Ζωή Κρονάκη - Δημήτρης Γιαγτζόγλου στο ethnos.gr: «Από την πρώτη μας συνάντηση, καταλάβαμε ότι είχαμε χημεία» - Τι θα δούμε στη νέα εκπομπή «Δύο στις 10» της ΕΡΤ1

Η ΕΡΤ μπαίνει δυναμικά στο κομμάτι της ψυχαγωγίας με επίδοξες σειρές και εκπομπές που ετοιμάζονται να κάνουν πρεμιέρα τις επόμενες μέρες. Η Ζωή Κρονάκη, η οποία είδε τις μετοχές της να εκτοξεύονται μέσα από την εκπομπή «Μαμάδες» για τέσσερις σεζόν και ο δημοσιογράφος Δημήτρης Γιατζόγλου ανοίγουν ένα παράθυρο στην αισιόδοξη πλευρά της ζωής από το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου, στις 10:00 το πρωί. 

Η νέα δίωρη ψυχαγωγική εκπομπή θα προβάλλεται κάθε Σάββατο και Κυριακή, μέσα από τη συχότητα της ΕΡΤ1. «Μετά τις "Μαμάδες" για μένα ήταν το επόμενο τηλεοπτικό βήμα και στοίχημα. Σκέφτηκα ό,τι ήρθε η ώρα για κάτι που τόσο πολύ αγαπώ και είχα χρόνια να κάνω, ένα ζωντανό τηλεοπτικό πρόγραμμα! Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη τόσο για το project όσο και για τη σιγουριά που αισθάνθηκα σε σχέση με την ΕΡΤ και τους συνεργάτες μας» αναφέρει η Ζωή Κρονάκη στο ethnos.gr. «Και για μένα, είναι πραγματικά μία ενδιαφέρουσα πρόκληση. Πρώτα απ' όλα γιατί απουσιάζω πολλά χρόνια από τη τηλεόραση και δεύτερον γιατί η πρόταση έχει σχέση μ' ένα είδος ψυχαγωγίας που πάντα με ενδιέφερε» συμπληρώνει ο Δημήτρης Γιατζόγλου.

Το «Δύο στις 10» αγαπά τον πολιτισμό, ενδιαφέρεται για την υγεία, την ευεξία, τα ταξίδια, τον αθλητισμό, παρακολουθεί τις εξελίξεις στην επιστήμη και στην τεχνολογία. Φροντίζει τις μαμάδες, τους μπαμπάδες και τα παιδιά, λατρεύει τη μόδα, τη μουσική, σέβεται το παρελθόν, νοιάζεται για το παρόν και ετοιμάζει το μέλλον. «Η εκπομπή έχει ως στόχο ν' αναδείξει ό,τι έχει σχέση με τη θετική πλευρά της ζωής. Ενδιαφέρουσες ανθρώπινες ιστορίες (χωρίς, όμως, να κοιτάμε από την κλειδαρότρυπα), πρωταγωνίστρια η ποιότητα ζωής στη καθημερινότητά μας, ένας τρόπος ζωής πιο ουσιαστικός, υγεία, πολιτισμός, συνδέσεις με όπου μπορούμε να συναντήσουμε κάτι διαφορετικό, στέκια στη πόλη και γενικότερα ότι μπορεί να κάνει το μυαλό, λίγο να ξεφύγει» λένε και οι δύο.

Πώς γνωριστήκατε και πώς συμπληρώνει ο ένας τον άλλον;

Ζωή Κρονάκη: Mας έφεραν σε επαφή οι άνθρωποι του καναλιού. Από την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε σ' ένα καφέ στο κέντρο της Αθήνας καταλάβαμε ότι υπήρχε χημεία μεταξύ μας. Γελούσαμε και μιλούσαμε σα να γνωριζόμαστε χρόνια. Μέχρι να οριστικοποιηθεί η εκπομπή και η ζώνη με τον Δημήτρη μοιραζόμασταν το ίδιο άγχος, την ίδια ανυπομονησία και εν τέλει την ίδια χαρά. Ο Δημήτρης είναι ένα σπάνιο πλάσμα και ένας εξαιρετικός συνάδερφος.

