Η Αμερικανίδα «Τοποτηρήτρια» ανάμεσα σε Μητσοτάκη και Ζελένσκι, το καζάνι που «ένωσε» Δένδια και Δημητριάδη και οι αποστάσεις του Χριστοδουλάκη από τον Δούκα

«Ιδού ο στρατός σας»

Κοιτούσα χτες τις φωτογραφίες από την επίσκεψη του Βολοντιμίρ Ζελένσκι στην Αθήνα και την υπογραφή ανάμεσα στην ουκρανική NAFTOGAZ και την ΔΕΠΑ Εμπορίας για την παροχή αμερικάνικου LNG από την Ελλάδα στην Ουκρανία κατά την διάρκεια του επικείμενου χειμώνα. Και ξεχώρισα τη φωτογραφία του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ουκρανό Πρόεδρο, ανάμεσα στους οποίους στεκόταν η Κίμπερλι Γκιλφόιλ. Η παρουσία της Αμερικανίδας επιτετραμμένης στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της υπογραφής των συμφωνιών έδειξε ποιος είναι πλέον το πραγματικό αφεντικό στην περιοχή. Οι ΗΠΑ έχουν αναβαθμίσει την παρουσία τους στην περιοχή αστραπιαία, αφού βέβαια η ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει «γη και ύδωρ» μπας και φανούμε πιο πρόθυμοι και δουλικοί από την γείτονα Τουρκία. Όσα χρόνια κι αν περάσουν πάντως λίγα έχουν αλλάξει στην χώρα μας. Και η φράση «Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας», που είπε εν μέσω εμφυλίου ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος στον Στρατηγό Βαν Φλιτ εν μέσω εμφυλίου, μοιάζει να αποτελεί «μπούσουλα» των σημερινών κυβερνώντων.

Η πρωτοτυπία της «εποπτείας Γκίλφοϊλ»

Η παρουσία της Αμερικανίδας πρέσβειρας Κίμπερλι Γκίλφοϊλ στην ενεργειακή συμφωνία Ελλάδας–Ουκρανίας προσέλκυσε περισσότερο ενδιαφέρον απ’ ό,τι είχε αρχικά υπολογιστεί. Όχι λόγω κάποιου παρασκηνιακού ρόλου, αλλά επειδή το μοντέλο συμμετοχής της ήταν διαφορετικό από τα συνήθη διπλωματικά πρότυπα. Συνήθως, οι πρέσβεις τρίτων χωρών περιορίζονται σε διακριτική παρακολούθηση· εδώ όμως υπήρξε ευθεία παρουσία στην ώρα της υπογραφής, με δημόσια τοποθέτηση αμέσως μετά. Το στοιχείο αυτό σχολιάστηκε ως «πρωτότυπο», καθώς η εμπλοκή της Γκίλφοϊλ ερμηνεύτηκε ως ένδειξη ότι οι ΗΠΑ θέλουν να πιστοποιήσουν επιτόπου ότι η συμφωνία εντάσσεται σε ευρύτερο σχεδιασμό ενεργειακών ροών που αφορά σε περισσότερες χώρες από τις δύο υπογράφουσες.

Η πρέσβειρα είχε προετοιμαστεί με σαφές σημείο αναφοράς: την τοποθέτησή της περί «ενεργειακής ασφάλειας». Η παρέμβασή της βασίστηκε αποκλειστικά σε τεχνικά και διακρατικά στοιχεία:

• την κοινοπραξία ATLANTIC–SEE LNG TRADE,
• τη διαδρομή “Route 1”,
• τις συμφωνίες για την προμήθεια αμερικανικού LNG στην περιοχή.

Με αυτόν τον τρόπο, οι ΗΠΑ εμφανίστηκαν όχι ως εξωτερικός παρατηρητής, αλλά ως συγκροτημένος παράγοντας στο ίδιο δίκτυο που συνδέει ΔΕΣΦΑ, Bulgartransgaz, Transgaz, VestMoldTransgaz και GTSOU.

