Τι είναι το ισραηλινό AIPAC που θα δει ο Κασσελάκης και του έχουν επιτεθεί Σάντερς και Κορτές

Αίσθηση έχει προκαλέσει η είδηση πως ο Στέφανος Κασσελάκης θα συναντήσει την Τρίτη στην Ουάσινγκτον τον Stephen Schneider, Διευθυντή Διεθνών Υποθέσεων του AIPAC (American Israeli Public Affairs Committee). Πρόκειται για τον οργανισμό που έχει απασχολήσει πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν την ειδησεογραφία των ΗΠΑ, λόγω της μεγάλης επιρροής του στο Λευκό Οίκο και σε εκλεγμένους, καθώς επιδιώκει την διαρκή αμερικάνικη στήριξη στο Ισραήλ.

Τι είναι το AIPAC

Το AIPAC ιδρύθηκε το 1953 με το όνομα American Zionist Committee for Public Affairs από τον Si Kenen, πρώην στέλεχος του Υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ. Στόχος ήταν αρχικά να μετριασθεί η κατακραυγή από την σφαγή τουλάχιστον 69 αμάχων κατοίκων του χωριού Qibya στην Δυτική Όχθη από στρατιωτικές μονάδες του υπό την ηγεσία του Αριέλ Σαρόν.

Μέσα στα χρόνια το AIPAC απέκτησε ιδιαίτερη δύναμη ως Λόμπι που προωθούσε τα συμφέροντα των κυβερνήσεων του Ισραήλ στις ΗΠΑ, ενώ κατέχει άδεια να κατευθύνει πόρους από ιδιώτες δωρητές σε μεμονωμένους υποψηφίους βουλευτές και γερουσιαστές. «Υποστηρίξαμε 365 φιλο-ισραηλινούς Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους υποψηφίους το 2022 με περισσότερα από 17 εκατομμύρια δολάρια» αναφέρεται στην ιστοσελίδα του λόμπι. Με βάση τις επίσημες καταγραφές το AIPAC συγκέντρωσε το 2023, 18,8 εκατ. δολάρια, ενώ έχει θέσει στόχο στην επικείμενη προεκλογική εκστρατεία να συλλέξει και να διανείμει πάνω από 40 εκατ. δολάρια για μια σειρά εκλογικές αναμετρήσεις «στις οποίες οι υποψήφιοι κατά του Ισραήλ προσπαθούν να κερδίσουν μια έδρα στο Κογκρέσο».

Το AIPAC επί προεδρίας Ομπάμα είχε αντιτεθεί σφόδρα στην συμφωνία για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Σύμφωνα με δημοσιεύματα είχε διανείμει πάνω από 20 εκατ. δολάρια για την απόρριψή του. Σήμερα, λίγα 24ωρα μετά την επικίνδυνη κορύφωση της έντασης μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, στην ιστοσελίδα του AIPAC διαβάζει κανείς πως το Κογκρέσο πρέπει να εγκρίνει γρήγορα το νόμο για την παροχή έκτακτης βοήθειας 14,3 δις. δολαρίων προς την κυβέρνηση του Ισραήλ.

Κριτική από τα «αριστερά»

Ωστόσο, το AIPAC έχει συγκεντρώσει τα πυρά προοδευτικών πολιτικών, καθώς καταγγέλλουν πως διατηρούν στενές σχέσεις με το Likud του Μπενιαμίν Νετανιάχου και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στις ΗΠΑ. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός άλλωστε έχει επανειλημμένα μιλήσει στα ετήσια συνέδριά του, εξαίροντας τις δράσεις του AIPAC.

«Δεν είναι φίλοι της αμερικανικής δημοκρατίας. Είναι επίσης ένα από τα πιο ρατσιστικά και μεγαλομανή [λόμπι] στο Κογκρέσο, που κυρίως στοχοποιεί έγχρωμα μέλη του. Είναι μια εξτρεμιστική οργάνωση που αποσταθεροποιεί τη δημοκρατία των ΗΠΑ» ανέφερε η Alexandra Ocasio Cortez τον Νοέμβριο του 2023, μετά από τις επικρίσεις που δέχτηκε η ίδια και ακόμα οκτώ βουλευτές επειδή δεν στήριξαν ψήφισμα υπέρ του Ισραήλ.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα το AIPAC είχε προσεγγίσει το 2018 την Cortez, όταν εκείνη κέρδισε τις προκριματικές εκλογές στην περιφέρειά της στη Νέα Υόρκη. Το λόμπι φέρεται να της πρόσφερε 100.000 δολάρια «για να ξεκινήσουν οι συζητήσεις» ανάμεσα στις δυο πλευρές. Η Cortez απέρριψε την προσφορά.