Δημήτρης Γιατζόγλου: Ωραία γνωριμία. Ένα μεσημεράκι του Ιουλίου σε ένα αγαπημένο μου στέκι. Σαν να είχαμε αφήσει πριν από λίγο μια κουβέντα στη μέση και τη συνεχίζαμε. Μου έκανε αμέσως εντύπωση η καθαρότητα στο βλέμμα της Ζωής.

Πώς κρίνετε το γεγονός ότι όσα συμβαίνουν γύρω μας έχουν με κάποιον τρόπο επιβάλει στις ψυχαγωγικές εκπομπές να έχουν και ενημερωτικά στοιχεία;

Δ.Γ.: Νομίζω ότι είναι λίγο παρεξηγημένος αυτό ο αυστηρός διαχωρισμός σε ενημέρωση και ψυχαγωγία. Γιατί ας πούμε για παράδειγμα θεωρούμε ενημέρωση μόνο καθετί που έχει σχέση με τη πολιτική, την οικονομία, την καταγγελία, το γκρίζο και την γκρίνια. Γιατί δεν θεωρούμε ένα είδος ενημέρωσης κάτι που θ' ανοίξει τους ορίζοντές μας, κάτι που θα μας κάνει να δούμε διαφορετικά για παράδειγμα την πρόληψη για την υγεία μας ή να μας προτείνει μια ενδιαφέρουσα δράση στη πόλη ή να μας γνωρίσει έναν άνθρωπο που ενδεχομένως μέσα από το παράδειγμά του ή τη ζωή του θα μας κάνει να σκεφτούμε λόγο διαφορετικά για τη δική μας ζωή. Πέρα από την ενημέρωση της διαπίστωσης μιας κατάστασης υπάρχει και η ενημέρωση που μας πάει σε άλλα μονοπάτια.

Ζ.Κ.: Συμφωνώ απόλυτα με τον Δημήτρη. Βλέποντας και προγράμματα στο εξωτερικό πάντα έβρισκα ενδιαφέρουσα αυτήν τη συνύπαρξη ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Το λεγόμενο infotainment που αποτελεί τα τελευταία χρόνια ζητούμενο σε πολλές εκπομπές αποδεικνύει ό,τι όλα τα θέματα μπορούν να έχουν συνάμα έναν ψυχαγωγικό και ενημερωτικό χαρακτήρα.

Εκτός από εσάς, θα συμμετέχουν και άλλα πρόσωπα στην εκπομπή και με τι ρόλο;

Δ.Γ.: Είμαστε μια αξιόλογη ομάδα συναδέλφων, με κέφι, μεράκι και καλή διάθεση. Ο καθένας στο ρόλο του και όλοι μαζί. Και μάλιστα νομίζω ότι το σημαντικό αυτής της τηλεοπτικής πρότασης είναι πως κι εμείς που θα παρουσιάζουμε την εκπομπή θα κάνουμε θέματα. Είναι ωραίο να βλέπουν και να νιώθουν οι τηλεθεατές ότι είμαστε ένα κομμάτι της κοινωνίας.

Ζ.Κ.: Στην εκπομπή δεν θα υπάρχει πάνελ, θα υπάρχουν όμως εξαιρετικοί συνάδερφοι που θα μπαίνουν στο στούντιο και θα παρουσιάζουν τα θέματα τους. Η τηλεόραση είναι ομαδικό σπορ. Είμαστε όλοι δημοσιογράφοι, κάνουμε ρεπορτάζ και θέλουμε να βρισκόμαστε κοντά στους τηλεθεατές μας!

Οι εκπομπές το Σαββατοκύριακο έχουν πλέον πολλαπλασιαστεί και ο ανταγωνισμός είναι αρκετά έντονος, είναι κάτι που σας προβληματίζει ή σας αγχώνει;

Ζ.Κ.: Είναι μια ζώνη αυτή του Σαββατοκύριακου, που τελευταία έχει ενεργοποιηθεί και ενισχυθεί με πολλές εκπομπές. Είναι ωραίο να υπάρχει ποικιλομορφία και ο κόσμος να έχει επιλογές. Ο ανταγωνισμός δεν με τρομάζει αντιθέτως με δυναμώνει. Όλοι κάνουμε την προσπάθεια μας, πάντα με σεβασμό και στοχοπροσήλωση.