Από ελληνικής πλευράς, κυβερνητικοί παράγοντες σημείωναν ότι η παρουσία της δεν δημιουργούσε νέα δέσμευση, αλλά αποτύπωνε το στρατηγικό ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον για το συγκεκριμένο ενεργειακό πλέγμα. Δεν ήταν κίνηση επικοινωνίας· ήταν ένδειξη ότι οι ΗΠΑ θέλουν να παρακολουθούν από κοντά τη διαμόρφωση της νέας ενεργειακής γεωγραφίας της περιοχής.

Το συμπέρασμα όσων παρακολούθησαν τις διαδικασίες ήταν ότι η «εποπτεία Γκίλφοϊλ» δεν είχε χαρακτήρα παρέμβασης, αλλά χαρακτήρα παρουσίας: μια μορφή επίσημης πιστοποίησης για το πού εντάσσεται η συμφωνία, ποιοι την παρακολουθούν και σε ποιο πλαίσιο εξελίσσεται. Σε διαδικασίες τέτοιου τύπου, αυτό θεωρείται ασυνήθιστο.

Ζελένσκι υπό αμφισβήτηση διεθνώς – και όμως η Αθήνα διπλασιάζει το στοίχημα

Στο πολιτικό παρασκήνιο των τελευταίων ημερών, κυριαρχεί ένα ερώτημα που ψιθυρίζεται σε διπλωματικά γραφεία και υπουργικά τηλέφωνα: πώς γίνεται τη στιγμή που μεγάλα δυτικά μέσα “ξηλώνουν” τον Ζελένσκι, η Αθήνα να επενδύει ακόμη βαθύτερα στην ουκρανική υπόθεση; Η χρονική σύμπτωση δεν πέρασε απαρατήρητη. Όσο ο Ουκρανός πρόεδρος βρίσκεται υπό πίεση στο εξωτερικό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέγει να του προσφέρει το ισχυρότερο ελληνικό χαρτί: πρόσβαση στον Κάθετο Διάδρομο LNG και συμφωνία για αμερικανικό φυσικό αέριο.

Στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν ότι η επιλογή αυτή θα δημιουργήσει ερωτήματα. Η ενεργειακή συμφωνία ΔΕΠΑ – Naftogaz (με αμερικανικό LNG) δεν είναι απλή τεχνική διευθέτηση· είναι πολιτικό μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες, και κυρίως προς την Ουάσινγκτον. Η παρουσία της Κίμπερλι Γκιλφόιλ στο τραπέζι της υπογραφής έδωσε ξεκάθαρο στίγμα: συμφωνία με αμερικανική σφραγίδα, με την Ελλάδα να αναλαμβάνει ρόλο ενεργειακού “κόμβου” προς την Ουκρανία.

Την ίδια ώρα, όμως, τα μεγάλα ευρωπαϊκά ΜΜΕ κρατούν αποστάσεις από τον Ζελένσκι, λόγω κόπωσης και εσωτερικών επικρίσεων στην Ουκρανία. Η Αθήνα φαίνεται να πηγαίνει κόντρα στο ευρωπαϊκό ρεύμα – ή να ευθυγραμμίζεται με τις ΗΠΑ, το μοναδικό κέντρο δύναμης που μετρά αυτή τη στιγμή.

Το ερώτημα που αιωρείται είναι άλλο: δέσμευσε η Ελλάδα κάτι περισσότερο από LNG; Επίσημα, όχι. Ούτε ο Μητσοτάκης ούτε ο Ζελένσκι μίλησαν για νέα οπλικά συστήματα. Ανεπίσημα, κυβερνητικές πηγές παραδέχονται στο παρασκήνιο πως «αν υπάρξει κάτι, θα ανακοινωθεί από το Κίεβο» – το γνωστό μοτίβο.

