Η Τουρκία διατηρεί την επιθετική στάση προς την Ελλάδα και «στάζει μέλι» για την Αίγυπτο - Οι «θριαμβολογίες» Καλίν και η πολιτική «στροφή» Ερντογάν

Ο εκπρόσωπος του Τούρκου προέδρου, Ιμπραχίμ Καλίν και πρεσβευτής… πιο συγκρατημένων τόνων στην εξωτερική πολιτική, έβγαλε μία έκδηλη χαρά -με στοιχεία μέχρι και εκδικητικά, θα μπορούσαμε να πούμε- με δηλώσεις απέναντι στην Ελλάδα.

Η Αθήνα νόμισε ότι μπορεί να δημιουργήσει αντι-τουρκική συμμαχία, αλλά δεν τα κατάφερε, υποστήριξε ο Καλίν, φέρνοντας και ως παράδειγμα την κατάρρευση του σχεδίου EastMed.

Την ίδια ώρα, η Άγκυρα δείχνει ενθουσιασμένη και διαφημίζει σε υπερθετικό βαθμό καθημερινά την προσέγγιση με Αίγυπτο σαν να έχει κερδίσει ήδη την πολύφερνη «νύφη» της Μεσογείου, γιατί έτσι θεωρεί την Αίγυπτο: χώρα - κλειδί.

Υπάρχει μεγάλη αισιοδοξία ότι σε 2-3 μήνες θα έχει προχωρήσει η εξομάλυνση ότι ακόμη και στη Λιβύη θα τα βρουν,
που είναι το μεγάλο «αγκάθι» στις σχέσεις. Όπως λέγαμε και χθες, σκέφτεται μάλλον να εφαρμόσει και εδώ το ρωσικό μοντέλο «Ναι μεν διαφωνούμε, αλλά μπορούμε να συνεργαστούμε».

Και πού να συνεργαστούν; Στους φυσικούς πόρους της Μεσογείου. Αυτός είναι ο τελικός σκοπός.

Η πολιτική «στροφή» του Ερντογάν

Άρα, βλέπουμε πως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από την εξωτερική πολιτική, βασισμένη στο θυμικό, έχει περάσει πλέον στη ρεάλ πολιτική. Στην πολιτική την προσανατολισμένη στο τι «κερδίζω στο τέλος», όποιο και αν είναι το ηθικό ή άλλο κόστος γιατί είδε ότι δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά πια.

Πάντως, παρά τον ενθουσιασμό που βγάζει το κυβερνητικό στρατόπεδο, η πολιτική ανάλυση στην Τουρκία είναι ακόμη πολύ επιφυλακτική για το κατά πόσο θα υπάρξει στο τέλος σύγκλιση απόψεων με την Αίγυπτο.

Γιατί, όπως θυμίζουν, με τον ίδιο ενθουσιασμό είχε ανακοινώσει η Άγκυρα και πέρυσι το 2021 ότι με την Αίγυπτο είναι θέμα χρόνου να τα βρουν, αλλά το Κάιρο παρά τη χειραψία, δεν είναι σίγουρο αν θέλει να εμπιστευτεί τον Ερντογάν ή αν έχει εν τέλει ανάγκη την Τουρκία, όπως υποστηρίζει η Άγκυρα.