Δ.Γ.: Νομίζω ότι χώρος υπάρχει. Ναι, φυσικά και μας ενδιαφέρει αυτό το τηλεοπτικό προϊόν να φτάσει στο τηλεοπτικό κοινό, ν' αρέσει. Προσωπικά δεν έχω γράψει πολλά τηλεοπτικά χιλιόμετρα και ευτυχώς ότι έχω κάνει μέχρι τώρα δεν με έχει εκθέσει. Νομίζω ότι αυτό μου αφήνει ένα περιθώριο «ρομαντισμού» στον τρόπο που βλέπω το μέσον.

Υπάρχει κάποιος που θα θέλατε οπωσδήποτε να έρθει καλεσμένος στην εκπομπή;

Ζ.Κ.: Δεν έχω κάποιον καλεσμένο συγκεκριμένο που θα ήθελα να φιλοξενήσουμε. Είναι τόσα πολλά τα ονόματα που θέλουμε να καθίσουν στον καναπέ μας και ευτυχώς για εμάς η μυθοπλασία φέτος στην ΕΡΤ και το καστ είναι μοναδικά.

Δ.Γ.: Τον Διονύση Χαριτόπουλο. Για χιλιάδες λόγους. Αλλά κυρίως για να μας παρουσιάζει το δικό του Πειραιά. Δυστυχώς, όμως, δεν εμφανίζεται εύκολα. Μακάρι.

Ως τηλεθεατές τι απολαμβάνετε να βλέπετε στην τηλεόραση;

Δ.Γ.: Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο που παρακολουθώ. Μου αρέσει πολύ το «Μουσικό κουτί» και παρά το ότι ξυπνάω πολύ νωρίς δεν έχασα επεισόδιο. Παρακολουθώ κάποια ντοκιμαντέρ, εκπομπές μαγειρικής (ίσως επειδή δεν ξέρω να μαγειρεύω) ταξιδιωτικές εκπομπές και παλιότερα λάτρευα τις εκπομπές αυτοκινήτου. Μου λείπουν λίγο. Για την ενημέρωση μου καθημερινά διαβάζω το περιεχόμενο πάνω από 30 sites.

Ζ.Κ.: Λατρεύω τα αστυνομικά ντοκιμαντέρ και κυρίως τα ντοκιμαντέρ με αληθινές ιστορίες εγκλημάτων. Έχει τύχει αρκετές φορές να με συνεπάρουν τόσο που να έχω χάσει τον ύπνο μου. Από την άλλη όταν είσαι σκληρά εργαζόμενη μαμά ο χρόνος να δεις τηλεόραση είναι πολύ περιορισμένος. Ωστόσο, καθημερινά θα δω στα «σκαστά» σχεδόν όλα τα τηλεοπτικά προγράμματα. Κι αν δεν τα δω από την τηλεόραση θα τα δω από το διαδίκτυο και από τις πλατφόρμες.

Παράλληλα, έχετε και οι δύο μία μακρά πορεία πίσω από τα μικρόφωνα. Τι άποψη έχετε για το ραδιόφωνο του σήμερα;

Δ.Γ.: Κάνω ραδιόφωνο λόγου κοντά στα 30 χρόνια. Έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. Ναι, δυστυχώς και κυρίως για οικονομικούς λόγους δεν δίνουν πια τα ραδιόφωνα την δυνατότητα της «δημιουργίας». Μου λείπουν πάρα πολύ εκπομπές που έκανα παλιότερα έξω από το στούντιο. Απ' όπου μπορείς να φανταστείς. Ακόμη και μέσα από ένα καφενείο με όλη τη γειτονιά μαζεμένη κάπου στο Κεραμεικό. Ακόμη και μέσα από το Μουσείο της Ακρόπολης ή το Μουσείο Μπενάκη πίνοντας τον καφέ μου με τον αλησμόνητο Άγγελο Δεληβοριά ακόμη και μέσα από το κεντρικό κτίριο των Γιατρών του Κόσμου κάτω από την Κουμουνδούρου. Ακόμη και από μια πλατεία σε ένα Πομακοχώρι. Χιλιάδες ακόμη… Μου λείπει αυτό το «έξω».