Το κεντρικό συμπέρασμα; Η Ελλάδα αναλαμβάνει ρόλο-κλειδί σε μια περίοδο όπου η διεθνής στήριξη προς τον Ζελένσκι δεν είναι δεδομένη. Και αυτό γεννά το τελικό ερώτημα:
επενδύει η Αθήνα σε στρατηγική μελλοντικής απόδοσης – ή μπαίνει σε στοίχημα υψηλού ρίσκου με αμερικανική καθοδήγηση;

Η διαπραγμάτευση της κοινής δήλωσης

Το κοινό κείμενο, πάντωςμ χρειάστηκε αρκετές διορθώσεις μέχρι να βρεθεί η τελική μορφή. Κεντρικό σημείο ήταν η αναφορά στην ευρωατλαντική πορεία, η οποία έπρεπε να είναι ξεκάθαρη αλλά όχι υπερ-ειδική. Οι δύο ομάδες αντάλλαξαν edits μέχρι την τελευταία στιγμή, με στόχο απόλυτη συμβατότητα με όσα έχουν συμφωνηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η ελληνική πλευρά έδωσε έμφαση στην ανάγκη σταθερών διατυπώσεων, χωρίς «ανοίγματα» που θα μπορούσαν να παρερμηνευτούν. Το αποτέλεσμα ήταν ένα κείμενο με ισορροπίες, που αποτυπώνει συνεργασία χωρίς πρόσθετες δεσμεύσεις.

Τι ειπώθηκε μακριά από τα φλας

Μετά τις δηλώσεις, η συζήτηση στράφηκε στα πρακτικά της χειμερινής περιόδου. Οι Ουκρανοί ζήτησαν συγκεκριμένο πλάνο για τις ροές LNG, ενώ η ελληνική πλευρά παρουσίασε αναλυτικά τα τεχνικά περιθώρια του Κάθετου Διαδρόμου. Οι δύο πλευρές συμφώνησαν σε κοινή ομάδα παρακολούθησης, ώστε να αποφευχθούν καθυστερήσεις. Η συζήτηση ήταν χαμηλών τόνων, με στόχο να λυθούν ζητήματα που δεν μπορούν να ειπωθούν μπροστά στις κάμερες. Στο τέλος, συμφωνήθηκε να υπάρξει νέα επαφή μόλις κλείσουν τα πρώτα logistics.

Ενεργειακή «γραμμή» σε πλήρη ισχύ

Στο παρασκήνιο της υπογραφής ΔΕΠΑ–Naftogaz, όσοι βρέθηκαν κοντά στη διαδικασία μιλούν για μια συμφωνία που είχε κλειδώσει εβδομάδες πριν, αλλά έπρεπε να παρουσιαστεί την κατάλληλη στιγμή. Το χρονοδιάγραμμα Δεκέμβριος 2025 – Μάρτιος 2026 δεν ήταν τυχαίο· αντανακλά ακριβώς τις ανάγκες της ουκρανικής αγοράς για τον χειμώνα και τις δυνατότητες των ελληνικών υποδομών να σηκώσουν φορτίο μέσα από τον Κάθετο Διάδρομο.

Στελέχη που συμμετείχαν στις τεχνικές συζητήσεις αναφέρουν ότι οι διαδρομές, τα volumes και ο συντονισμός των πέντε διαχειριστών (Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία, Μολδαβία, Ουκρανία) είχαν χαρτογραφηθεί με λεπτομέρεια πριν πέσουν οι υπογραφές. Το μοντέλο «Route 1» θεωρήθηκε το πιο ασφαλές για να κινηθεί το αμερικανικό LNG χωρίς εκπλήξεις.

Το ενδιαφέρον σημείο, όπως προκύπτει από κυβερνητικές πηγές, είναι ότι η Αθήνα βλέπει τη συμφωνία ως επιβεβαίωση του ρόλου των ελληνικών υποδομών – κάτι που συζητιόταν έντονα και στο πρόσφατο πλαίσιο των διατλαντικών επαφών. Από την πλευρά της, η Ουκρανία εμφανίστηκε έτοιμη να επεκτείνει τη συνεργασία και μετά το χειμερινό παράθυρο, εφόσον οι ροές κινηθούν ομαλά.

