Εσείς τι θα κάνατε αν ξαφνικά βρισκόσασταν με 133.000 σοκολάτες στην κατοχή σας; Μία γυναίκα από τον Καναδά τις μοίρασε και νιώθει πιο ανακουφισμένη από ποτέ

Εσείς τι θα κάνατε αν είχατε στην κατοχή σας 133.000 σοκολάτες; Αντιμέτωπη με το δίλημμα ήρθε Καναδή ιδιοκτήτρια εταιρείας παραγωγής γλυκών σνακ. Όταν η εταιρεία της παρήγαγε υπερβολικά πολλές νόστιμες λιχουδιές, με ημερομηνία λήξης τον Ιούνιο, το θέμα έγινε πρωτοσέλιδο σε εθνικό επίπεδο, με την πιο γλυκιά κατάληξη που μπορεί κανείς να φανταστεί.

Η Crystal Regehr Westergard ασχολείται με την αναβίωση δημοφιλών, vintage λιχουδιών. Ότα, το 2018 ξεκίνησε την εταιρεία της, Canadian Candy Nostalgia, η πλήρους απασχόλησης φυσικοθεραπεύτρια είχε σκοπό να επαναφέρει το Cuban Lunch, μια ρετρό καραμέλα που χρονολογείται από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και αποτελούσε αγαπημένη λιχουδιά της μητέρας της.

Πριν δύο χρόνια, η Regehr Westergard κατάφερε την αναβίωση μίας ακόμα, σοκολατένιας λιχουδιάς, που είχε καταργηθεί: της Rum & Butter, Πρόκειται για μία μη αλκοολούχα μπάρα με παχύρρευστη «καρδιά» με γεύση ρούμι, που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής τη δεκαετία του 1980, αλλά αποσύρθηκε από την αγορά το 1996. Η επανακυκλοφορία της Rum & Butter σημείωσε αμέσως επιτυχία αφού, μετά τον πρώτο γύρο παραγωγής, η Canadian Candy Nostalgia, πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο μπάρες, ενώ προσφέρθηκε να παρασκευάσει και άλλες.

Ωστόσο, σε μία σειρά ατυχών εξελίξεων που σχετίζονται με την πανδημία, μόνο σε μία μοιραία μέρα του Ιουνίου του 2022, παρήχθησαν 333.000 μπάρες, με την ίδια ημερομηνία λήξης, ένα χρόνο αργότερα. Και αν κανείς, μπορεί να πιστεύει ότι είναι εύκολο να ξεφορτωθεί κάποιος τόσο μεγάλη ποσότητα σοκολάτας αρκετά γρήγορα, όπως αποδείχθηκε, η Regehr Westergard βρέθηκε ενώπιον μίας αρκετά δύσκολης κατάστασης.

«Τον Ιανουάριο τα καταστήματα τροφίμων σταμάτησαν να είναι διατεθειμένα να τις αγοράσουν τον Ιανουάριο», εξήγησε η ίδια στο BBC, σημειώνοντας ότι, παρότι ο Καναδάς δεν έχει αυστηρούς κανονισμούς η ημερομηνία λήξης τους πλησίαζε γρήγορα. Κάπως έτσι έμεινε με 133.000 ράβδους με απούλητες μπάρες – περίπου 5.540 κούτες, οι οποίες βρίσκονταν σε ασφαλή αποθήκη στο Κάλγκαρι της Αλμπέρτα, σε απόσταση τριών ωρών από το της Regehr Westergard στην πόλη Camrose.

Εκτός των άλλων, η απόσταση σήμαινε και ότι δε θα μπορούσε, για παράδειγμα, να μοιράσει τις σοκολάτες μία προς μία στους γείτονές της, ούτε να στείλει, σε όσους της το ζητούσαν από μία κούτα, καθώς οι εν λόγω κούτες αποθηκεύονταν σε παλέτες, των οποίων το βάρος ήταν 453,5 κιλά η μία. Το ενδεχόμενο της τράπεζας τροφίμων επίσης αποκλείστηκε καθώς, υπήρχε πολιτική απαγόρευσης των γλυκών.

«Αυτό ήταν το χειρότερο πιθανό σενάριο»

Έτσι, η Crystal είχε συμβιβαστεί με το γεγονός ότι θα έπρεπε, όλες αυτές τις σοκολατένιες μπάρες, να τις μοιράσει δωρεάν. Και έπρεπε να βρει ένα σχέδιο άμεσα. «Είχα αρχίσει να συνειδητοποιώ ότι αν απλά άφηνα τις σοκολάτες εκεί, θα περνούσε η ημερομηνία λήξης τους και θα έπρεπε να τις πετάξουμε. Και αυτό ήταν το χειρότερο πιθανό σενάριο», εξήγησε.

Έτσι, έκανε αυτό που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι, πλέον, όταν αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα: ζήτησε βοήθεια από το διαδίκτυο. Η ιστορία της τράβηξε την προσοχή ενός δημοσιογράφου της εφημερίδας Globe and Mail, ο οποίος έγραψε για την απίστευση ιστορία στις 10 Απριλίου. Τα εισερχόμενά της κατακλύστηκαν από μηνύματα από όλο τον κόσμο που τη ρωτούσαν αν μπορούσαν να πάρουν ένα κουτί. Επιθυμία της κατόχου των γλυκών, όμως, ήταν η διάθεσή τους να γίνει μαζικά, και σε οργανώσεις που βρίσκονταν κοντά, ώστε να είναι σε θέση να τα παραλάβουν.

Έκτοτε, οι σοκολάτες της Crystal βρήκαν «στέγη» σε διάφορα μέρη που τις είχαν ανάγκη. Μεταξύ αυτών, η τοπική ουκρανική εκκλησία που βοηθά νεοαφιχθέντες πρόσφυγες, το κέντρο φιλοξενίας άστεγων του Κάλγκαρι και η πυροσβεστική υπηρεσία του γειτονικού Σασκάτσουαν. Την γυναίκα προσέγγισαν και τράπεζες τροφίμων στην περιοχή του Κάλγκαρι που επίσης επιθυμούσαν να πάρουν μερικές σοκολάτες, παραβλέποντας την πολιτική απαγόρευσης των γλυκών, αλλά και μία τοπική φιλανθρωπική οργάνωση, που πουλάει τις μπάρες για να συγκεντρώσει χρήματα που θα βοηθήσουν να σταλούν παιδιά από μη προνομιούχα περιβάλλοντα στην κατασκήνωση. Όπως εξήγησε η γενναιόδωρη γυναίκα, πλέον όλες οι σοκολάτες έχουν μοιραστεί και δε θα μπορούσε να νιώθει περισσότερο ανακουφισμένη με αυτό το γλυκό τέλος.