Ζ.Κ.: Είμαι στο ραδιόφωνο από τα πρώτα χρόνια του πανεπιστημίου. Άλλες συνθήκες τότε, άλλη ραδιοφωνική κουλτούρα, άλλος ρομαντισμός. Θυμάμαι τον εαυτό μου να επιλέγει τα cds της εκπομπής, να κρατάει τ' αποκόμματα των εφημερίδων, να κάνει την παραγωγή και άλλα τόσα που σήμερα δεν ισχύουν. Στο είδος του ραδιοφώνου που υπηρετώ τόσα χρόνια πλέον σπάνια υπάρχουν ραδιοφωνικοί παραγωγοί με την έννοια της παραγωγής της εκπομπής τους. Οι περισσότεροι είμαστε υπεύθυνοι για τον λόγο μας. Η τεχνολογία το άλλαξε όλο αυτό! Αυτό, όμως, που δεν αλλάζει με τίποτε είναι η αγάπη του εκφωνητή και η επαφή με τον κόσμο. Αν και ζούμε στην εποχή της εικόνας αρκεί η φωνή και το συναίσθημα στο ραδιόφωνο για να μπεις στην καρδιά των ακροατών σου. Έχω την αίσθηση ότι κανένα μέσο από τα new media δεν μπορεί ν' αντικαταστήσει το ραδιόφωνο.

Τι πιστεύετε ότι λείπει από τη μουσική σκηνή της Ελλάδας;

Ζ.Κ.: Αυτό που στην Ελλάδα σπάνια στεριώνει είναι τα συγκροτήματα. Είναι μετρημένα στα δάχτυλα ενός χεριού. Κι όμως είναι κρίμα γιατί τα συγκροτήματα ξεκινούν πάντα από παρέες νέων παιδιών με πάθος για τη μουσική ακόμα από τα εφηβικά και σχολικά χρόνια. Θα ήταν ωραίο να υπήρχε τρόπος ν' απορροφηθούν από τη μουσική ελληνική αγορά και να διατηρούνται στον χρόνο.

Δ.Γ.: Ένα πράγμα νομίζω ότι λείπει. Οι παρέες που έγραφαν ιστορία. Με ότι κι αν σημαίνει αυτό. Από την άλλη υπάρχουν τα πάντα. Και καλά κάνουν και υπάρχουν. Από εκεί και πέρα είναι θέμα επιλογών του κοινού. Και αυτές οι επιλογές είναι απόρροια πολλών παραγόντων. Μεγάλη κουβέντα.

Υπάρχουν διάφορες εταιρείες που μετρούν τις ακροαματικότητες των ραδιοφωνικών σταθμών. Πόσο πιστεύετε στην εγκυρότητα αυτών των αποτελεσμάτων;

Δ.Γ.: Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι μεθοδολογικά είναι και οι καλύτερες δυνατές. Το ραδιόφωνο είναι κατεξοχήν το μέσον του αυτοκινήτου. Σπάνια νομίζω κάποιος από εμάς θυμάται πόσες φορές και γιατί αλλάζει σταθμό την ώρα που οδηγεί. Το λέω ως παράδειγμα αυτό. Έτσι όπως γίνεται αυτές οι έρευνες θεωρώ ότι κάτι «χάνουν».

Ζ.Κ.: Έχει τύχει αρκετές φορές φίλοι και γνωστοί να μου έχουν πει ότι δέχθηκαν τηλεφώνημα από εταιρεία μετρήσεων ακροαματικοτήτων προκειμένου ν' αξιολογήσουν ζώνες και ραδιόφωνα. Συνέβη και στον άντρα μου. Επομένως πιστεύω ότι υπάρχει αξιοπιστία.

Έχει υπάρξει περίοδος της ζωής σας που το τηλέφωνο δεν χτυπούσε για δουλειές ή έχετε αναγκαστεί να κάνετε συμβιβασμούς για λόγους βιοπορισμού;

Ζ.Κ.: Ευτυχώς για μένα δεν έμεινα ποτέ από δουλειά όλα αυτά τα χρόνια. Ωστόσο, νιώθω ότι δημιουργούσα και εγώ τις συνθήκες προκειμένου να έχω επιλογές στη δουλειά μου. Δεν έμενα ποτέ κολλημένη σε τίτλους και ρόλους. Δούλευα πάντα σκληρά σε διαφορετικά μέσα πάντα με όλη μου την ενέργεια. Ωστόσο, δεν θα έκανα ποτέ συμβιβασμούς που θα υποτιμούσαν την αξιοπρέπειά μου.