Στο τέλος της διαδικασίας, έγινε σαφές ότι το παρασκήνιο δεν ήταν οι δηλώσεις, αλλά η διασύνδεση που δοκιμάζεται στην πράξη. Όπως είπε άνθρωπος που παρακολούθησε τις συζητήσεις, «τα δύσκολα δεν είναι οι υπογραφές — είναι οι ροές».

Το επίκαιρο Πολυτεχνείο

Από την άλλη μεριά, σήμερα είναι η 52η επέτειος της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Και χρόνο με το χρόνο όλα μοιάζουν και πιο επίκαιρα. Την ώρα που η κυβέρνηση δένεται πρόθυμα στο άρμα της μεγάλης δύναμης της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, βλέπουμε να δυναμώνουν τη φωνή τους ακροδεξιές φωνές και την ίδια ώρα να πέφτουν ποινές φυλάκισης επειδή ανοίχτηκε απολύτως ειρηνικά ένα πανό μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη. Το σκηνικό που στήνεται είναι επικίνδυνο. Και αν σήμερα η δημοκρατία μας δεν κινδυνεύει από ένα άρμα κάποιου συνταγματάρχη, σίγουρα κινδυνεύει από την ασυδοσία της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.

Με αυτά στο μυαλό, θα πάρω κι εγώ ένα κόκκινο γαρύφαλλο και θα πορευτώ στην σημερινή διαδήλωση.

Αυξάνονται οι υπουργοί καουμπόηδες

Όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης δήλωσε πως του αρέσει το αμερικάνικο μοντέλο της οπλοκατοχής, το Μαξίμου μίλησε για «προσωπικές απόψεις». Τώρα που ο Θάνος Πλεύρης, ακόμα ένας υπουργός προερχόμενος από το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, είπε πως συμφωνεί με τον υπουργό Υγείας και επαυξάνει, υπάρχει ζήτημα πολιτικό. Γιατί δεν γίνεται από τη μία να κατασκευάζεις επιθέσεις κατά της αντιπολίτευσης περί των «εγκλημάτων τιμής» και την ίδια ώρα να σωπαίνεις μπροστά στους υπουργούς σου. Μην αμφιβάλλετε, η κορυφή του Μαξίμου θέλει να είναι «και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα»: Και να δείχνει αποφασιστικότητα απέναντι στους κουμπουροφόρους μαφιόζους, αλλά από την άλλη να κλείνει και το μάτι στο ακροδεξιό ακροατήριο.

Ένα καζάνι γεμάτο πολιτικούς

Αφήνω κατά μέρος τα κεντρικά πολιτικά και πηγαίνω μέχρι τα «καζάνια». Γιατί τα τελευταία Σαββατοκύριακα έχουν ανάψει μπόλικα. Μιλάω για το καζάνι για την απόσταξη τσίπουρου του βουλευτή Φλώρινας της Νέας Δημοκρατίας, Σταύρου Παπασωτηρίου. Ο βουλευτής κάλεσε κόσμο και κοσμάκη και οι καλεσμένοι που προσήλθαν έδειξαν πως στο κυβερνών κόμμα και την κυβέρνηση υπάρχει ένα άλλο καζάνι, όπου μαγειρεύονται διαφόρων ειδών εξελίξεις. Σας παραθέτω αρχικά ποιοι βρέθηκαν στο «καζάνι» του Παπασωτηρίου. Από την κυβέρνηση οι υπουργοί Νίκος Δένδιας, Νίκη Κεραμέως, οι υφυπουργοί Χρήστος Κέλλας και Λάζαρος Τσαβδαρίδης, ο γραμματέας της ΝΔ, Κώστας Σκρέκας και η εκπρόσωπος Τύπου της, Αλεξάνδρα Σδούκου.

