«The Factory»: Στη Συρία εργοστάσιο, στη Γαλλία σκάνδαλο

Όταν το 2012 όλες οι ξένες εταιρείες και επιχειρήσεις αποχώρησαν από τα συριακά εδάφη, ένα εργοστάσιο παρέµεινε ενεργό. Εν µέσω συρράξεων, ριπών, βοµβαρδισµών, νεκρών, συνέχισε να λειτουργεί κανονικά µέχρι σήµερα, µε µια µικρή διακοπή το 2016. Είναι το µεγαλύτερο στη Μέση Ανατολή και αυτό που το 2010, παραµονές της Αραβικής Ανοιξης, στην ευρύτερη περιοχή της Ράκα, εγκαινιάστηκε µε τυµπανοκρουσίες ως µία από τις µεγαλύτερες ξένες επενδύσεις στη Συρία.

Ο λόγος για την τσιµεντο-βιοµηχανία Sherpa του οµίλου Lafarge, γαλλικών συµφερόντων, µε µετόχους αρχικά στελέχη της κυβέρνησης Άσαντ και µε συνεργάτη στην πορεία το ίδιο το ISIS.

Πρωταγωνιστές σε αυτή την πολύ σκοτεινή πτυχή του συριακού ζητήµατος υπήρξαν, µεταξύ άλλων, ο πρώην ΥΠΕΞ της Γαλλίας και ο πρώην πρέσβης της στη Συρία, αποκαλύπτει ο Σύρος σκηνοθέτης Οµάρ Αµπουσαάντα, ο οποίος µαζί µε τον συγγραφέα Μοχάµαντ αλ Αταρ φέρνουν από σήµερα στη Στέγη του Ιδρύµατος Ωνάση το «The Factory», µια παράσταση-ντοκιµαντέρ, βασισµένη στην έρευνά τους για τα έργα και τις ηµέρες της «αµαρτωλής» Sherpa. «Πρόκειται για ένα µεγάλο οικονοµικό σκάνδαλο, µε τη συµµετοχή υπουργών και πρέσβεων εν µέσω ενός πολέµου. Ένα σκάνδαλο που βαραίνει τη Γαλλία» υπογραµµίζει στη συνοµιλία µας ο Αµπουσαάντα.

Τον Ιούνιο του 2018 η LafargeSherpa βρέθηκε αντιµέτωπη µε τις κατηγορίες της συνέργειας σε εγκλήµατα κατά της ανθρωπότητας. Mεγάλο ρόλο για να εµπλακεί η ∆ικαιοσύνη έπαιξαν οι προσφυγές εργατών της, που καθηµερινά κινδύνευαν να σκοτωθούν, και οι αποκαλύψεις της δηµοσιογράφου Ντοροτέ-Μιριάµ Κελού. Η δηµοσιογράφος αποτέλεσε και τη βασική πηγή της παράστασης, µαζί µε εργάτες της Sherpa και τους Γάλλους δικηγόρους που τους ανέλαβαν. «∆ύο εργαζόµενοι της Sherpa σήµερα ζουν στην Αθήνα» αποκαλύπτει ο Αµπουσαάντα, τονίζοντας ότι «για το Προσφυγικό δεν φταίει η Ελλάδα, το ζήτηµα είναι ευρωπαϊκό».

Η παράσταση-ντοκιµαντέρ έχει τέσσερις σκηνικούς χαρακτήρες. Τη δηµοσιογράφο που έκανε την αποκάλυψη, έναν Σύρο εργαζόµενο της τσιµεντοβιοµηχανίας, έναν Σύρο επιχειρηµατία και φιλότεχνο, γιο υπουργού ∆ικαιοσύνης της κυβέρνησης Ασαντ που σχετιζόταν µε τη Sherpa, και έναν Συροκαναδό επιχειρηµατία, επίσης µπλεγµένο µε τη βιοµηχανία. «Θέλουµε να ακουστεί η φωνή των Σύρων εργατών» λέει ο Αµπουσαάντα, ο οποίος ζει στη ∆αµασκό. Από τη συριακή πρωτεύουσα µας µεταφέρει µια κανονικότητα, µε ρεύµα, νερό, προµήθειες, νοσοκοµεία, σχολεία, θέατρα και σινεµά που λειτουργούν κανονικά. «Στο κέντρο της πόλης ποτέ δεν υπήρξε πραγµατικά πρόβληµα. Στα περίχωρα τα πράγµατα είναι τραγικά». Ελπίζει στο µέλλον; «∆εν έχω καµιά ελπίδα για τη χώρα» λέει µε πικρία