Δ.Γ.: Εργάζομαι πολλά χρόνια. Δεν έτυχε να μείνω άνεργος. Και η βασική μου δουλειά πάντα ήταν το ραδιόφωνο. Μου αρέσει να «δένομαι» με τα «μαγαζιά» που δουλεύω. Όταν κάτι τέτοιο δεν βγαίνει συνήθως ψάχνω κάτι άλλο.

Είναι εύκολο να ισορροπείτε την προσωπική με την επαγγελματική σας ζωή;

Ζ.Κ.: Αν υπάρχει υποστηρικτικό περιβάλλον όλα είναι εφικτά. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να μην κουβαλάω τη δουλειά στο σπίτι. Φυσικά δεν είναι πάντα εύκολο. Έχει χρειαστεί πολλές φορές να κάνω το τετράγωνο του σπιτιού με το αυτοκίνητο για να πάρω βαθιές ανάσες και να αποσυμφορηθώ απο τυχόν προβλήματα στη δουλειά. Όταν ανοίγω την πόρτα του σπιτιού γίνομαι κατευθείαν η κλασική μαμά με τα καλά και τα αρνητικά της. Σε κάθε περίπτωση είμαι ευγνώμων που έχω έναν σύζυγο που καταλαβαίνει και είναι πάντα στο πλευρό μου.

Δ.Γ: Δεν είναι πάντα εύκολο. Για παράδειγμα μεγάλα διαστήματα της επαγγελματικής μου πορείας δούλευα επτά μέρες την εβδομάδα. Αυτό απαιτεί κάποιους συμβιβασμούς στην προσωπική ζωή, σε μια σχέση για παράδειγμα, που δεν είναι πάντα εφικτοί.

Πώς αποφορτίζεστε ύστερα από μια απαιτητική ημέρα;

Ζ.Κ.: Προσωπικά μετά από μια απαιτητική μέρα που εκτός από δουλειά συμπεριλαμβάνει και το διάβασμα και τις δραστηριότητες των παιδιών, θέλω να κάνω ένα ζεστό μπάνιο και να δω μια ταινία μέχρι να με πάρει ο ύπνος, πράγμα που συμβαίνει στα πρώτα δέκα λεπτά του έργου! Αυτός ο γλυκός ύπνος στον καναπέ δεν ξεπληρώνεται με τίποτε.

Δ.Γ: Με τους δικούς μου ανθρώπους κρασάκι, φαγητό κουβέντα χαμόγελα και αποφεύγοντας να μιλάω για τη δουλειά. Υπάρχουν στιγμές από την άλλη που από την κούραση θέλω να μείνω σπίτι να μη μιλάω σε άνθρωπο και απλώς να διαβάσω ένα βιβλίο και να ακούω μουσική. Λατρεύω το θέατρο.

Τι εύχεστε για τη νέα σεζόν;

Ζ.Κ: Όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται να έχουμε όλοι την υγεία μας και να καταφέρνουμε να δημιουργούμε ευοίωνες συνθήκες στον εργασιακό και προσωπικό μας χώρο! Μακριά από τοξικότητες για να μπορούμε να κάνουμε όλοι καλά τη δουλειά μας. 

Δ.Γ.: Θέλω να τη χαρώ. Να περάσουμε όμορφα. Να είμαστε καλά, γεροί και αυτό που μας δόθηκε ως ευκαιρία στην ΕΡΤ να το παλέψουμε χωρίς να χάσουμε αυτό που είμαστε. Εύχομαι αυτή η «αλήθειά» μας να φτάσει στον κόσμο.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

• ΔΕΘ 2022: «Δεν είμαι κωλοτούμπας. Ο εκλογικός νόμος δεν θα αλλάξει», είπε ο Κ. Μητσοτάκης
• Άνοιγμα σχολείων: Είναι ασφαλές να πάνε τα παιδιά χωρίς μάσκες; Οι εκτιμήσεις Βασιλακόπουλου για τα πρωτόκολλα ασφαλείας
• Ποιοι κερδίζουν απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος και έκπτωση εισφορών 40% - Παραδείγματα
• Εκπληκτικές φωτογραφίες: Στο «φως» εικόνες από έξι ναυάγια στην Κάρπαθο – Ένα πραγματικό «υποθαλάσσιο μουσείο»