Παρόντες επίσης οι βουλευτές Μαρία Συρεγγέλα, Τάσος Χατζηβασιλείου, Χρήστος Μπουκώρος, Γιάννης Οικονόμου, Στράτος Σιμόπουλος, Μακάριος Λαζαρίδης, Φώντας Μπαραλιάκος, Βασίλης Γιόγιακας, Μαρία Κεφάλα, Μαρία Αντωνίου, Στάθης Κωνσταντινίδης, Γιάννης Γιώργος, Θόδωρος Καράογλου, Χρήστος Καπετάνος, Μιχάλης Παπαδόπουλος, Λευτέρης Κτιστάκης, Θανάσης Ζεμπίλης, Φάνης Παπάς, Σπύρος Κουλκουδίνας. Παρών και ο Θανάσης Νέζης, σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη που έχει αναλάβει να μιλά με τους βουλευτές.

Φωτογραφίες Δένδια - Δημητριάδη

Μια ακόμα παρουσία όμως ήταν αυτή που συζητήθηκε περισσότερο από όλες. Αυτή του Γρηγόρη Δημητριάδη. Ο πρώην γ.γ. του πρωθυπουργού έφτασε στην Φλώρινα οικογενειακώς, φωτογραφήθηκε με πολλούς από τους παριστάμενους, ενώ σε αρκετά ενσταντανέ εμφανίζεται κοντά στον Νίκο Δένδια. Άνθρωποι που ξέρουν την ΝΔ απ' έξω και ανακατωτά, μου είπαν πως η παρουσία Δημητριάδη στο εν λόγω «καζάνι» δεν ήταν καθόλου τυχαία. Για καιρό κάποιοι προσπαθούσαν να ανοίξει δίαυλος επικοινωνίας του «ψηλού» με τον υπουργό Άμυνας. Βρισκόμαστε άλλωστε παραμονές των εκλογών για την ανάδειξη αντιπροσώπων στο προσεχές συνέδριο της ΝΔ και ορισμένοι υπολογίζουν στην ισχύ που έχουν τα δύο αυτά πρόσωπα. Το αν οι προσπάθειες ευοδώθηκαν θα το ξέρουμε σε λίγο καιρό.

Ο απατεώνας και οι φωτογραφίες του με υπουργούς

Και σας πάω στο αστυνομικό ρεπορτάζ, που έχει όμως και πολιτικές προεκτάσεις. Θα διαβάσατε για τον επιχειρηματία ιδιοκτήτη μασατζίδικου που συνελήφθη ως επικεφαλής εγκληματικής οργάνωσης, η οποία έκανε απάτη ύψους 1,3 εκατ ευρώ με παράνομα καζίνο. Ο συγκεκριμένος είχε αποκτήσει διασυνδέσεις με άτομα της σόου-μπιζ, με τις καταγγελίες να αφορούν μέχρι και τον γνωστό τραγουδιστή Παντελή Παντελίδη που σκοτώθηκε σε τροχαίο. Ο συγκεκριμένος προσπαθούσε να αποκτήσει σχέσεις όμως και με πρόσωπα της πολιτικής. Στον λογαριασμό του στο Instagram υπάρχουν δεκάδες φωτογραφίες στις οποίες εμφανίζεται ο ίδιος μαζί με το μισό υπουργικό συμβούλιο και πολλούς βουλευτές της ΝΔ. Ο απατεώνας, δε, είχε πάει και είχε μιλήσει και σε εκδήλωση για μια δωρεά των «Αχέπανς» στην οποία παρευρέθησαν και ουκ ολίγα στελέχη του «ελληνικού FBI», ενώ φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, λίγες μέρες πριν συλληφθεί τον διαφήμιζαν ως δραστήριο επιχειρηματία που γνώρισε την επιτυχία ανοίγοντας μασατζίδικα.

Ανάμεσα στις φωτογραφίες που ανάρτησε ο απατεώνας υπάρχει και μια με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δια γυμνού οφθαλμού φαίνεται πως η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι προϊόν φωτομοντάζ. Ωστόσο όλες οι υπόλοιπες με υπουργούς και βουλευτές της ΝΔ είναι αληθινές.

