Κόσμος|14.09.2022 18:33

«Μπορούσα να αφήσω τον εαυτό μου να πεθάνει ή να κατανοήσω τη νέα μου πραγματικότητα» - Οι γυναίκες – θύματα επιθέσεων με οξύ συσπειρώνονται και αναζητούν δικαιοσύνη

Newsroom
Σετ φωτογραφιών, σύρετε προς τα αριστερά
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press

Όταν ήταν 18 χρονών, ο πρώην φίλος της Elisa Xolalpa προσπάθησε να της καταστρέψει τη ζωή ρίχνοντάς της οξύ στο πρόσωπο. Η ίδια, μητέρα τριών κοριτσιών, εξακολουθεί, δύο δεκαετίες αργότερα, να αναζητά δικαιοσύνη.

Στο Μεξικό, επιζήσασες επιθέσεων με οξύ, όπως η Elisa, συσπειρώνονται και υψώνουν τη φωνή τους, κόντρα στα υψηλά ποσοστά φαινομένων βίας στη χώρα, θύματα της οποίας είναι κυρίως γυναίκες. Τα επίπεδα ατιμωρησίας απέναντι σε τέτοιου είδους φαινόμενα, είναι συγκλονιστικά.

«Δεν είμαστε πια μόνες μας»

«Νόμιζα ότι ήμουν η μόνη», ομολογεί η ίδια στο Associated Press. «Δεν είμαστε πια μόνες μας», συμπληρώνει. Το Ίδρυμα Carmen Sanchez Foundation θεσπίστηκε, στις αρχές του 2021, προκειμένου να παρέχει υποστήριξη και να ασκεί πιέσεις για νομικές μεταρρυθμίσεις υπέρ των επιζώντων επιθέσεων με οξύ. Μέχρι στιγμής, έχουν καταγραφεί επίσημα 29 περιπτώσεις, εκ των οποίων οι 5 αφορούν στο 2021. Πιστεύεται ότι πρόκειται για ένα κλάσμα του πραγματικού αριθμού τέτοιων περιστατικών.

Αίτημα των θυμάτων είναι οι επιθέσεις να χαρακτηριστούν ως απόπειρες γυναικοκτονίας, καθώς και οικονομική βοήθεια για τις αμέτρητες χειρουργικές επιθέσεις που απαιτούνται μετά τις επιθέσεις, αλλά και η παροχή ψυχολογικής υποστήριξης.  

Η Carmen Sanchez, ιδρύτρια του οργανισμού, έτρωγε πρωινό με τη μητέρα και τις αδελφές της στο σπίτι το 2014, όταν ο σύντροφός της μπήκε μέσα και της έριξε οξύ στο πρόσωπο. Ο δράστης έφυγε με έναν οδηγό που τον περίμενε απέξω, ενώ το πηγούνι του θύματος έλιωσε στο στήθος του και το κινητό του τηλέφωνο διαλύθηκε στο χέρι του. Χρειάστηκαν χρόνια μέχρι η ίδια να στραφεί στον ακτιβισμό. 

«Από την πρώτη στιγμή είχα δύο επιλογές: είτε να αφήσω τον εαυτό μου να πεθάνει, κάτι που σκέφτηκα πολλές φορές, είτε να κοιτάξω τα σημάδια μου, εσωτερικά και εξωτερικά, και να κατανοήσω ότι αυτή ήταν η νέα μου πραγματικότητα», δήλωσε η ίδια κατά τη βράβευσή της από το Κογκρέσο του Μεξικού. Η ίδια έκανε σαφές, ενώπιον των μελών του Κογκρέσου ότι οι γυναίκες – θύματα τέτοιων επιθέσεων δεν αντιμετωπίζουν μόνο τη βία από τους θύτες, αλλά και την «αδιαφορία και ατιμωρησία του κράτους, την επαναθυματοποίηση από τα μέσα ενημέρωσης και τον κοινωνικό και εργασιακό αποκλεισμό και τις διακρίσεις».

Άντρες και παιδιά είναι μεταξύ των θυμάτων των επιθέσεων, ωστόσο, το 80% αυτών αφορούν σε γυναίκες, σύμφωνα με την οργάνωση The Acid Survivors Trust International (ASTI). Συνήθως δράστες των επιθέσεων είναι νυν ή πρώην σύντροφοι, ή άνθρωποι που πληρώνονται από τους συντρόφους λόγω ζήλιας ή από την επιθυμία τους για εκδίκηση, σύμφωνα με την U.N. Women, την οντότητα των Ηνωμένων Εθνών για την ισότητα των φύλων. Ετησίως η ASTI καταγράφει περίπου 1.500 επιθέσεις με οξύ, ωστόσο, ο πραγματικός αριθμός μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

γυναικοκτονίαεπίθεση με οξύεπίθεση με βιτριόλιειδήσεις τώραΜεξικόγυναίκες