκαίος τον ενέπνευσε να συνθέσει τον χιλιοτραγουδισμένο στίχο ''…στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι…''».