Ο Χριστοδουλάκης παίρνει αποστάσεις

Στο ΠΑΣΟΚ, που κινείται σε χαλαρό προσυνεδριακό ρυθμό, σηκώθηκε πολλή συζήτηση αναφορικά με μια συνέντευξη που έδωσε ο Μανώλης Χριστοδουλάκης («Καρφί»). Σε αυτήν ο βουλευτής Ανατολικής Αττικής ρωτήθηκε για το ότι «στελέχη του ΠΑΣΟΚ λένε ναι σε διάλογο και με το κόμμα Τσίπρα αν κάνει κόμμα». Ο Χριστουδουλάκης απάντησε πως το ΠΑΣΟΚ «δεν φοβάται να συζητά, αλλά και σίγουρα, δεν συζητά από φόβο», ενώ συμπλήρωσε πως «σίγουρα κανένα στημένο rebranding δεν μπορεί να μας κάνει να ξεχάσουμε επιλογές που, όχι μόνο πλήγωσαν την παράταξη, αλλά πολύ περισσότερο πλήγωσαν τη χώρα και την ίδια την αριστερά».

Διακρίνω πως ο Χριστοδουλάκης παίρνει αποστάσεις από τον Χάρη Δούκα, που θέλει διάλογο με την Αριστερά, άρα και με τον διαφαινόμενο ηγέτη της τον Αλέξη Τσίπρα. Τώρα, το αν ο βουλευτής Ανατολικής Αττικής θέλει να βάλει πλώρη για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, δεν το ξέρω. Και δεν ξέρω αν τον «παίρνει» κιόλας.

Γεύμα προς διάψευση των φημών

Ο Χάρης Δούκας πάντως συνέχισε τις δράσεις του στα αυτοδιοικητικά μετά και από την ισχυρή παρουσία του στο πρόσφατο συνέδριο της ΚΕΔΕ. Πήγε στη Λάρισα και μίλησε σε στελέχη της αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού της Θεσσαλίας εν όψει και των κινητοποιήσεων των τοπικών «αρχόντων». Είδα φωτογραφίες που μετά την εκδήλωση ο δήμαρχος Αθηναίων συνέφαγε με αιρετούς, ενώ παρούσα δίπλα του ήταν και η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Ευαγγελία Λιακούλη. Κάπως έτσι διαψεύστηκαν και οι φήμες που κυκλοφορούσαν πως «ο ομάδα Δούκα έχει διαλυθεί».

Ο Φαραντούρης στην ΠΑΣΠ

Συζητήθηκε έντονα στην Κουμουνδούρου το γεγονός πως ο Νικόλας Φαραντούρης πήγε σε εκδήλωση της ΠΑΣΠ Νομικής Αθηνών την περασμένη Παρασκευή. Επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθούν στενά τις δραστηριότητες του ευρωβουλευτή του κόμματος, καθώς συχνά πυκνά διαφοροποιείται σε αρκετά θέματα προκαλώντας πονοκέφαλο στα ηγετικά στελέχη. Να σας ενημερώσω, δε πως στην εκδήλωση της φοιτητικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ, μίλησαν επίσης ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Μιχάλης Κατρίνης και ο καθηγητής Νίκος Σημαντήρας.

Οι εκδότες φοβούνται την AI

Οι εκδότες δεν το λένε φωναχτά, αλλά όλοι έχουν στραμμένο το βλέμμα στην 21η Νοεμβρίου, όταν η ΕΙΗΕΑ ανοίγει δημόσια τη συζήτηση που αποφεύγει ο κλάδος: τι σημαίνει Τεχνητή Νοημοσύνη για τις εφημερίδες. Με πρόεδρο τον Νίκο Χατζηνικολάου, η Ένωση επιχειρεί να αγγίξει το θέμα χωρίς τεχνικές υπεκφυγές. Γιατί, όσο κι αν το αρνούνται κάποιοι, η ΑΙ δεν απειλεί τις πωλήσεις — απειλεί την υποδομή του επαγγέλματος.