Ο εμβληματικός γερουσιαστής Bernie Sanders είχε επιτεθεί και αυτός στο λόμπι, λέγοντας πως «h AIPAC έχει υποστηρίξει δεκάδες εξτρεμιστές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που υπονομεύουν τη δημοκρατία μας». «Τώρα εργάζονται σκληρά για να νικήσουν τα προοδευτικά μέλη του Κογκρέσου. Δεν θα το αφήσουμε να συμβεί. Ας σταθούμε μαζί στον αγώνα για έναν κόσμο ειρήνης, οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης και κλιματικής λογικής» είχε αναφέρει ο γερουσιαστής.

Προοδευτικά και φιλελεύθερα έντυπα στις ΗΠΑ, όπως οι New York Times, η Washington Post και το New Yorker έχουν αφιερώσει δεκάδες άρθρα για τις τακτικές που ακολουθεί το AIPAC. Παράλληλα το έτερο λόμπι J Street, που φέρεται να έχει στενότερες σχέσεις με το Kadima και την κεντροαριστερά του Ισραήλ, παρουσιάζεται ως η «φιλελεύθερη εναλλακτική» και ως παράγοντας που παλεύει υπέρ των συμφερόντων του Ισραήλ σε «μια ειρηνική Μέση Ανατολή».

«Εγκαταλείπει την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική»

Η συνάντηση του Στέφανου Κασσελάκη προκάλεσε την αντίδραση της Νέας Αριστεράς με τον εκπρόσωπο Τύπου της να χαρακτηρίζει την AIPAC ως την «πιο σκληρή, συντηρητική και φιλοπόλεμη οργάνωση που λειτουργεί ως το λόμπυ του κόμματος Λικούντ και του κράτους του Ισραήλ στις Ηνωμένες Πολιτείες». Ο Κωστής Καρπόζηλος συνέδεσε την συνάντηση με την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την επίθεση του Ιράν και ανέφερε: «Ο καθένας και οι επιλογές του. Εμείς, σταθερά, με τον Μπέρνι Σάντερς. Τη δική μας Αμερική».

Έμπειροι παρατηρητές σημειώνουν όμως πως η συγκυρία από μόνη της δεν συνιστά παράγοντα σκεπτικισμού, αλλά δηλώνουν πως παρακολουθούν με ανησυχία τις δηλώσεις για τον πόλεμο στη Γάζα. Παράλληλα επισημαίνουν πως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εγκαταλείπει, όπως λένε, την γραμμή της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.

Γι' αυτό σημειώνουν ως ιδιαίτερα κρίσιμη την αναφορά του Στέφανου Κασσελάκη στο Delphi Forum πως «το ΝΑΤΟ είναι κρίσιμος παράγοντας στη μάχη ανάμεσα στις δυτικές δημοκρατίες και τα τρία καθεστώτα» της Ανατολής, ήτοι την Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν. Παράλληλα, υπογραμμίζουν και την δήλωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ πως συμφωνεί με την πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ για την αντιμετώπιση της Κίνας.

Πηγές ΣΥΡΙΖΑ: Δεν παύουμε να λέμε την άποψή μας

Η Κουμουνδούρου, μέσω πηγών της, ουσιαστικά επισημαίνει πως ο Στέφανος Κασσελάκης θα παρουσιάσει στους συνομιλητές του τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτές έχουν εκφραστεί από τον ίδιο και στο πρόσφατο παρελθόν.

Κομματικές πηγές αναγνωρίζουν πως αυτή η συνάντηση γίνεται σε μια συγκυρία γενικευμένης ανασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή και σημειώνουν πως συνιστά αναγκαιότητα να στηριχτούν και να ευοδωθούν οι προσπάθειες του Γ.Γ. του ΟΗΕ για άμεση κατάπαυση του πυρός, απελευθέρωση των ομήρων, να μην επιδεινωθεί η ανθρωπιστική κρίση και να αποφευχθούν περαιτέρω συγκρούσεις σε περιφερειακό επίπεδο.

Πηγές του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνουν πως ο Στέφανος Κασσελάκης «όποιον και αν έχει απέναντί του δεν θα πάψει να λέει την άποψή του» και επαναλαμβάνουν πως βάση της λύσης μπορεί να συνιστά μόνο η ύπαρξη δύο ανεξάρτητων κρατών με επανεκκίνηση των συνομιλιών στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ και τα σύνορα του 1967 με τα Ανατολικά Ιεροσόλυμα πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού κράτους.