Το συνέδριο θα φέρει στην Αθήνα στελέχη από El Pais, Prisa Media, ENPA και Der Spiegel, όχι για θεωρία αλλά για να εξηγήσουν τι ήδη δοκιμάζεται στα ευρωπαϊκά newsroom:

• αλγόριθμοι που συντάσσουν ειδήσεις,
• συστήματα ανάλυσης κοινού σε πραγματικό χρόνο,
• εργαλεία που μπορούν να εξαφανίσουν τα πνευματικά δικαιώματα με ένα “κλικ”.

Κι εκεί βρίσκεται το πραγματικό ερώτημα που κανένας εκδότης δεν θέλει να ακούσει: ποιος θα είναι το επόμενο “περιττό κόστος”;

Τι δεν ειπώθηκε στο Greece Talks – οι ανησυχίες πίσω από τα χαμόγελα

Πίσω από τις φωτεινές σκηνές του Greece Talks, το παρασκήνιο έβραζε. Οι παρευρισκόμενοι – πολιτικοί, επιχειρηματίες, τεχνοκράτες – συζητούσαν πολύ περισσότερο για όσα υπονοήθηκαν παρά για όσα ακούστηκαν στα panels.

Στο επίκεντρο βρέθηκε η τοποθέτηση Μητσοτάκη, που μίλησε για την κατάργηση του διαχωρισμού «πολιτικός–τεχνοκράτης». Για πολλούς, αυτό ήταν μήνυμα προς το εσωτερικό της κυβέρνησης: η νέα ατζέντα απαιτεί ψηφιακή ωριμότητα και ταχύτητα, την ώρα που στο Μαξίμου αναγνωρίζουν ότι αρκετά υπουργεία δείχνουν κόπωση στις μεταρρυθμίσεις.

Η παρουσία της Κίμπερλι Γκιλφόιλ προκάλεσε επίσης συζητήσεις. Η δήλωσή της ότι οι ελληνοαμερικανικές συμφωνίες «δεν είναι συμβολικές» ερμηνεύτηκε ως προειδοποίηση ότι οι ΗΠΑ αναμένουν πιο επιθετικό ρυθμό υλοποίησης σε ενέργεια, ναυπηγεία και κρίσιμες υποδομές. Κάποιοι σχολίαζαν ότι η αμερικανική διπλωματία έχει αρχίσει να εμφανίζεται απαιτητική, μετά τις τελευταίες δημόσιες τοποθετήσεις της πρέσβειρας.

Στο οικονομικό σκέλος, η αναφορά Χατζηδάκη για μείωση του χρόνου απονομής δικαιοσύνης στις 650 ημέρες συζητήθηκε έντονα. Στελέχη και παράγοντες της αγοράς παραδέχονταν ότι «αν δεν κουνηθεί η Δικαιοσύνη, δεν κουνιούνται οι επενδύσεις», ενώ επιχειρηματίες ανησυχούσαν πως η πραγματική δυσκολία θα είναι η αντίσταση των θεσμών και όχι ο τεχνολογικός εκσυγχρονισμός.

Το τουριστικό και περιβαλλοντικό κομμάτι άφησε επίσης ανησυχίες: η προώθηση μεγάλων χωρικών σχεδίων συνοδεύτηκε από ψιθύρους ότι έρχονται συγκρούσεις με τοπικές αντιστάσεις και συμφέροντα που δεν βλέπουν θετικά την αλλαγή μοντέλου.

Όσο για τη μεγάλη εικόνα; Οι συμμετέχοντες αναγνώρισαν ότι η Ελλάδα θέλει να τρέξει, αλλά στο παρασκήνιο όλοι έλεγαν το ίδιο: το στοίχημα δεν είναι οι ιδέες – είναι η ικανότητα εφαρμογής χωρίς νέες καθυστερήσεις και χωρίς πολιτικό κόστος.